กดนิ้วบนคีย์ "โดมีเรโด"
ใจไห้โฮโศกซึ้ง คิดถึงพี่
"จากน้องไปไกล" ไหลดนตรี
หนึ่งสองสามสี่จังหวะนับ
ไล่เสียงราวละเมอด้วยเผลอไผล
"อยู่แห่งไหนทำไมไม่หวนคืนกลับ"
เพลงพ้อแผ่ว "พี่ไปแล้วพี่ไปลับ"
"ไม่คืนกลับรับขวัญน้องดั่งคำลา"
"จากลับ นับปี "
"โอ้ป่านนี้ คนดีจะรู้ไหมว่า "
เสียงคนมีความหลังยังพรรณนา
ด้วยภาษาตัวโน้ตเสียงโอดโอย
คลื่นน้ำตามาท้นจนล้นปรี่
เสียงเล่นดนตรีก็แผ่วโหย
แผ่วแผ่วผิวหวิวเพียงเสียงลมโชย
เรี่ยวแรงโรยปานจะหายไปหลายครา
เสียงเพลงแห่งความหลังนั้นยังแผ่ว
แว่วแว่ว "ค่ำคืนน้องเหม่อมองหา "
ระบายความทุกข์ท้อ ทรมา
" ไม่เห็นหน้า น้ำตาน้องจำกล้ำกลืน"
"ยังคิดถึงพี่ "
เสียงดนตรีอ้อนออดสอดสะอื้น
"เพียรสร้างความดีไว้รอคอยพี่กลับคืน "
" เฝ้าคอยเก็บความหวานชื่น " ทุกวัน
นิ้วกดคีย์ยังสั่นด้วยหวั่นไหว
เหมือนเสียงของหัวใจที่โศกศัลย์
หนึ่งนาทีนั่งนับเหมือนกับกัลป์
"เฝ้าเร่งวันและคืนให้ผ่านไวไว"
"ไม่เห็นพี่คืน ข่มใจฝืน "
"บางคืนหม่นหมองร้องไห้"
"สุดที่รัก อยู่แห่งไหน" สุดข้องใจ
"พบคู่ใหม่ หรือไร จึงไม่กลับมา "
จบลงแล้วเพลงซึ้ง "คิดถึงพี่ "
แต่น้ำตาไหลปรี่อาบใบหน้า
ท้นท่วมใจเหมือนทะเลทุกเวลา
ท่วมจนกว่าคนบรรเลงเพลงจะตาย
1411
11
3
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
