จะตัดอย่างไร กลบท นายโรงลืมกรับ

Parinya

ฟ้าอึมครึมทึมคล้ำสีดำมืด
ดาวตกวืดจากฟ้าลงมาดับ
ดวงจันทร์เพ็ญเร้นหลบเมฆกลบทับ
ดูปุบปับฉับหายคล้ายตัดเล็บ
อาจเราเคยก่อเรื่องให้เคืองขัด
จึงถึงนัดที่เราเหงาและเจ็บ
ไม่โผล่หน้ามาทักเลยสักเว็บ
แต่เราเก็บใจรอไม่ขอพัก
หาเหตุผลเป็นสิบขึ้นหยิบยก
พยายามปลงให้ตกว่าอกหัก
แต่หัวใจใสซื่อก็ดื้อนัก
ยังคงปักหลักคอยคนลอยลับ
ที่ยังเร้นเย็นเยียบเงียบสงบ
จนทุกข์ทบถั่งโถมเข้าโจมจับ
ทำได้เพียงนั่งร้องอย่างข้องคับ
ตามระดับอารมณ์ที่ขมนัก
ความรู้สึกลึกยิ่ง...ดิ่งนรก
ดวงดาวตกจากตามาจมปลัก
ฟ้าดำพืดมืดตื๋อ...นี่หรือรัก
มิรู้จักรักผ่านปานลมพัด
ห้ามตัวเองกี่ครั้งก็ยังคิด
ห่วงสุดจิตสุดใจ...ใครอาจตัด
สายสัมพันธ์อันปลูกขึ้นผูกมัด
จะจำกัดตัดใย....อย่างไรนะ?
comments powered by Disqus
  Parinya

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน