หลายราตรี มีดาว ที่พราวพร่าง
สุกสว่าง เวหา กลางฟ้าใส
หนึ่งดาวทอง ส่องฟ้า อ่าอำไพ
จึงหลายใคร ชื่นชม นิยมกัน
เธอร่ายกานท์ หวานฉ่ำ สุดล้ำลึก
จนรู้สึก ซึมซาบ เหมือนภาพฝัน
มิเป็นสอง รองใคร ในวงวรรณ
แต่ว่าวัน นี้เหมือน เธอเลือนลา
เพียรเฝ้ามอง จ้องดาว เจ้าอยู่ไหน
เหตุอันใด จึงห่าง ร้างภาษา
หรือลอยล่อง หลงทาง กลางนภา
วงโคจร อ่อนล้า หรือว่าไร
รู้ดาวทอง ส่องจ้า ฟากฟ้าอื่น
ยิ้มระรื่น เปี่ยมว่า หน้าตาใส
ชังชาวดิน ถิ่นนี้ จึงลี้ไกล
พบฟ้าใหม่ ลืมสื้น ...ผืนดินเดิม
คนกรุงศรี 20 ธ.ค. 2557 21:53 น. - ID 149217 
2026
5
1
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
