แสงตะวันส่องฟ้ายังลาลับ ดวงจันทราผุดผ่องก็ส่องแสง เมื่อฟ้ารุ่งแสงจางสว่างแรง เมื่อฟ้าแจ้งจันทราก็ลาไป ถึงเวลาต้องจากพรากห่างถิ่น จิตถวิลห่วงหาพาหวั่นไหว เหตุจำเป็นนั้นพาลาจากไกล มิรู้ว่าเมื่อไรได้กลับมา ยังไม่อยากจากไกลใจอาวรณ์ ใจสะท้อนถึงเธอเพ้อห่วงหา จากครั้งนี้แสนไกลไปลับตา เป็นห่วงว่าตัวเธอเผลอเปลี่ยนไป โปรดเชื่อมั่นความรักสมัครสมาน แม้เราพรากจากกันมิหวั่นไหว อยู่คู่เธอเท่านั้นแม้ฉันไกล เพราะหัวใจของฉันมีแต่เธอ สุริยาแสงดับลับขอบฟ้า ดวงจันทรายังอยู่คู่เสมอ เปรียบดังฉันนั่นอยู่เป็นคู่เธอ ไม่ปล่อยให้รอเก้อเพ้อเดียวดาย ถึงเวลาแล้วนะขอลาก่อน จำจากจรโหยไห้ใจสลาย ฝากความรักให้อยู่คู่เคียงกาย อย่าเสื่อมคลายรักนี้ที่ให้เธอ ฯ
16 มีนาคม 2544 13:54 น. - comment id 619
โห........(O_O)
17 มีนาคม 2544 07:41 น. - comment id 635
เย้ เพราะดีครับ :-
17 มีนาคม 2544 10:32 น. - comment id 636
เพราะดีนะแต่บาทแรกกับบาทที่สองรู้สึกจะหาที่มันสัมพัสกันระหว่างบาทไม่เจอนะ
18 มีนาคม 2544 10:11 น. - comment id 661
ขอบคุณครับทุก ๆ คน โดยเฉพาะ พ.ดอกไม้สด สงสัยว่าบาทแรกกับบาทที่สองคงจะเผลอไป ขอบคุณครับที่ชี้แนะรีบไปหน่อย 19 มีนาคม 44 นี้ต้องเดินทางไปอยู่ชายแดนปักษ์ใต้จังหวัดปัตตานีประมาณเดือนหนึ่ง ขอลาเพื่อน ๆ นักกลอนไปก่อนนะครับ กลับมาคราวหน้าคงจะได้เจอกัน ลาก่อน..