เมื่อค่ำลงสุริยันพลันลับฟ้า ดวงจันทราผุดผ่องก็ส่องแสง เมื่อฟ้ารุ่งแสงจางสว่างแรง เมื่อฟ้าแจ้งจันทราก็ลาไป ถึงเวลาต้องจากพรากห่างถิ่น จิตถวิลห่วงหาพาหวั่นไหว เหตุจำเป็นนั้นพาลาจากไกล มิรู้ว่าเมื่อไรได้กลับมา ยังไม่อยากจากไกลใจอาวรณ์ ใจสะท้อนถึงเธอเพ้อห่วงหา จากครั้งนี้แสนไกลไปลับตา เป็นห่วงว่าตัวเธอเผลอเปลี่ยนไป โปรดเชื่อมั่นความรักสมัครสมาน แม้เราพรากจากกันมิหวั่นไหว อยู่คู่เธอเท่านั้นแม้ฉันไกล เพราะหัวใจของฉันมีแต่เธอ สุริยาแสงดับลับขอบฟ้า ดวงจันทรายังอยู่คู่เสมอ เปรียบดังฉันนั้นอยู่เป็นคู่เธอ ไม่ปล่อยให้รอเก้อเพ้อเดียวดาย ถึงเวลาแล้วนะขอลาก่อน จำจากจรโหยไห้ใจสลาย ฝากความรักให้อยู่คู่เคียงกาย อย่าเสื่อมคลายรักนี้ที่ให้เธอ โปรดดูแลหัวใจไว้ให้มั่น อย่าแปรผันอย่าร้างอย่าพลั้งเผลอ หัวใจรักฝากไว้ให้แก่เธอ ไม่ปล่อยให้รอเก้อขอสัญญา ฯ
ภีม 18 มี.ค. 2544 10:36 น. - ID 455 
964
0
0
18 มีนาคม 2544 11:10 น. - comment id 664
ขอโทษด้วยครับเผลอ submit ไปสองครั้ง
18 มีนาคม 2544 14:07 น. - comment id 665
โชคดีครับ แล้วกลับมาเล่าเรี่องราวให้ฟังบ้าง ผมชอบภาษาในบทนี้มากเลย จากเพื่อเจอครับ
19 มีนาคม 2544 15:19 น. - comment id 673
ภาษาไพเราะมาก แต่ยังไม่จับใจเท่าที่ควร
24 มีนาคม 2544 11:49 น. - comment id 766
แก้ไขได้สมบูรณืมากเลย ใช้ภาษาได้สละสลวยดี
7 กรกฎาคม 2544 12:04 น. - comment id 4661
ขอบคุณทุก ๆ ความคิดเห็น
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
