...ลาก่อน...(ฉบับแก้ไขเพิ่มเติม)

ภีม

เมื่อค่ำลงสุริยันพลันลับฟ้า          
ดวงจันทราผุดผ่องก็ส่องแสง
เมื่อฟ้ารุ่งแสงจางสว่างแรง            
เมื่อฟ้าแจ้งจันทราก็ลาไป
   ถึงเวลาต้องจากพรากห่างถิ่น         
จิตถวิลห่วงหาพาหวั่นไหว
เหตุจำเป็นนั้นพาลาจากไกล         
มิรู้ว่าเมื่อไรได้กลับมา
   ยังไม่อยากจากไกลใจอาวรณ์        
ใจสะท้อนถึงเธอเพ้อห่วงหา
จากครั้งนี้แสนไกลไปลับตา         
เป็นห่วงว่าตัวเธอเผลอเปลี่ยนไป
   โปรดเชื่อมั่นความรักสมัครสมาน  
แม้เราพรากจากกันมิหวั่นไหว
อยู่คู่เธอเท่านั้นแม้ฉันไกล            
เพราะหัวใจของฉันมีแต่เธอ
   สุริยาแสงดับลับขอบฟ้า
ดวงจันทรายังอยู่คู่เสมอ
เปรียบดังฉันนั้นอยู่เป็นคู่เธอ
ไม่ปล่อยให้รอเก้อเพ้อเดียวดาย
   ถึงเวลาแล้วนะขอลาก่อน
จำจากจรโหยไห้ใจสลาย
ฝากความรักให้อยู่คู่เคียงกาย
อย่าเสื่อมคลายรักนี้ที่ให้เธอ 
   โปรดดูแลหัวใจไว้ให้มั่น
อย่าแปรผันอย่าร้างอย่าพลั้งเผลอ
หัวใจรักฝากไว้ให้แก่เธอ
ไม่ปล่อยให้รอเก้อขอสัญญา ฯ				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน