...เมื่อลมหายใจเธอมีให้เขา...

ผู้หญิงสีม่วง


ปลดปล่อยฉันไปจะได้ไหม..
ในเมื่อหัวใจเธอแบ่งเป็นสอง..
และเขาก็ได้ส่วนมาก..ไปจับจอง
ส่วนต่างที่ฉันได้ครอง..มันน้อยเกิน
จากที่เคยรัก..เคยอยู่ใกล้
เธอกลับแปรเปลี่ยนไป..เป็นห่างเหิน
เคยสบตาเนิ่นนาน..พาลหลบเมิน
ไม่ใช่อาการคนเขิน..แต่อย่างใด
ต่างคน..ก็ต่างไปคงดีกว่า..
จบกันด้วยการเลิกรา..เดินทางใหม่
เมื่อไม่ใช่ฉัน..ที่ทำให้เธออยากหายใจ
รีบไปอยู่ในที่ที่อยากไป..ไม่เคลือบแคลง
เลิกพันธนาการเราทั้งคู่..
ไม่มีประโยชน์จะทนอยู่..ดูเสแสร้ง
ฉันเบื่อเต็มที..ที่เห็นเธอคล้ายสิ้นแรง
อยู่กับฉันแล้วเหมือนผิดสำแดง..ก็จงไป..
......................................				
comments powered by Disqus
  • tiki

    31 มกราคม 2547 17:05 น. - comment id 210069

    อืมม์....
    
    
    ภาพคืนหลังครั้งเรายังผาสุก
    
    เคยร่วมทุกข์..จมขื่น...คืนเผาไหม้
    
    น้อยนั้นหวาน...แทบมิได้...อยู่ในใจ
    
    ก็เหยียบย่ำ...ข้ามไป....จนไกลตา 
    
    
    
    แล้วจะหวัง.....อะไร.......จากใจนี้
    
    รักหมดใจ.....ให้เธอไป.....มั่นไร้ค่า
    
    ภาพของเธอ.....ฉันจึงติด......ปิดข้างฝา
    
    แล้วเสียบดาบ....อย่างช้าช้า...เศษกระจาย..!!!! 
    
    
    
    
    ในบางความรู้สึกของทิกิ_tik นานมากแล้ว
    แต่บทนี้ของช็อคโกแลท.....กระชากมันออกมา
    จากใจให้หลั่งมาเป็นกลอน.....ขอบใจค่ะ......
    
    
     
    ในความทุกข์.....ร่วมทุกข์
    ในความสุข.....ร่วมสุข
    
    จึงจะนับว่าเพื่อน
    
    ........
       เพื่อความสุขและ อิสระในฝันแห่งนักกลอนทุกท่านในบ้าน..thaipoem.com 
    
     ในนามของความรัก 
    ทิกิ_tiki 
     ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน  
    
    
  • **พาฝัน**

    31 มกราคม 2547 17:27 น. - comment id 210083

     . . . โอ....เพราะจังเลยแฮะ..
    
    มาทักทายค่ะ ^____________^..
    
    
  • พิกุลทอง

    31 มกราคม 2547 19:07 น. - comment id 210112

    เมื่อหายใจ เข้าออก ก็เป็นเขา
    แล้วข้าเจ้า อยู่ไหน หล่ะเธอจ๋า
    หรืออยู่ใน หัวใจ เธอยอดยา
    จึงไม่เคย เห็ฯหน้า ของตัวกัน
    
    กลอนเพราะนะครับ
  • เรนเอง..

    31 มกราคม 2547 20:36 น. - comment id 210152

    ใน ..ลมหายใจ..
     มีมั้ย.. ที่เป็น..ของฉัน...
       โปรดบอก..อย่านิ่งงัน..
           ..ลมหายใจนั้น.. มีฝัน..ฉันลอย..คู่คุณ...
    
        ..เรน..ขออนุญาต..แจมนะคะ..
       แบบ..  เรนหัดแต่ง...
               ..บทกวี ...ไพเราะ..มากเลยคะ..
    
  • เมจิคเชี่ยน

    31 มกราคม 2547 22:04 น. - comment id 210206

    สิดพี่ ปวดหลังอ่ะ มานวดให้หน่อยดิ อิอิ
  • ข้าวปล้อง

    1 กุมภาพันธ์ 2547 00:14 น. - comment id 210276

    เพราะมากๆ ค่ะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    1 กุมภาพันธ์ 2547 00:49 น. - comment id 210301

    ปลดปล่อยฉันไปจะได้ไหม
    ในเมื่อเธอลืมฉันไปแล้วหมดสิ้น
    ก็จากไปเลยนะอย่ามาถวิล
    ให้เกิดความช้ำกล้ำกินเกินกล้ำกลืน
    
    *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง*-*
  • รักคุณคับ

    1 กุมภาพันธ์ 2547 01:52 น. - comment id 210356

    เพราะมากเลยคับ..
      ทีแรกนึกว่ามาจากชีวิตจริงซะอีก..^_^
  • พู่กันของหูกวาง

    1 กุมภาพันธ์ 2547 05:00 น. - comment id 210447

    หู...รุนแรงได้อารมณ์มากครับ...
    
    อย่ามาทำเหมือนรักหมดใจ
    เพราะฉันเห็นอยู่ร่ำไป...ว่าเอไม่ใช่ของฉัน
    เลิกแสดงซะที...ทำตัวเหมือนเป็นคนดีห่วงใยกัน
    เมื่อเธอมีเขาแล้วคนนั้น...แล้วมาห่วงใยฉันทำไม...*-*
    
    มาเยี่ยมนะครับ...*-*
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    1 กุมภาพันธ์ 2547 23:34 น. - comment id 210734

    อิอิ ก็อยู่ก่อนแต่งแบบฝรั่งก็เป็นยังงี้แหละ
    ไม่ต้องใช้ความอดทนอะไร ทดลอง เห็นว่าไม่เหมใสม ก็เลิก ง่ายดีจะตาย อิอิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน