สายฝน...ที่รอคอย

เงาเมฆ

เธอไปพร้อมกับสายฝนพรำ...
เหลือเพียงความทรงจำที่เปลี่ยวเหงา
อยากให้สายฝน...ที่บางเบา...
แทนความรักของเราที่หลั่งริน...
เฝ้ามองสายฝนอย่างอ่อนล้า
เฝ้ารอเวลาที่ผันผ่าน
อาจเป็นการรอคอยที่เนินนาน
แต่เป็นความต้องการที่สุขใจ
จะรอวันที่เธอกลับมาพร้อมสายฝน...
ที่ปะปน...ความห่วงใยและห่วงหา
จะเก็บเกี่ยวความรักกับสายฝนที่มีค่า
ให้สมกับกาลเวลา...ที่เฝ้ารอคอย				
comments powered by Disqus
  • กวีบ้านไร่

    10 พฤษภาคม 2547 17:57 น. - comment id 265204

    สายฝนหล่นล้นฟ้า  ประดุจว่าน้ำตาไหล
    เอ่อล้นจากข้างใน  โหยหาความยุติธรรม
    เพรียกพร่ำเคยพร่ำบอก  เหมือนดังหอกตัดความฝัน
    ต้องห่างจากทางธรรภ์  ออกนอกทางห่างจากใจ
    
  • เงาเมฆ

    10 พฤษภาคม 2547 18:39 น. - comment id 265248

    ขอบคุณ คุณกวีบ้านไร่มากนะคะ ที่มาทักทายกัน
    ^_^ ถ้ามีโอกาสก็อยากไปเที่ยวชมบ้านคุณกวีบ้านไร่นะคะ
  • อาภาภัส

    10 พฤษภาคม 2547 20:20 น. - comment id 265312

    ถึงคุณเงาเมฆ
    กาพย์ยานี
      โศกคงคลายวายเหงา  ใจของเจ้ายังคงหวัง
     รักแฝงไว้ดุจดัง             สายฝนหลั่งรินรดใจ
    ฝนเจ้าเอยเผยภาพ        ดื่มดำอาบรักใสใส
    เมฆพัดผ่านนำใจ          ปนฝนให้สุขรักครอง
  • ผู้หญิงไร้เงา

    10 พฤษภาคม 2547 22:21 น. - comment id 265427

    สายฝนที่โปรยปราย
    แสนมากมายในทุกวัน
    เหมือนดั่งความรักนั้น
    คงสุขสันต์ถ้าฉันเจอ
    
    สายฝนที่โปรยปราย
    และพร่างพรายอยู่เสมอ
    อยากให้เป็นรักเธอ
    ที่พบเจออยู่ทุกวัน
    
    *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน