เช้า..สาย..บ่าย..ค่ำ..ของวันนี้ต่างจากวันนั้น มีเพียงฉันที่พร่ำรักรำพัน..ถึงความสัมพันธ์ที่เลือนหาย คำอยากชิดใกล้..เป็นเพียงเรื่องสมมุติที่เธอเขียนใส่ในนิยาย เรื่องแต่งที่หลอกคนโง่ได้อย่างง่ายดาย..ไม่มีความหมายใดใด จากวันนั้นจนวันนี้...ต่อให้อยู่ใกล้กันแค่มือคว้า.. ก็คงเหมือนไกล..ไกลจนชาติหน้าก็ไม่อาจพบเจอกันอีกได้ เพราะความรู้สึกคิดคิดนึกนึกที่เธอเคยมี..มันเปลี่ยนไป ไม่มีเหลือ..ไร้เยื่อใย..ต่างโดยสิ้นเชิงจากที่เธอเคยได้เอ่ยออกมา.. แล้วตัวของฉันจะทำอย่างไรได้ดีไปกว่าการนิ่ง..และงงงัน เหมือนคำพูดเธอเมื่อวันก่อนเพิ่งผ่านผัน..ไปอย่างช้าช้า ความรู้สึกอิ่มเอมใจ..เปลี่ยนไปเป็นความรู้สึกมึนชา ปรับตามเธอไม่ทัน..มันอ่อนและล้า..ไปทั้งกายทั้งใจ สุดท้าย..มีแต่ตัวฉันที่เจ็บ..ด้วยความโง่งม หลงตัวอักษร..และเก็บไปชื่นชม..ให้เจ็บจมร้าวไหว ยึดติดกับภาพความทรงจำ..ที่มันถลำจนฝังลึกลงในใจ ฉันควรทำเช่นไร..ล้างความรู้สึกก็ไม่ได้..รักต่อก็ไม่ไหว..ทรมาน .. ..............................................................
ผู้หญิงสีม่วง 28 พ.ค. 2547 00:12 น. - ID 54338 
1728
13
0
28 พฤษภาคม 2547 00:21 น. - comment id 275623
ฝากถึงทุกท่านที่ติดตามงานของผู้หญิงสีม่วง และทักทายกันอย่างสม่ำเสมอ.. ช่วงนี้ .. อาจหายหน้าไป..ไม่ได้เข้ามาตอบคอมเม้นด้วยเหตุผลบางประการ.. ยังไงก็ขอขอบคุณทุก ๆ คนไว้ล่วงหน้าตรงนี้นะคะ.. ยินดี และ ซึ้งใจเสมอมาค่ะ .. ^_^ .........................
28 พฤษภาคม 2547 01:00 น. - comment id 275671
อยากจะพยายามลืมเธอ คนที่ฉันเห็นเสมอไม่ห่างหาย แต่ด้วยว่าไม่เคยลืมใจกาย ภาพเธอยังมากมายในความทรงจำ *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบค่ะชอบ*-*
28 พฤษภาคม 2547 02:40 น. - comment id 275703
อยากลืมเธอ ลืมไป ให้หมดใจ แต่เก็บไว้ ให้จำ ย้ำคิดถึง ด้วยสองเรา มีกัน ใจคำนึง เธอเป็นหนึ่ง มีฉัน เท่านั้นพอ **แวะมาให้กำลังใจครับ**
28 พฤษภาคม 2547 05:58 น. - comment id 275731
ไหงคิดงั้นล่ะ เข้ามาอ่านตามโอกาสจ้ะ เพราะมากเลย เส้นทางของตัวอักษรที่เราเลือกเข้ามาก็เพราะชอบ วันนี้ได้อ่านอะไรที่ไพเราะมากเลยนะขอบคุณที่เขียนให้อ่านจ้ะ
28 พฤษภาคม 2547 07:26 น. - comment id 275734
..พี่ตูน..นอนดึกจังเลยนะคะ ^^; ..คุณยโส..ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ .. ..ตะวันหวาน.. งง ?? แต่ก็ขอบคุณสำหรับคำชมนะคะ .. ................... ง่า..เน็ตมหาวิทยาลัยตอนนี้ใช้งานไม่ได้..คงอีกหลายวันกว่าจะแก้ปัญหาลุล่วง.. ตอนนี้ ได้แต่เข้าเน็ตที่บ้าน..วันไหนเข้าเวรก็ไม่ได้เล่นอ่ะ.. วันนี้ต้องเข้าเวรด้วย..พรุ่งนี้ตอนค่ำคงได้กลับมารับน้ำใจของทุก ๆ คนนะคะ.. ขอบคุณอีกครั้งค่ะ ^_^
28 พฤษภาคม 2547 07:42 น. - comment id 275738
หน้าส่วนตัว
เรน..อรุณสวัสดิ์ พี่เบญนะคะ..
อยากรู้จัง..คนใจร้ายคนนั้นเป็นใคร..
บอกเรน..ได้มั้ย ..ตัวใหญ่ ..มากไปหรือเปล่า..
มัยร่า ..ชอบทำ..ให้พี่สาว..เรนเศร้า..
กระซิบบอกเบาๆ ..เรนจะเอา ..มดแดง..ไปใส่ ..อิอิอิ..
จริงๆแล้ว.. เรนจะเขียน..ให้เศร้า..
แต่มัยเล่า ..กลับกลายเป็น..แบบนี้ ...
อยากจะเขียน..ให้ออกมา..ดูดี...
ม่ายรู้ดิ ..เป็นงี้ ทุกที .. ที่เป็น ..ยัยเรน น..น..
แว๊ปป..
28 พฤษภาคม 2547 07:59 น. - comment id 275742
ทั้งที่รู้ ร้อยเรียบเรียง คำลวงหลอก แต่กลับออก อาการ หวานเข้าใส่ จึงรวดร้าว ร่อแร่ ระทมใจ กลืนไม่ได้ คลายไม่ออก ชอกช้ำทรวง ตามปรกติ พี่ไม่ค่อยอยากจะเขียนเรื่องเศร้า มากเท่าไหร่ เพราะในชีวิตจริงพบเจอะเจอเรื่องเศร้าให้เห็นเป็นรายวันอยู่แล้ว
28 พฤษภาคม 2547 12:09 น. - comment id 275848
เธอทำร้ายใครใครได้...โดยไม่เอ่ย ..เธอคงชินชาเฉย..ละเลยร้าง... เธอทำฉันให้หวั่นไหว..ในหนทาง ..ต้องอยู่อย่างทรมาน..รานหัวใจ..
28 พฤษภาคม 2547 18:29 น. - comment id 275975
สุดยอดเลยอ่ะ อ่านแล้วพริ้วไหวไปตามตัวอักษร บทกลอนของคนโง่ (ที่คนฉลาดแต่งนะ!!!) ***ชอบ****** มากด้วยก่ะเจ้า!!! +_-
28 พฤษภาคม 2547 20:42 น. - comment id 276017
นั่งอยู่ในห้องแคบๆ คนเดียว อยู่กับความอ้างว้างเปล่าเปลี่ยวที่เธอหยิบยื่นให้ฉัน คิดถึงอดีตที่เราเคยมีกันและกัน คิดถึงวันที่ฉันยังมีเธอ แต่วันนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไป เธอไปมีรักใหม่ ไม่เหมือนฉันคนนี้ ทุกเวลาอยู่แต่กับหยาดหยดน้ำตาทุกนาที เธอเคยรู้บ้างไหมคนดี ฉันไม่เคยยิ้มได้เลยสักที ตั้งแต่ที่เธอคนนี้ เดินจากไป **แวะมาชื่นชมผลงานครับ เขียนได้ดีมากครับ**
28 พฤษภาคม 2547 22:01 น. - comment id 276063
หลงอักษรวอนว่าสารพัด จึงต้องกลัดกลุ้มใจหาใดเหมือน เป็นเพียงลม..ใช่รักแท้จึงแชเชือน หัวใจเปื้อนล้างอย่างไรก็ไม่จาง
28 พฤษภาคม 2547 23:23 น. - comment id 276101
แปะๆๆๆเป็นกลอนที่เพราะและสื่ออารมณ์ได้เจ๋งมากเลยค่ะพี่สีม่วง ขอปรบมือให้นะคะ มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ ยิ้มสู้ไว้นะคะถึงแม้จะยากเย็นแต่เราต้องทำให้ได้ToT มาทักทายค่าคุณพี่.......อุๆ
29 พฤษภาคม 2547 08:24 น. - comment id 276189
คิดถึงกันไหม?? ห่างไกลแบบนี้ แต่ทุกวินาที ใจฉันมีเธอในใจ! สบายดีไหมเจ้าคะ??? ไมม่ได้คุยกันเลย คิดถึงๆๆๆๆๆๆสุดๆๆๆๆ ช่วงนี้รับน้องเลยวุ่นๆ แต่ส่งกำลังใจมาให้นะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ คิดถึงเหมือนเดิมที่เพิ่มเติมคือความห่วงใย
29 พฤษภาคม 2547 08:27 น. - comment id 276192
สุดท้าย..มีแต่ตัวฉันที่เจ็บ..ด้วยความโง่งม หลงตัวอักษร..และเก็บไปชื่นชม..ให้เจ็บจมร้าวไหว ยึดติดกับภาพความทรงจำ..ที่มันถลำจนฝังลึกลงในใจ ฉันควรทำเช่นไร..ล้างความรู้สึกก็ไม่ได้..รักต่อก็ไม่ไหว..ทรมาน .. ชอบบทนี้มากเลยค่ะ ทุกตัวอักษรแฝงไว้ด้วยความเศร้า แต่งได้ดีจริงๆ ค่ะ เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ
29 พฤษภาคม 2547 11:52 น. - comment id 276259
อ่านแล้วเหงาไปด้วยเลยค่ะ มาเป็นกำลังใจให้พี่เบญนะคะ
1 มิถุนายน 2547 21:23 น. - comment id 278467
ขอบคุณในทุกกำลังใจนะคะ.. เพียงคุณแวะเข้ามาอ่าน..ไม่ต้องมีคำชื่นชมใดใด.. คนแต่งก็อิ่มเอมในใจแล้วล่ะค่ะ ^_^ .....................
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
