หัสสรส รสแห่งความแจ่มใสตลกขบขัน

ปากกาเวทมนตร์

เพียงความเคลื่อนไหว ของคุณเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ 
....ชั่วเหยี่ยวกระหยับปีกกลางเปลวแดด 
ร้อนที่แผดก็ผ่อนเพลาพระเวหา 
พอใบไม้ไหวพลิกริกริกมา 
ก็รู้ว่าวันนี้มีลมวก 
เพียงกระเพื่อมเลื่อมรับวับวับไหว 
ก็รู้ว่าน้ำใสใช่กระจก 
เพียงแววตาคู่นั้นหวั่นสะทก 
ก็รู้ว่าในอกมีหัวใจ.... 
เรามาอ่านกลอนดัดแปลงเพื่อให้เกิดความขบขันเป็นอย่างไร 
คุณไพบูลย์ วงศ์เกศได้นำกลอนมาแปลงเป็น เพียงกลองเคลื่อนไหว 
....เพียงชั่วเป็ดกระหยับปีกกลางเปลวแดด 
ร้อนที่แผดก็ผ่อนเพลาเข้าข้างฝา 
พอสากไม้ไหวพลิกริกริกมา 
ก็รู้ว่าแถวนี้ต้องมีครก.... 
กลอนประเภทนี้มีรสตลกขบขันดังที่ผมจะเอามาเป็นเรื่องบอกเล่ากัน 
ดังที่แม่นางจินดามณีได้ถามมา (ต่อให้มีคนเดียวที่สนใจ ผมยินดีจะเขียนให้อ่านครับ ผิดไปบ้างก็อย่าเคืองกันนะครับ) 
หัสสรส (หายสยรส,หรรษารส) รสแห่งความตลกขบขัน แจ่มใส ร่าเริงและแบ่งออกได้ ๖ ระดับนะครับ 
ยิ้ม,แย้ม,หัวเราะ,เฮฮา,หัวร่องอหงาย,ท้องคัดท้องแข็ง 
(มีเกร็ดเล็กน้อยอีกนิดว่าการแบ่งนั้นแบ่งได้เพราะอะไรนะครับ 
อาการยิ้ม,แย้มเกิดแก่พระอรหันร์เท่านั้น 
อาการยิ้ม,แย้ม,หัวเราะ,เฮฮาเกิดแก่พระโสดาบันถึงพระอนาคามีได้ 
ส่วนรสตลกทั้ง ๖ เกิดได้แก่บุคคลทั่วไปครับ) 
กลอนตลกระดับหัวร่องอหงาย ของกวี นิรนามชื่อ โถ...น้องปุ๊ก อ่านแล้วก็นึกภาพออกเลยครับ 
น้องปุ๊กอยากมีผัวจนตัวสั่น 
สองเต้าโตไม่ทันพาลร้องห่ม 
จึงจับมดตะนอยต่อยระบม 
พอเป็นปุ่มเป็นปมก็อมยิ้ม 
กลอนตลกระดับหัวร่องอหงายและท้องคัดท้องแข็งนี่มีเกลื่อนเมืองไทยเลยครับ 
ลองดูกลอนตลกท้องคัดท้องแข็งชื่อ รูของเธอ ของคุณชูเกียรติครับ 
รูของเธอมีไว้ให้ชายหลง 
รูของเธอมั่นคงทรงศักดิ์หรู 
รูของเธอโดเด่นเห็นดำรู 
รูของเธอห้อยต่างหูดูสวยดี 
สมัยก่อนก็มีนะครับกลอนของ คุณอดุลย์ ราชวงศ์อินทร์ เขียนหลังนิตยสารที่เลิกพิมพ์ไปแล้ว 
เพื่อล้อเลียนไว้ให้ขำขันกัน ชื่อ นักข่าวเป่าปี่ 
เกิดเป็นชายชาติม้าอย่าสะดุ้ง 
ริมุดมุ้งสีกาอย่าขวัญหนี 
ทำหยองกรอดปอดกระเส่าไม่เข้าที 
พวกเถรชีจะหัวเราะยิ้มเยาะเอา 
บางบทก็นำเอาคำพูดที่เราเรียกว่าเล่นกับภาษา,เล่นกับลิ้น มาแต่งเป็นกลอนเพื่อความขบขันก็มีครับ 
น่าจะเคยเล่นกันมาบ้าง ชื่อ กล้วยตานี ของคุณ กร แก้วไทย 
...นึกถึง กล้วยตานีปลายหวีเหี่ยว 
เหลือหวีเดียวหิ้วหวีไปหิ้วหวีมา....จนขาสั่น 
พอพูดเร็วเร็วหนักชักลิ้นพัน 
เพื่อนฮาลั่น ว แหวนหาย ไปไหนเอย... 
ขอยกตัวอย่างแค่นี้นะครับ 
นักกลอนท่านใดมีกลอนตลกมาฝากก็มาแปะกันไว้บ้างนะครับ 
แล้วค่อยมาว่ากันต่อในรสต่อไปครับ 
รุทธรส รสแห่งความโกรธแค้นชิงชัง 
ขอคุณครูอย่าถือโทษโปรดอภัย....ผิดเพี้ยนไปเพราะศิษย์หลงผิดเอง