จากเสียงสู่เสียงผ่านวจี จากเกาะช้างสู่คีรีเมฆสาย จากไกลกลับมาใกล้กาย จากชายเคยมอง...รู้จักกัน รอยยิ้มชักนำให้มาพบ เมื่อประสบพบเจอช่างสุขสันต์ จากแค่มองจนมารู้จักกัน คนคนนี้ช่างผูกพันเหลือเกิน ปากก็บอกว่ามันไม่เคยคิด ใจก็ปกปิดไว้ด้วยขัดเขิน ทุกๆ ทีมีแต่แกล้งทำหมางเมิน แต่ลับหลังใจสะเทิ้นอ่อนระทวย ใจเอ๋ยใจน้อยคอยรัก เขาโทษเจ้านักว่าไม่สวย แถมหยิ่งยโสทำสำรวย ยังกะคนสวยเขาทำกัน ประสบพบครั้งแรกที่วงเหล้า นั่งกินดื่มกับเขาดูสุขสันต์ แต่เดทแรกในวงเหล้าใครทำกัน เปลี่ยนเป็นร้านไอศกรีมมันก็คงดี คำก็พี่สองคำก็เรียกพี่ มันไม่มีหัวใจหรือไงหนอ ปล่อยให้พี่คนนี้ต้องเฝ้ารอ เมื่อไหร่น้องจะโทรมาขอ.....พนันบอล ได้ทานไอศกรีมสมใจอยาก มีค่ามากช่างสุขสมสโมสร เขานั่งใกล้ใจเราแทบขาดรอน เหตุเพราะบังอรสุดจะห้ามใจ อ้าว...คราวนี้ไปนั่งร้านพิซซ่า ใจคิดว่าวันนี้คงสดใส กินของฟรีเราชอบแหมถูกใจ แต่ทันใด...เข่าทรุดแทบวางวาย เขาเดินมากับใครหนอ เคล้าคลอสนิทชิดมิห่างหาย แสดงความเป็นเจ้าของดูมากมาย ส่วนเราคนห่างกายได้แค่มอง จากวันนั้นเราจึงได้เรียนรู้ เขาที่เราเห็นอยู่มีเจ้าของ คนคนนี้มีหญิงตีตราจอง เราแค่มองคงต้องก้าวออกมา ห้ามใจไปได้สักพัก จะไม่โทร...ไม่รัก...ไม่ห่วงหา แต่เฮ้อ...ทำไงได้ล่ะแก้วตา สุดท้ายก็โทรหา...เหมือนเคย อดกลั้น...อดกลั้น...อดกลั้น แต่นานไปใจไม่อาจจะอยู่เฉย ขอมีน้องเป็นหนุ่มจากเมืองเลย โธ่ใจเอ๋ยขอแค่น้องหน้าตาดี ^-^ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงกับเพื่อนของผู้เขียน ซึ่งผู้เขียนแต่งขึ้นเป็นอุทาหรณ์และเพื่อกระตุ้นอารมณ์ขันอันเจ็บปวดให้แก่เพื่อนของผู้เขียน ไม่รู้ว่าเหตุการณ์นี้เคยเกิดขึ้นกับผู้อ่านท่านใดบ้างหรือปล่าว...พวกรักเด็ก
คนไร้ถิ่น 17 พ.ย. 2548 18:44 น. - ID 83499 
1411
0
0
20 พฤศจิกายน 2548 14:08 น. - comment id 539227
โห..ดีมากค่ะ เราจาจามไว้นะค่ะ อิอมีหลากหลายดีนะค่ะ เศร้า สนุก แป่วววว
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
