ฤาคำรักจักไม่พอให้ก่อฝัน เมื่อคืนวันยิ่งทอดยาว...ร้าวหนักหนา ฤาคำรักจักไม่พอให้พูดจา เมื่อราคาแห่งคืนวัน...นั้นช้ำใจ มาแค่ส่งสำเนียงเพียงบอกเล่า ว่าคืนวันแห่งความเหงา...เศร้าเพียงไหน เมื่อยิ่งใกล้ ไยยิ่งปวด รวดร้าวใจ หมื่นคำใดมิบังอาจมาดบรรยาย รักเช่นเดิม...มิลดน้อยถอยสักนิด หากบางสิ่ง...แนบสนิทชิด..กลับหาย ฤาคำรักจักไม่พอให้อาลัย หากแยกไกล...อาจดีพอ ให้ต่อความ มิเคยโกรธแค้นเคืองสักเรื่องคิด มิมีใครคนไหนผิด....อย่าทวงถาม หากแต่ ท้อ...มันเอ่อล้นจนลุกลาม เพราะเหตุใด ไร้นิยาม แม้ถามตน แค่คำรัก ปักหัวใจ ไยเจ็บช้ำ ดุจดั่งหนามแทงทิ่มตำย้ำ..พันหน ฤาเพียงรักจักไม่พอต่อใจคน ฤาบางที...มิควรทน หม่นหมองใจ
วนัสนันท์ 20 ม.ค. 2549 22:13 น. - ID 85421 
1632
2
0
20 มกราคม 2549 23:00 น. - comment id 554451
รัก...ไม่พองั้นเหรอ แล้วต้องมีอะไรอีกบ้างล่ะครับ
20 มกราคม 2549 23:50 น. - comment id 554458
เข้าใจยากจริงจริ๊ง......
21 มกราคม 2549 00:21 น. - comment id 554463
อ่านแล้วนึกถึงเพลงของ ธนพล รักคงยังไม่พอ เลยครับ
23 มกราคม 2549 20:17 น. - comment id 554987
ร้อนตัวเลยแหะ
28 มกราคม 2549 13:13 น. - comment id 556215
แค่...รักคงไม่พอ :)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
