..๏ จากเปล่าเปลี่ยวเดียวดายไร้ความหวัง อุปมาดั่งไม้เดี่ยวที่เหี่ยวแห้ง ต้นโคลงคลอนอ่อนไหวไร้เรี่ยวแรง กิ่งก้านใบไกวแกว่งตามแรงลม ทนเหน็บหนาวร้าวระทมด้วยลมพัด กิ่งสะท้านก้านสะบัดอุธัจประสม ครั้นแกว่งกวัดขัดขวางอย่างตรอมตรม ต้นระบมดุจทรมานทั้งก้านใบ ตราบลมอุ่นละมุนมานแผ่วผ่านเอื้อ ดั่งจุนเจือมอบพลังความหวังให้ กิ่งที่แห้งแปลงเป็นงามล้ำพิไล เคยสั่นไหวพลันตระหง่านกิ่งก้านงาม หลากน้ำใจไมตรีที่มอบให้ มากเยื่อใยผูกพันคอยหมั่นถาม ถึงอ่อนล้าเหนื่อยใจในทุกยาม ยังคงความห่วงใยไม่ทิ้งกัน ฟ้าสีเทาคละเคล้าโศกโลกหมองหม่น ผู้สับสนในชีวิตจิตพลิกผัน พลันเปลี่ยนไปในนิยามความสัมพันธ์ คนสำคัญเสมือนได้ให้ไมตรี ท่วงถ้อยคำพร่ำเปรยเอ่ยคำหวาน ยังกังวานก้องใจในทุกที่ หนึ่งเส้นใยสายรักร้อยถักมี ความหวังดีเชื่อมใจให้มั่นคง หนึ่งต้นใจไสวงามด้วยความหวัง ผลิใบออกดอกสะพรั่งดั่งประสงค์ กิ่งก้านชมร่มรื่นยั่งยืนยง สูงระหงทรงสง่าท้าลมแรง แจ้งในรักประจักษ์ใจในบัดนี้ ว่าโลกมีผู้หนึ่งซึ่งแข็งแกร่ง มอบความหวังเสมอไปไม่เปลี่ยนแปลง คือคนแห่งสิเนหาปรารถนาเอย ๚ะ๛
อัลมิตรา 28 เม.ย. 2549 07:51 น. - ID 88762 
1570
12
0
29 เมษายน 2549 21:15 น. - comment id 573767
ไม้เดี่ยวเหี่ยวแห้งเรื้อ.........ยืนตาย ก้านกิ่งทิ้งหล่นหาย...............ปวดร้าว สายใยรักถักหมาย...............สนองตอบ สุดที่จะเหนี่ยวน้าว...............เหี่ยวแห้งคอยหาย
29 เมษายน 2549 21:41 น. - comment id 573769
ดุจฝนปลุกไม้ตื่น................จากตาย เคยเหี่ยวยืนเดียวดาย.......อกคว้าง กลับผลิดอกเรียงราย...........อวดสง่า ดับโศกเพราะธารล้าง..........ทุกข์แห้งเหือดหาย จ๊ะเอ๋ พุงอุ่น ๆ ค่ะ ลุงอ่ำ
28 เมษายน 2549 11:13 น. - comment id 573871
... ที่ไหนมีรัก..ที่นั่นมีความหวัง...ที่ไหนมีความหวัง...ที่นั่นก็ห้อมล้อมไปด้วยความสุขใจ นะครับ ... แต่ว่าคนแห่งสิเน่หานี่ อยู่ที่ไหนกันหนอ...
28 เมษายน 2549 11:33 น. - comment id 573873
ลงเอยแบบนี้ก็ต่อไม่ได้สิคับ เอย ของนักเลงกลอนคือจบแล้ว
28 เมษายน 2549 12:31 น. - comment id 573876
ภาพสวยเศร้ามากค่ะ คำงามจิตอันแสนหนักแน่นรู้ซึ้งถึง แก่นคน..อันมีกมลล้ำค่าดั่งอัญมณีดวงค่ะ ด้วยรักนะคะ
28 เมษายน 2549 12:41 น. - comment id 573880
ปล่อยใจ ...ให้พลิ้วไหว เหมือน...กิ่งใบที่ถูกลมแห่งรัก...พัดมา เพื่อได้สัมผัสหัวใจแห่งเธอ ว้า...จะทำซึ้งเสียหน่อย อย่าทำหน้าเลี่ยนแบบนั้นซิคะ
28 เมษายน 2549 13:23 น. - comment id 573891
มีการลงเอยกัน ก้อจาขอลงเอยด้วยได้ไม๊งับ อิอิ หมายถึงกลอนน่ะ นี่และกันงับ อาจจะเกี่ยวกันบ้างงับ +*/\"*+ ส่งต่อแรงใจ +*\\\"*+ ..... ย้อนมาทักเพื่อเติมต่ออย่าท้อถอย ..... ใจดวงน้อยที่ใฝ่คอยรอยความหวัง ..... จงก้าวย่างอย่างเข้มแข็งแฝงพลัง ..... ทิ้งความหลังอย่าฝังจิตติดอุรา ..... ชีวิตเราเหล่าสัตว์โลกมีโศกเศร้า ..... สุขคละเคล้าหรือเปลี่ยวเปล่าไห้โหยหา ..... มีสนุกมีทุกข์ปนผจญมา ..... ล้วนชะตามาเกิดแก่แค่ใช้กรรม ..... สิ่งประสบที่พบผ่านประสานไว้ ..... รวมร้อยใจให้แน่นหนาอย่าถลำ ..... เฝ้าทบทวนประมวลไว้แล้วใฝ่จำ ..... เก็บเป็นธรรมประจำได้ในใจตน ..... หากก้าวล้มระทมทุกข์จงลุกขึ้น ..... ทำใจชื่นตั้งใจยืนฝืนสักหน ..... มั่นคงไว้แล้วฝ่าไปใฝ่ผจญ ..... แรงใจล้นฝ่าทุกข์ทนให้พ้นเอย
28 เมษายน 2549 13:45 น. - comment id 573896
เมื่อเพลงหวานพัดพามาเข้าหู ใบไม้พรูปลิวตกที่อกฉัน เมื่อความรักออกรวงจากดวงจันทร์ ขณะที่ตัวฉัน....นอนฝันดี และแล้วเกิดพายุถล่มใส่ ฉันหมดแรงคอยไล่จะใคร่หนี แต่อย่างน้อยตัวฉันก็ยังมี เพื่อนดีดีเคียงข้างไม่กร่างกลัว
1 พฤษภาคม 2549 22:01 น. - comment id 573927
คุณปักษาวายุ .. คนแห่งสิเนห่า อยู่ในหัวใจเสมอ ค่ะ คุณnig .. วรรคสุดท้ายคิดอยู่นานเหมือนกันค่ะ มีหลายตัวเลือก แต่สุดท้ายก็เลือกเอย ค่ะ คุณพุดพัดชา ..ขอบคุณค่ะ ภาพนี้เก็บจากเน็ตมานานแล้วค่ะ คุณเพรง.พเยีย .. ขืนอัลมิตราทำหน้าเลี่ยน อัลมิตราจะถูกอิฐเขวี้ยงข้ามซอยมาสิ คนที่อยู่ซอยก่อนหน้าน่ะ คุณMomMamSan .. ขอบคุณค่ะ ที่เขียนต่อยอดความรู้สึกที่ดี คุณแดนไกล .. อืมม ถึงจะมากมีภัยพาล ทว่ามีเขาอยู่ใกล้ ก็ไม่กลัว คุณกุ้งหนามแดง .. ไว้ไปแขวนป้ายในงานกาชาด ดีมั๊ย คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. ขอบคุณค่ะ สำหรับกลอนที่เขียนมา ไพเราะ ค่ะ คุณผู้หญิงไร้เงา .. ขอบคุณค่ะ คุณผู้เดือดร้อน .. วันก่อน อัลมิตราเขียนข้อความตอบคอมเม้นท์เพื่อน ๆ รวมไปถึง เขียนกลอนให้คุณด้วย ในความดึก+ความง่วง ก๊อปข้อความจาก word มาลง ก็เลยปรากฏแต่กลอนให้คุณอย่างเดียว วันนี้เลยต้องมาเขียนตอบเพื่อน ๆ ใหม่อีกครั้ง ไม่รู้เหมือนกันว่า กลอนที่เขียนจะมีประโยชน์ต่อคุณมากหรือเปล่า เพราะเขียนอย่างรีบ ๆ คุณวนกวี .. รหัส และ รหัสผ่านของคุณ .. คุณสามารถไปตรวจสอบค่ะ เข้าใจว่า ส่งให้แล้วสี่วันก่อนหน้า คุณครูตัวใหญ่โรงเรียนเล็ก .. อืมม แผนสอง น่าสนใจนะคะ .. เพราะว่าแผนแรก เวลาสำหรับวันแรกนั้น กระชั้นเกินไป ถ้างั้น อัลมิตราคิดว่าจะประชุมโดยมีแพลนจากแผนสองนี่ล่ะค่ะ คืบหน้าอย่างไร แล้วจะบอกนะคะ .. คุณผู้ชายคนเดิม .. สวัสดีค่ะ คุณเป็นอย่างไรบ้างคะ ช่วงที่หายไป ทำอะไรเอ่ย ?
30 เมษายน 2549 10:33 น. - comment id 573970
ดูอบอุ่นจัง เรื่องโปรแกรมมีทางเลือกดังนี้นะ 1. ถึงโรงเรียนเช้าวันแรกทำกิจกรรมถึงบ่าย เดินทางไปเที่ยว เริ่มจาก ช่องสะงำ (promoteนะ) หลายคนคงยังไม่รู้จัก เป็นตลาดชายแดนคล้ายช่องเม็ก ทิวทัศน์ทางผ่านใช้ได้เลยถนนหนทางสะดวก ห่างจากโรงเรียนประมาณ 40 ก.ม. ย้อนกลับมาที่เขาพระวิหารถ้าไม่เพลียเกินไปเพราะเขาพระวิหารต้องปีนบันไดขึ้นไปดู คนไขมันเยอะอาจเป็นลม ค่ำไปพักที่น้ำตก เขตรักษาพันธ์สัตว์ป่า เช้าวันใหม่วันที่สองไปงานแห่เทียนอุบล ค่ำจะนอนไหน ถ้านอนที่โขงเจียมจะได้ดูวิวแม่น้ำสองสีแต่ต้องจองโรงแรมไว้ล่วงหน้าโรงแรมทอแสง โขงเจียม ครูใหญ่จำไม่แม่นว่าคืนละพันแปดหรือพันสอง ห้องหนึ่งนอนได้สามสี่คนไม่แออัด แต่ต้องจองไว้ล่วงหน้าเพราะช่วงนั้นเต็มชัวร์ แต่มันมีที่พักคล้ายๆhomestay ราคาย่อมกว่านี้เราจะลองติดต่อดู รุ่งเช้าเที่ยวดูแม่น้ำสองสี เลยไปช่องเม็กหากมีเวลาหรือถ้ารีบก็ข้ามไปฝั่งลาวตรงแม่น้ำสองสีนั่นแหละ แล้วก็กลับมาอาบน้ำกินข้าวที่ศรีสะเกษ จะนอนอีกคืนก็ได้ ที่พักฟรี ถ้าไม่นอนจะกลับ กทม.ก็ตามสะดวก 2.ถึงโรงเรียนวันแรกทำกิจกรรม ค่ำไปพักที่เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า เช้าวันที่สองไปเขาพระวิหาร บ่ายไปอุบล เย็นไปโขงเจียมนอนที่โขงเจียม เหมือนข้อ 1 3.เสนอมา 4.........................................
30 เมษายน 2549 10:44 น. - comment id 573971
เออเพิ่งนึกได้ บ้านเกิดครูบัวกันต์อยู่สิรินธร ไม่ไกลจากโขงเจียม เดี๋ยวจะคุยเรื่องที่พักน่าจะโอเคนะ
30 เมษายน 2549 12:57 น. - comment id 573985
ผ่านมาอ่านบทกลอนไพเราะครับ พร้อมทั้งแวะมาทักทาย หลังจากที่ห่างหายไปเกือบ 1 ปี สบายดีนะครับ
28 เมษายน 2549 16:04 น. - comment id 574198
:) เดินท่อมๆ ไม่เห็นมีเงา ของคนที่ว่าเลยน่ะ คุณอัลมิตราเจ้าขา.....สงสัยต้องเพิ่มรอบแล้วล่ะ ก่อนที่ข้าพเจ้าจะเดินต่อไปไม่ไหว..อิอิ..
28 เมษายน 2549 16:19 น. - comment id 574202
อิ๊บๆๆๆๆๆ..
28 เมษายน 2549 20:16 น. - comment id 574260
จากเปล่าเปลี่ยวเดียวดายไร้ความหวัง แต่ก็ยังมีคนเอื้อคอยเกื้อหนุน ให้ความรักภักดีที่ละมุน จึงอบอุ่นหัวใจหาใดปราณกลอนไพเราะมากเลยค่ะ
28 เมษายน 2549 20:25 น. - comment id 574263
ช่วยแต่งให้ผมหน่อยคับ หัวข้อ \"ฉลาดใช้พลังงาน หน้าร้อน\" ขอบคุณคับ
28 เมษายน 2549 21:31 น. - comment id 574283
พูดถึงตนเองรึครับ เเหมการเขียนกลอนต้องมีเเรงดลใจ อ่าวมิใช่รึ เเล้วมนุษย์เเห่งสิเนหาเป็นใคร กันล่ะครับ คุณอัลมิตรา (ผมก็ไม่ทราบ) บอกผมทีเหอะ
29 เมษายน 2549 00:26 น. - comment id 574300
ยุคสมัยน้ำมันแพงค่าแรงน้อย หากไม่พลอยประหยัดจะขัดสน เราจะเขียนให้หนอพ่อหน้ามล แฝงความนัยหลากล้นในกลกลอน อุปกรณ์เครื่องใช้ทั้งหลายแหล่ ดูให้แน่ทุกครั้งรัฐ ฯสั่งสอน ต้องเบอร์ห้าทุกสิ่งอย่านิ่งนอน โลกมันร้อนพลังงานผลาญเท่าตัว จงถอดเครื่องปรับอากาศมาปัดล้าง แม้นทำอย่างนี้ได้ไม่ปวดหัว ค่าจ้างปีละหน่อยอย่าพลอยกลัว ยี่สิบห้าเย็นจะทั่วเนื้อตัวสบาย หากหน้าต่างประตูมีรูเปิด เลือกพัดลมเสียเถิดประเสริฐหลาย ปล่อยลมพัดไล่ร้อนจนผ่อนคลาย งบที่จ่ายเมื่อประมาณผลาญนิดเดียว อีกตู้เย็นควรล้างหมั่นวิเคราะห์ ใส่พอเหมาะและฉลาดปราศหวาดเสียว ของร้อนร้อนอุ่นอุ่นมันวุ่นเชียว มิตเตอร์ไฟวิ่งเกรียวจนเหนี่ยวไม่ทัน วิทยุทีวีที่เปิดค้าง คือแบบอย่างน่าวิตกสิ่งผกผัน รีโมทจะสั่งงานได้อย่างไรกัน ? หากตรงนั้นมิแดงแสดงไฟ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
