อีกครั้ง... เสียงเพลงแสนหวานแว่วผ่านหู ไม่อยากรู้ไม่อยากฟังไม่อยากเห็น หยุดซมซานคนใจช้ำทำไม่เป็น อย่าตามเข่นคอยรังควานประหารใจ เพลงนั้นเคยผูกพันธ์ในวันหวาน พอเนิ่นนานแค่ทำนองยังร้องไห้ ใจคนเปลี่ยนเพลงไม่เปลี่ยนใครเปลี่ยนไป ฝืนหัวใจไม่ไหว..มันไม่ชิน *เพลงนั้น*ดั่งศาสตรามาตอกลิ่ม เนื้อนิ่ม นิ่มเรียก*หัวใจ*ใช่แผ่นหิน มันแหลกรานร้าวแน่นถึงแก่นวิญญ์ ยามได้ยินเพลงเชือด คนเลือดเย็น แว่วเสียงเพลงเคยหวานผ่านมาพ้อ เหมือนภูตร้ายร้องขอรอเครื่องเซ่น คนไร้ใจอยู่ไม่ได้ตายไม่เป็น คนเลือดเย็นคงรอวันฉันขาดใจ
srivijitra 5 ต.ค. 2549 13:54 น. - ID 93620 
1481
1
0
5 ตุลาคม 2549 16:10 น. - comment id 611491
เคยขว้างแผ่นเพลงนั้นทิ้งด้วยสิคะมันเจ็บจิ๊ดๆที่เนื้อหาโดนใจค่ะ
5 ตุลาคม 2549 14:27 น. - comment id 612128
มีอีกไม่น้อยทีเดียวครับ สวัสดีครับคุณ
5 ตุลาคม 2549 14:36 น. - comment id 612132
เสียงรำพึง ถึงเพลง บรรเลงแว่ว ที่เจื้อยแจ้ว ดังมา พาขื่นขม ว่าเพลงรัก กลับสลาย ตามสายลม เป็นเพลงขม ขื่นมา น่าเห็นใจ ก่อนนี้เคย หวานชื่น ระรื่นหู เดี๋ยวนี้ดู หมองหมาง ครางไฉน เพราะเป็นเพลง ประทับ สำหรับใคร ที่ทำให้ วานคืน สดชื่นจัง แต่วันนี้ ไม่มี เช่นนี้อีก เหมือนนกปีก หักไป ไร้ความหวัง อนิจจา ความรัก ที่หักพัง ต้องมานั่ง โศกา เศร้าอาดูร อย่าอาลัย อาวรณ์ ร้อนเรื่องรัก สลัดปรัก ตรอมให้ ได้สิ้นสูญ แล้ววันหน้า ฟ้าใหม่ ใครเกื้อกูล จะเพิ่มพูน สิ่งที่ขาด นิราศไป
5 ตุลาคม 2549 15:00 น. - comment id 612146
....เจ็บปวดสาหัส หัดลืมไม่ได้... บ่อยครั้งเมื่อฟังเพลงแล้ว น้ำตาร่วงริน.... เพียงได้ intro ก็สั่นไหวแล้ว... เป็นกำลังใจให้คุณนะคะ
5 ตุลาคม 2549 20:33 น. - comment id 612281
เพลงนี้เคยเป็นสื่อนำรัก เป็นเพลงหักจากลาคราครั้งนี้ กลายเป็นเพลงให้เศร้าโศกี เป็นเพลงที่มีแต่ตรมขมขืนใจ อยากจะให้เพลงนี้หายไปตามกาลเวลา ไม่อยากได้ยินได้ฟังอีกเลยเชียว
5 ตุลาคม 2549 22:55 น. - comment id 612376
อยากจะทำให้ได้ลืมใครเขา แต่ตัวเราหลงเฝ้าคอยห่วงหา วิชาลืมเขามีเพียรพากเพียรพา แต่สุดท้ายลืมตำราพาช้ำใจคิดถึงเพลงวิชาลืมเขาจะเข้าโรงเรียนที่ไหนนะค่ะ อิอิ กลอนคุณแต่งได้ดีจัง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
