เธอจ๋าเธอ..จำได้ไหม..ในวันนั้น เธอหันหลัง..จากฉันไป..กับใครอื่น สองเข่าคู้..อ้อนวอนเธอ..ให้กลับคืน เสียงสะอื้น..ปิ่มว่า..จะขาดใจ เธอนั้นหรือ..มองเมิน..แล้วเดินผ่าน ไม่สะท้าน..ดวงจิต..คิดหวั่นไหว ตระกรองกอด..กันต่อหน้า..ลาจากไป ไร้เยื่อใย..ตัดสัมพัน..ที่ฉันมี ความอาลัย..อาวรณ์..ตอนสิ้นหวัง ใจภินทร์พัง..แทบด่าวดิ้น..รักบินหนี ความท้อแท้..โถมประดัง..ฝังฤดี สุดเหลือที่..เอ่ยคำ..พร่ำวาจา น้ำใสใส..ไหลหลั่ง..ไม่ยั้งหยุด ดังถูกฉุด..เข้ากองไฟ..แทบใบ้บ้า วิญญาณแทบ..แตกสลาย..ไร้ชีวา รวดร้าวมา..หลายปีนัก..ขอพักใจ ตั้งปณิธาน..กับหัวใจ..เอาไว้ว่า ไม่ปรารถนา..ประสพ..พบรักใหม่ ความเจ็บช้ำ..ตอกย้ำ..ช้ำกายใจ สอนตนให้..เข้มแข็งขึ้น..ฟื้นศรัทธา ด้วยทั้งรัก..ทั้งเกลียด..ทั้งเคียดแค้น เข้าฝังแน่น..เจ็บหนัก..เกินรักษา ยิ่งรักมาก..ยิ่งเกลียดมาก..หากเอ่ยมา แม้ใบหน้า..ไม่ขอพบ..ประสพเจอ กว่าจะลืม..เธอได้..ใช่ง่ายนัก ผ่านมามาก..รักร้ายลึก..ระลึกเสมอ เฝ้าเก็บรัก..กักขังใจ..ไม่พบเจอ ลาก่อนเธอ..ทุกทุกชาติ..เราขาดกัน..
White roses 24 พ.ย. 2549 15:38 น. - ID 95481 
1935
10
0
24 พฤศจิกายน 2549 15:50 น. - comment id 630581
ดีแล้วที่ เขาทิ้งเธอ ตั้งแต่แรก แม้ใจแหลก ก็ยังดี กว่าถล้ำ ขืนปล่อยวาง นานกว่านี้ ยิ่งระกำ ใจที่ช้ำ อาจยับแหลก แตกกว่าเดิม
24 พฤศจิกายน 2549 15:58 น. - comment id 630583
ถ้าทั้งรัก ทังเกลียดอย่าคิดมาก มีคนหลากมากมายให้เลือกสรร มีผู้รอเราอยู่เป็นร้อยพัน ดูอย่างฉันของหนึ่งที่รอเธอ
24 พฤศจิกายน 2549 16:04 น. - comment id 630586
ถ้าเธอยัง ฝังจำ จะช้ำหม่น ดวงกมล ปวดร้าว เศร้ามิหาย อโหสิ เวรกรรม ทำผ่อนคลาย เลิกสิ่งร้าย ก่อชาติ ภพขาดกัน.
24 พฤศจิกายน 2549 16:04 น. - comment id 630587
เหมือนยิ่งเกลียดเธอใจยิ่งเจอรัก เหมือนตระหนักว่าเจ็บปวดแต่ไม่สน เหมือนอยากเปิดใจให้ใครสักคน เหมือนชีวิตหนีไม่พ้นวังวนให้รักคนที่หลายใจ ................................... เจ็บกี่ครั้งพลั้งกี่หนไม่เคยเข็ด ไม่ว่ารักจะเผ็ดร้อนยอกย้อนหลากหลาย แม้ทั้งรู้ว่ารักไม่อาจเป็นดั่งฝันได้ ก็ยังรักเธออยู่นั้นงัย...เหมือนชดใช้เวรกรรม ...................................
24 พฤศจิกายน 2549 16:06 น. - comment id 630589
คุณ..ศรรก.. นั่นสินะ..ยังดี..ที่ได้คิด ไม่หลงผิด..ใฝ่ถลำ..ให้ช้ำหนา คนที่ลืม..คำมั่น..คำสัญญา ไม่มีค่า..ให้ดวงจิต..คิดจดจำ..
24 พฤศจิกายน 2549 16:10 น. - comment id 630591
ทั้งรักทั้งเกลียด กานต์รักอย่างเดียวค่ะคุณกุหลาบ เกลียดไม่ลงค่ะ เกลียดคนนั้นได้แค่นาทีเดียวค่ะ
24 พฤศจิกายน 2549 16:10 น. - comment id 630593
คุณพงษ์ศักดิ์... ขอขอบคุณ..ที่เธอนั้น..มั่นในรัก และสลัก..วาจา..มาเอ่ยถ้อย หนึ่งในพัน..ยังมีเธอ..ที่รอคอย ฉันนั้นพลอย..ซาบซึ้งใจ..ในวาจา
24 พฤศจิกายน 2549 16:15 น. - comment id 630596
พี่เบรฟ..... ฉันนั้นลืม..เขาไป..ไม่ขอคิด ไม่มีจิต..คะนึง..ถึงเขานั่น จากไปแล้ว..อย่าหวนกลับ..มาเจอกัน เพราะฉันนั้น..หมดเยื่อใย..ไม่ใฝ่ปอง..
24 พฤศจิกายน 2549 16:51 น. - comment id 630615
พี่กุหลาบขาว ... บางทีถ้าเราให้อภัยแล้ว ใจเราอาจจะสบายขึ้นก็ได้นะคะพี่ ... แต่ก็เนอะพี่ วูบนึงของคนเรามันเป็นกันได้ .. แต่ตอนนี้เอมสบายใจมั๊กมั๊ก ค่ะเพราะว่า ... ไม่คิดโกรธใครคนนั้นที่เดินจากเราไป ถือซะว่า ... เขาไม่ใช่ของเรายังไงยังไงก็ไม่ใช่ของเราอยู่วันยันค่ำ .. อ่ะเนอะ ..........
24 พฤศจิกายน 2549 17:00 น. - comment id 630620
เชอะไม่สน หรอกผู้ชาย ที่หลายรัก เชอะเบื่อนัก ชายชีกอ ขอหลีกหนี เชอะจงไป ให้พ้นพ้น คนอับปรีย์ เชอะยังมี อีกตั้งเยอะ สนทำไม คนสวยสวย อย่างฉัน ไม่ตกอับ ไม่อาภัพ คู่หรอก จะบอกให้ คนแบบเธอ ฉันหาเจอ มีถมไป แม้เธอไกล ไม่เสียดาย บอกตรงตรง ***********เป็นผู้หญิง ต้องหยิ่งในศักดิ์ศรี***
24 พฤศจิกายน 2549 17:27 น. - comment id 630629
ถ้าเจ็บนักก็พักผ่อนก่อนสหาย เก็บหัวใจเก็บร่างกายที่บอบช้ำ อันมนุษย์เกิดมาเพราะว่ากรรม ที่เจ็บช้ำเพราะกรรมเก่าที่เจ้าลืม คิดให้คล่ิองตรองให้ถ้วนครวญให้ถี่ ว่าเจ้ามีกรรมไดในคราก่อน หลอกเขาเล่นเห็นเป็นสัตว์แล้วตัดตอน รักจึงคลอนให้ร้องคลางพลางทุบดิน ไม่ลงเอยหง่ะ
24 พฤศจิกายน 2549 19:27 น. - comment id 630653
คุณ..เจน... เกลียดสิ่งใด..เจอสิ่งนั้น..โบราณว่า จึงนำพา..ให้หัวใจ..คล้ายสับสน ยิ่งรักมาก..ยิ่งเกลียดมาก..ไม่อยากทน จึงดั้นด้น..หันหลัง..แยกทางเดิน...
24 พฤศจิกายน 2549 19:34 น. - comment id 630654
คุณกานต์.. ดีแล้วค่ะ..ที่เป็นอย่างนั้น แต่หากวันใดเจอคนที่ เรารักมากๆแล้วมาหักหลังเรา..คุณกานต์ก็ต้องเป็น อย่างที่ที่เขียนไว้คือ..ยิ่งรักยิ่งเกลียดค่ะ..น้องทะเลใจ.... ใช่ค่ะ..อะไรที่ไม่ใช่ของเราก็คงมีอันแคล้วคลาด จากเรา.สิ่งไหนที่เป็นของเรา..ก็เป็นของเราวันยังค่ำค่ะ..
24 พฤศจิกายน 2549 19:45 น. - comment id 630657
คุณศรรก... จะไปสน..ทำไม..ชายหลายรัก ไม่ขอทัก..เอ่ยวาจา..เลยสักหน คนหลายใจ..หากอยู่ใกล้..คงเสียคน ไปให้พ้น..ถึงจะดี..หนีให้ไกล..
24 พฤศจิกายน 2549 19:51 น. - comment id 630658
คุณทองหยิก.. ก็เพราะเจ็บ..ปางตาย..จึงได้พัก รักเสียหลัก..หักเห..ด้วยเล่ห์ฉงน ตัดสวาท..ขาดสิ้น..ไม่ยินยล ร้อยเล่ห์กล..มารยา..ขอลาไกล.
24 พฤศจิกายน 2549 20:31 น. - comment id 630669
จำไม่ได้ ไม่อยากจำ วันนั้นหรอก จะขอบอก ให้รู้ไว้ เถอะนะว่า ฉันไม่จำ เรื่องเคยเศร้า ร้าวอุรา คิดซะว่า เป็นเพราะกรรม เราทำไป
24 พฤศจิกายน 2549 20:33 น. - comment id 630671
หญิงกับชายคล้ายลองรัก นานไปหน่ายหนักรักสลาย ปรับตัวต่างกันมันวอดวาย สุดท้ายต้องห่างเพราะต่างกัน...........รักนะคะตามคำขอ..........
24 พฤศจิกายน 2549 21:03 น. - comment id 630686
24 พฤศจิกายน 2549 21:09 น. - comment id 630690
แม่มด... ไม่อยากจำเรื่องราวที่ร้าวจิต ไม่อยากคิดให้หัวใจต้องหม่นหมอง คนใจร้ายปล่อยเขาไปอย่าเหลียวมอง เลิกใฝ่ปองไม่ใส่ใจให้ตรอมตรม..
24 พฤศจิกายน 2549 21:12 น. - comment id 630693
ฉันเพียงคิด แค่ว่า ที่เจอนั้น อดีตนั้น เคยทำ เขาเอาไว้ ชาตินี้ฉัน ใช้กรรม เคยทำไป เพื่อให้ใจ ได้พบ สิ่งดีดี
24 พฤศจิกายน 2549 21:12 น. - comment id 630694
หญิงกับชายใครร้ายกว่ากันหนอ ใครเป็นต่อกว่ากันฉันอยากรู้ แต่ที่เห็นตำตามองมองดู ทำให้รู้ว่าชายนั้นร้ายจริง..
24 พฤศจิกายน 2549 21:15 น. - comment id 630695
แม่มด.. ฉันก็คิดอย่างนั้นนะเพื่อนเอ๋ย ปล่อยไปเลยตามกรรมเคยทำไว้ แม้เจ็บบ้างมีอ้างว้างบนทางใจ ไม่เป็นไรเดี๋ยวก็หายไม่ตายเอย..
24 พฤศจิกายน 2549 21:18 น. - comment id 630696
ก็เพราะคิดเช่นนี้ได้ไงเล่า ใจไม่เศร้าและซึมเลยตัวฉัน ผ่านความทุกข์ด้วยใจทุกทุกวัน เพราะสุขนั้นมันอยู่ข้างในใจ
24 พฤศจิกายน 2549 21:22 น. - comment id 630699
พี่เกาะ.. รักกับเกลียดของคู่กันฉันนั้นรู้ จึงทนสู้เจ็บจำยามหม่นไหม้ เกลียดยิ่งนักหัวใจของผู้ชาย แฝงเล่ห์ร้ายให้หญิงเศร้าเคล้าน้ำตา
24 พฤศจิกายน 2549 21:25 น. - comment id 630701
แม่มด.. ฉันเหมือนกันทุกวันนี้มีความสุข ไม่มีทุกข์เหมือนเก่าเศร้าหนักหนา ตัดเรื่องรักหักสวาทบาดอุรา แล้วหันหน้าบำเพญธรรมฉ่ำดวงมาลย์..
24 พฤศจิกายน 2549 21:28 น. - comment id 630705
แต่ตัวฉันทำไม่ถึงครึ่งกุหลาบ แค่รับทราบถึงกรรมที่ทำนี่ สอนใจตัวสอนตนให้ทำดี เพียงแค่นี้ฉันก็สุขทุกทิวา
24 พฤศจิกายน 2549 21:32 น. - comment id 630711
วันที่สองเขามาเชิญไปร่วมงาน เพียงหนึ่งวันหายไปใช่หน่ายหนี เขามาเชิญไปร่วมงานในพิธี ไหว้ครูนี้ช่างสำคัญฉันต้องไป..
24 พฤศจิกายน 2549 21:35 น. - comment id 630715
ตามสบายเลยเพื่อนอย่าหวั่นไหว อย่าหวั่นใจแม่มดคิดมากนี่ ฉันนั้นรู้เธอนั้นไปร่วมพิธี ไหว้ครูนี้แสนดีฉันเข้าใจ แต่วันนี้ฉันขออำลาแล้ว โอ้เพื่อนแก้วนั้นหนาอย่าหวั่นไหว ฉันขอลาพักผ่อนเพื่อหย่อนใจ ขอลาไปพักจิตและนิทรา
24 พฤศจิกายน 2549 21:38 น. - comment id 630719
หัวใจกระเทยหรือป่าว ไม่ใช่หญิง ไม่ใช่ชาย แต่เป็นกลางๆ ๆ
24 พฤศจิกายน 2549 21:39 น. - comment id 630720
ตามสบายเลยเพื่อนเธอเหนื่อยอ่อน ได้พักผ่อนคงจะหายคลายอ่อนล้า ฉันก็คงจะกลับไปนิทรา ขอจากลาไปเหมือนกันนอนฝันดี..
24 พฤศจิกายน 2549 21:41 น. - comment id 630722
น้องอัสสุ... เป็นกลางๆๆน่ะดีแล้วจ้ะ เป็นให้ตลอดนะจ๊ะ..
24 พฤศจิกายน 2549 22:44 น. - comment id 630732
เกลียดเธอยิ่งนักที่หลอกฉัน เกลียดนักที่หลอกกัน เธอทำกับฉันเจ็บช้ำอย่าบอกใคร รักก็สุดรักไม่อยากทำลายใคร เพราะใจ....................
24 พฤศจิกายน 2549 23:37 น. - comment id 630744
ยิ่งรักมาก นานไป กลายเป็นเกลียด คมรักเฉียด เฉี่ยวใจ ไปหลายแผล รักเธอมาก เกลียดมาก ไม่อยากแล เจ็บแทบแย่ เลิกรัก พักหัวใจ
พักใจสักพักหนึ่งก่อนนะ
25 พฤศจิกายน 2549 12:42 น. - comment id 630860
รู้ว่ารักปากบอกเกลียดกับคิดถึง อยากกล่าวซึ้งแต่ปากหมาว่าเสียหาย รักสุดใจบอกไม่ได้ด้วยละอาย กลืนไม่เข้าคลายไม่ออกจนตรอกจริง
25 พฤศจิกายน 2549 15:31 น. - comment id 630919
น้องเฌอ... พี่ก็อโหสิกรรมไปแล้วค่ะ..หลังจากนั่งสมาธิมากๆเข้า ก็รู้สึกผ่อนคลาย..รู้จักที่จะให้อภัย..สงสาร...และเสียสละ ของใดที่ไม่ใช่ของเรา..ก็จะไม่อยู่กับเราค่ะ..
25 พฤศจิกายน 2549 15:37 น. - comment id 630920
คุณ..สิริน... เพราะความรัก..เสียหลัก..จึงหักศอก จึงช้ำชอก..กายใจ..เสียหายยิ่ง ยิ่งรักมาก..ยามสิ้นหวัง..ยิ่งชังชิง รักไม่จริง..ใยหลอกหลอน..อ้อนน้ำคำ..
25 พฤศจิกายน 2549 15:41 น. - comment id 630922
คุณชัยชนะ.. มีความรัก..แล้วใย..ใจเธอหยิ่ง ไม่บอกหญิง..ตามตรง..คงหวั่นไหว ใจบอกรัก..ปากบอกเกลียด..เอ๊ะยังไง แล้วเมื่อไหร่..จะสมหวัง..ดั่งต้องการ..
25 พฤศจิกายน 2549 15:52 น. - comment id 630926
เคยมีความรู้สึกนี้เหมือนกันนะ แล้วสักพักมันจะหายไปเองทั้ง2อย่างตามกาลเวลา
25 พฤศจิกายน 2549 17:19 น. - comment id 630954
คุณ โคลอน.. ใช่ค่ะ..กาลเวลาทำให้เราคิดอะไรๆได้มากกว่าอดีต..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
