เมื่อคุณ ยืนอยู่ กลางดง มุ่งตรง ใฝ่หา ความฝัน ก้าวผ่าน ยาวนาน คืนวัน บุกบั่น พากเพียร พงไพร เจอะทาง สองสาย ตรงหน้า จะก้าว บาทา ทางไหน ทางเล็ก สู่ฝัน อำไพ แต่ไกล คดไป เคี้ยวมา เส้นใหญ่ ทางเรียบ น่าเดิน เพลิดเพลิน สู่สุข หนักหนา ดั่งอยู่ สำเภา เภตรา สู่แดน แสนน่า อภิรมย์ เมื่อคุณ เจอทาง แยกนี้ จะทิ้ง ฝันสู่ สุขสม หรือจะ ตั้งมั่น แม้ตรม ขึ้นอยู่ กับตัว คุณเอง