กำสรวลแท้แม่ธรณีพิโรธแล้ว ไร้วี่แววคำเตือนเหมือนลงโทษ โอ้ใครหนอทำให้แม่ ฯ ได้โกรธ ช่างเหี้ยมโหดเกรี้ยวกราดเกินคาดเดา จึงเดือดดาลรุนแรงเลยแผลงฤทธิ์ คร่าชีวิตล้มตายคล้ายภูเขา ถล่มทลายคลุ้มคลั่งดั่งมัวเมา เสียงโศกเศร้าคร่ำครวญโหยหวนมา แม่ ฯ ฝังลูกทั้งเป็นเซ่นความผิด ความวิปริตคำสาปกับหวาดผวา คนถูกกลืนกินไปในพริบตา สิ้นชีวามากมายคล้ายรับกรรม ที่ยังจมผืนดินก้อนหินทับ ดั่งนอนหลับฝันร้ายมากรายกล้ำ ติดซากปรักหักพังดั่งเรือนจำ กายบอบช้ำแตกหักยากติงกาย คงมีเพียงชีวิตที่ติดตรวน เสียงคร่ำครวญทรมานอันหลากหลาย บ้างเพรียกพร่ำหากันตราบวันตาย จนเงียบหายไร้คำมาร่ำลา น้ำตาหลั่งเลือดไหลดุจสายน้ำ เป็นเวรกรรมอันใดใครทำหนา ? ครอบครัวแตกแยกย้ายไม่กลับมา ต่างก้มหน้าเศร้าสลดรันทดใจ ที่รอดตายร้อนรนรีบค้นหา ต่างหยิบคว้าเครื่องมือถือขวักไขว่ เร่งขุดคุ้ยหาร่างอย่างฉับไว ปากร่ำไห้มือขุดสุดจาบัลย์ หวังพบญาติพ่อแม่และพี่น้อง เสียงกู่ก้องโหยหาพาโศกศัลย์ ตะกุยตะกายด้วยหมายได้พบกัน เศษซากนั้นคือร่างฝังธรณิน ภัยพิบัติยิ่งใหญ่สมใจแม่ ฯ ใช่เพียงแค่เสียหายในทรัพย์สิน บ้านเรือนพังคนตายกายฝังดิน เขตคามถิ่นมีแต่ศพทบทวี ลูกขอวอนแม่ธรณีอย่าพิโรธ บทลงโทษหนักแสนอันแทนที่ แม่ ฯ เคยพร้อมเมตตาทั้งปราณี นับแต่นี้ลูกจักตรึกนึกถึงคุณ ฯ
อัลมิตรา 29 ธ.ค. 2546 22:28 น. - ID 43683 
1490
13
0
29 ธันวาคม 2546 22:47 น. - comment id 195953
...ขณะที่อัลมิตรานั่งเขียนบทกวีนี้...และยังนึกภาพความพินาศของบ้านเรือน.... ...อันเกิดจากแผ่นดินไหวในประเทศอิหร่าน ...แม้ต่างชาติศาสนา...แต่ความสงสารและความรู้สึกสลดใจต่อเหตุการณ์นั้น...มีอยู่ ...แม้ไม่อาจช่วยได้...แต่ได้แต่ภาวนาว่า...ผลแห่งเหตุการณ์และความเสียหายจงน้อยที่สุด... ...อย่าได้มีการล้มเจ็บและตายมากกว่านี้...และขออย่าได้เกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้นมาอีก... ...ไม่ว่าที่อิหร่าน,อิรักหรือที่ใดในโลก... ...เราไม่อาจคาดเดาว่า...เหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้นที่ใดเมื่อใด... ...แม้มวลมนุษยชาติจะมีความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี...จนสามารถล่วงรู้สิ่งต่าง ๆรวมทั้งภัยพิบัติทาธรรมชาติได้...( บ้าง ) ...แต่บางครั้ง...เหตุการณ์นั้น...มันมากเสียจนมนุษย์ไม่อาจรับมือได้...กับสิ่งที่ธรรมชาติมอบให้...ด้วยบทลงโทษที่หนักแสน ...เรารับจากธรรมชาติมากมาย...ในการดำรงชีพและความสุขสบาย... ...แต่เรากำลังจะได้รับความเสียหายและความเศร้าโศก...พลัดพรากจากธรรมชาติ... ...อันเป็นผลจากการใช้ทรัพยากรอย่างฟุ่มเฟือยและรู้เท่าไม่ถึงการณ์... ...ขอแสดงความเสียใจ ...และขออย่าให้เหตุการณ์นี้...เกิดขึ้นอีกครั้ง...ในทุกที่ในโลก...
29 ธันวาคม 2546 22:57 น. - comment id 195959
สาธุ......
29 ธันวาคม 2546 23:12 น. - comment id 195972
แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ไพเราะและได้เนื้อความที่สุดยอดจริง ๆ ผู้หญิงไร้เงาก็สะเทือนใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมากเหมือนกันค่ะ ไม่น่าจะเกิดเหตุการณ์เช่นนี้เลยเศร้าจังเลยค่ะ และขอแสดงความเสียใจกับการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ในครั้งนี้ด้วยใจจริง ๆ ค่ะ
30 ธันวาคม 2546 01:05 น. - comment id 196000
...เป็นกรรมเก่าเขาสร้างแต่ปางก่อน ชาตินี้ย้อนกลับมาเข่นฆ่าเขา พสุธาฆ่าเข่นเล่นงานเอา มีแต่เศร้าคำเดียวที่เที่ยวดู..... .................สวัสดีครับ.......................
30 ธันวาคม 2546 09:21 น. - comment id 196038
^J^ ..................... มนุษย์...ย่อมเป็นไปตามกรรม....ฯ
30 ธันวาคม 2546 09:22 น. - comment id 196039
มาร่วมอาลัยผู้ศูนย์เสียด้วยครับ ขอแผ่จิตอุทิศส่วนกุศลให้ผู้เสียชีวิตครับ
30 ธันวาคม 2546 09:37 น. - comment id 196052
หามีไม่หาไม่มีแล้วในยุทธจักร์นักฝัน นักพิทักษ์รักษ์โลกจริง.. ยอดเยี่ยมค่ะ.. และ ขอให้สมหวัง..ในทุกสิ่งนะคะ รอฟังข่าวดีดีหลังปีใหม่ด้วยใจจดจ่อเลยค่ะ
30 ธันวาคม 2546 13:40 น. - comment id 196118
คนที่ตาย คือคนที่สบาย เพราะจะได้ไปสู่ที่ชอบที่ชอบ คนที่อยู่ คือคนที่ทุกข์ยากลำบาก เพราะต้องต่อสู้ดิ้นรน กระเสือกกระสน ชีวิตไม่สิ้นก็ดิ้นต่อไป แต่ผมก็ยังอยากลำบากอยู่นะครับ
30 ธันวาคม 2546 14:03 น. - comment id 196124
ถ่ายทอดได้ยอดเยี่ยมมากค่ะ
30 ธันวาคม 2546 15:25 น. - comment id 196132
อตเกโรโกวตโสขาลัง.........อะไรหือ
30 ธันวาคม 2546 16:29 น. - comment id 196143
ร่วมไว้อาลัยและสวัสดีปีใหม่นะครับ คิดถึงเหมือนเดิม
30 ธันวาคม 2546 16:42 น. - comment id 196146
หน้าส่วนตัว
เศร้า..
..ถึงแม้ประเทศไทยจะไม่ได้อยู่ในแนวรอยต่อของเปลือกโลก อาจจะไม่ค่อยได้เจอกับปัญหานี้ แต่ประเทศอื่นหล่ะ ที่หวาดผวารอเวลาการอาละวาดของพระแม่ธรณี กระนั้น เราก็คงยังไม่เป็นสุข
..ถ่ายทอดได้ดีทีเดียวครับ
30 ธันวาคม 2546 22:23 น. - comment id 196254
ขอบคุณค่ะ เพื่อนๆ ทุกคน .. สิ่งที่จะทำได้ในขณะนี้ก็คือไว้อาลัยแด่พวกเขา และสังวรณ์ตนอยู่เสมอว่า ชีวิตไม่เที่ยงเลย.. เพียงแค่พลิกมือเท่านั้น เราก็อาจจะดับสูญไปได้ทุกเมื่อ .. ความสูญเสีย ความเศร้าโศก พวกเราอาจจะไม่เท่าพวกเขา ผู้ประสบเคราะห์ร้ายเหล่านั้น .. แต่ก็ไม่แน่ว่า พวกเราจะไม่เจอเหตุการณ์เช่นนี้ในวันข้างหน้า .. :) ,มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
31 ธันวาคม 2546 10:04 น. - comment id 196316
ขอร่วมแสดงความเสียใจ แด่ ผู้สูญเสียทั้งหลาย สูญเสียบ้านเรือนที่พำนัก ทั้งโดยเหตุธรรมชาติอันไม่คาดฝัน และโดยน้ำมือของมนุษย์ บ้าอำนาจ สูญเสียคนที่รัก ทั้งโดยเหตุธรรมชาติอันไม่คาดฝัน และโดยน้ำมือของมนุษย์ บ้าอำนาจ และที่สูญเสียชีวิต ทั้งโดยเหตุธรรมชาติอันไม่คาดฝันและโดยน้ำมือของมนุษย์ บ้าอำนาจ
1 มกราคม 2547 22:13 น. - comment id 196915
ขอบคุณค่ะ คุณศศิชนก .. คนทุกคนล้วนมีที่มา และจะกลับคืนสู่ยังที่มา นั้น ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
