อนาคตมืดมนคนรักหนี ตัวเรานี้ยากไร้ใครจะเหมือน หมดทุกอย่างทางรักก็ชักเลือน มีแต่ความเงียบคอยเตือนเป็นเพื่อนใจ ทางเส้นนั้นยาวไกลสุดสายเนตร เกินสังเกตุเหตุร้ายจะกลายใกล้ ทางเส้นนั้นทุกคนที่พ้นไป ก็คือชัยชนะ. . .อนิจจา หวนคิดถึงตัวเราที่เศร้าสร้อย แล้วก็ปล่อยจิตใจไม่ขายหน้า วูบหนึ่งของอารมณ์ตรมน้ำตา ก็กลับกล้าเผชิญกรรมตามลำพัง ปฏิญานไว้ว่าค่ามนุษย์ จะถึงจุดโชติช่วงดวงความหวัง เสมือนตั้งควันบุหรี่ที่ประดัง ลอยขึ้นยัง. . .อ้อมอกฟ้า. . .เมินค่าดิน
LUNA SEA 14 ก.พ. 2547 19:13 น. - ID 46776 
617
1
0
14 กุมภาพันธ์ 2547 19:25 น. - comment id 216303
กลอนไพเราะมากมาก จนฉันยากจะต่อสานได้ และอยากบอกให้คุณเข้าใจ แต่งกลอนได้ไพเราะจับใจจริงจริง *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ แถมความหมายดีอีกตั้งหาก แต่งเก่งจัง ชื่นชมค่ะ*-*
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
