สนสามใบ
.....ดวงตะวันหันหัวลงในพงไม้
แสงรำไรใกล้หมดลดตรงหน้า
บินขวักไขว่เสียงก้องของนกกา
ต่างถลาพากันหันกลับรัง
.....ถึงยามค่ำย่ำมาอีกคราแล้ว
โอ้น้องแก้วลารับไม่กลับหลัง
จากพี่ไปปล่อยให้หลงวงภวังค์
หมดสิ้นหวังห่างไกลสุดใจพา
.....ด้วยความจนทนทุกข์ยากลำบากแท้
สุดจะแก้ความจนทนทุกคลา
แบกหามทำงานหนักไม่พักลา
ได้เงินตรามาประทังยังไม่พอ
.....ด้วยเหตุนี้เจ้าจึงจากพรากหนีไกล
ไม่อาลัยความหลังดั่งเดิมหนอ
หนีพี่ไปหาใหม่ไม่รั้งรอ
ไปพะนอสบายแสนแดนสุขี
.....ในเมืองหลวงควงหนุ่มหน้าสดใส
เป็นเพชรไพรอยู่ในวงษ์ดงเศรษฐี
จากเด็กบ้านนาสู่ป่าคนมี
เปลี่ยนชีวีได้ทุกอย่างดั่งใจหมาย
.....หากวันใดหมดสิ้นทุกส
943
2
0
หน้าส่วนตัว
