ปกิณกะธรรม คำโคลง (ต่อ)

บนข.

*โคลงกระทู้*
เกิด    ก่อสรรพสิ่งล้วน      กรรมสั่ง
แก่     ย่อมหลักอนิจจัง     แต่งให้
เจ็บ    กายฝ่ายทุกขัง        เธอสั่ง นาพ่อ
ตาย   ลับดับชีพไซร้         แน่แท้อนัตตา ฯ
ตี      วัวกระแทกทั้น    คราดไถ
ปลา  ย่างอย่าวางใจ     แมวนั้น
หน้า  น้ำรีบตักไว้        ก่อนพร่อง น้ำเนอ
ไซ    สุ่มซุ่มซ่อนครั้น   ดักต้องมัจฉา ฯ
ตัด   ต่อเติมแต่งให้     งดงาม
ไฟ  ราคไหม้ลุกลาม     ยากยั้ง
ต้น  ไม้ล่มล้มคราม      อย่าเพ่อ  ข้ามนา
ลม   ปากพัดเป่าครั้ง    ป่นให้ฉิบหาย ฯ
ทำ   บุญทานก่อไว้     ภพหน้า
ดี    ต่อดีชักพา          เด่นแท้
ได้  สุขทุกทิวา           ตราบด่าว  ชีพแฮ
ดี  ก่อเพิ่มพูนแล้      ส่งให้สุขเกษม  ฯ
ทำ  ตัวตกต่ำต้อย       ติดตาม
ชั่ว  ต่อชั่วลือนาม       ชั่วช้า
ได้  ทุกข์ขุกเข็ญยาม  กรรมยื่น  ผลนา
ชั่ว  ส่งผลชั่วคว้า        ไป่พ้นอบาย  ฯ
เส้น  ทางพิสูจน์ม้า      พาชี
ผม   หงอกใช่บ่งชี้       แก่ง้ำ
บัง   เนตรก่อธุลี          ดีชั่ว  ฤาเห็น
เขา  ใหญ่สูงเยี่ยมล้ำ   ไป่คร้ามแรงลม  ฯ