อยากเรียนรู้ภาษาไทยให้รู้ลึก ควรตรองตรึกตรวจทานการบัญญัติ ภาษาสื่ออำนาจประกาศชัด ซึ่งชี้วัดความเป็นใหญ่ในพิภพ วาทกรรมจำไว้ให้ฉุกคิด ใครยึดติดย่อมเทียบเปรียบเป็นกบ ในกะลาหล้าหลังบ้าคลั่งครบ คือการหลบหลีกเลี่ยงเสียงชีวิต พลวัตรแห่งภาษาพาผันแผก จึงเติมแตกต่อขยายหลายจริต ยิ่งโลกหมุนเร็วจริงยิ่งแรงฤทธิ์ คนยิ่งบิดเบือนหลักประจักษ์ชัด ยิ่งแช่แข็งภาษาทำหน้าเครียด ยิ่งยัดเยียดค่านิยมแล้วถมอัด ภาษาไทยของไทยให้เพียรคัด กระบวนทัศน์ชาตินิยมบ่มสำนึก คนรุ่นใหม่ยิ่งค้านต้านทานนัก ยิ่งแตกหักคำครูสิ้นรู้สึก ยิ่งเสรีทุกสิ่งใจยิ่งคึก ยิ่งจารึกสำเนียงเสียงกระทบ พูดเขียนไทยให้ซึ้งถึงชีวิต ต้องตามติดอำนาจใหม่ไขระบบ อำนาจแห่งทุนนิยมเหมาะสมครบ เร่งเร็วลบพรมแดนแทนที่รุก พื้นที่และเวลาพาผันแผก โลกยิ่งแปลกใหม่กว่าน่าสนุก ยิ่งยึดติดอัตลักษณ์จักยิ่งทุกข์ เถิดเธอปลุกการปล่อยวางอย่างพุทธะ
เชษฐภัทร วิสัยจร 20 ส.ค. 2552 21:36 น. - ID 128575 
1530
3
0
21 สิงหาคม 2552 03:05 น. - comment id 1029921
ภาษาไทยใช่เปลี่ยนเวียนตามโลก บางคนโยกโบกไหวให้แสลง ปลุกสำนึกฝึกคำย้ำแสดง หยุดคำแผลงแรงนักพักชั่วคราว
21 สิงหาคม 2552 09:17 น. - comment id 1029970
คำบางคำเรารู้สึกว่าเขียนถูกแล้ว...ทั้งที่เราจำผิดมาตั้งนาน ก็มีน่ะ เป็นเรื่องของความเข้าใจผิดแท้ๆ
21 สิงหาคม 2552 15:03 น. - comment id 1030101
อยากให้พี่น้องบ้านกลอนและทุกคน ช่วยกันดูแลภาษาของเราด้วยครับ ในหลวงและพระเทพ ท่านทรงย้ำเรื่องนี้บ่อยๆ อย่าได้ละเลย แวะมาทักทายครับคุณเชษฐภัทร
21 สิงหาคม 2552 21:28 น. - comment id 1030245
นักวิชาการบางท่านบอกว่า ภาษามันดิ้นได้นะครับ เปลี่ยนแปลงไปตามยุคตามสมัย มีความเป็นพลวัตรอยู่ในตัวของทุกๆ ภาษา มีการเจริญเติบโต มีการพัฒนา มีการล้มหายตายจาก ราวกับภาษานั้นมีชีวิต ไม่รู้จริงเท็จประการใดครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
