เดินทางไกลรู้ไหมใจมันเหนื่อย เดินทางเอื่อยเรื่อยไปมีใครถาม เดินทางหลงจนเหงาและเศร้าตาม เดินทางยาม มืดมนไร้คนมุง เพื่อข้ามผ่านอุทยานกาลสมัย เพื่อข้ามผ่านเภทภัยที่ไร่ทุ่ง เพื่อข้ามผ่านน้ำตามาพยุง เพื่อข้ามผ่านเมืองกรุงที่มุ่งไป เหลือสิ่งใดไว้บ้างอยู่ข้างหลัง มีความหวังเบื้องหน้าจะกล้าไหม ความรู้สึกอ้างว้างเริ่มห่างไกล จมอยู่ในวิถีของชีวัน เคยเฝ้าฝันทุกวันเป็นบันทึก เป็นผนึกความเศร้าของเงาฝัน จนมิอาจเปรียบเทียบจนเงียบงัน พ้นผ่านคืนและวันที่ฝันมา เก็บหัวใจไม่ห่วงแม้ดวงเก่า ทุกข์บางเบาเอาเรื่องอยู่เบื้องหน้า มันบาดลึกหัวใจตอนใกล้มา เพื่อค้นหาแสงสว่างแม้ห่างไกล.
เปลวคำ 14 พ.ค. 2553 21:13 น. - ID 134732 
1487
1
0
15 พฤษภาคม 2553 11:03 น. - comment id 1127659
เป็น "กำลังใจ" ให้นะคะ...คุณเปลวคำ
15 พฤษภาคม 2553 14:54 น. - comment id 1127679
การเดินทางเพื่อผ่านกาลสมัย ก้าวไปเพื่อคว้าชัยให้สมหวัง แม้รอยทางร้างล้าฟ้าตาวัน แต่ไปเถอะสู้เพื่อฝันวันของเธอ เป็นกำลังใจให้ก้าวผ่านกาลสมัยค่ะ
15 พฤษภาคม 2553 23:11 น. - comment id 1127709
...ขอบคุณ ทุกกำลังใจครับ เราจะเดินทาง เพื่อข้ามผ่านไปด้วยกัน...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
