โลกของเราเราครองต้องรักษา เราได้มาอยู่โลกที่สวยสม อาศัยมาเนิ่นนานควรชื่นชม ร่วมนิยมให้โชคโลกใบงาม รู้อภัยหวังดีมีเมตตา สรรพสัตว์นานาอย่าเหยียบหยาม รู้ขอบคุณชีวิตทุกโมงยาม คงก้าวข้ามทุกข์โศกและโรคภัย อย่าหลงจมอารมณ์ที่ขมขื่น จงรู้ตื่นเบิกบานเป็นนิสัย ไม่ติดยึดเหนี่ยวรั้งหลงอาลัย เป็นความนัยพุทธะอย่าละเลย ประทับใจในตนและคนอื่น ต่างหยิบยื่นไมตรีมีเปิดเผย วาจาจริงน้ำใจดีมีคุ้นเคย มนุษย์เอ๋ยโลกเราใช่เศร้าตรม.....
กันนาเทวี 25 ม.ค. 2556 09:46 น. - ID 146527 
3229
6
0
25 มกราคม 2556 10:31 น. - comment id 1254011
สวัสดียามสายจ้าพี่ป้า
25 มกราคม 2556 11:15 น. - comment id 1254016
รักโลก ด้วยคนครับพี่ป้า
25 มกราคม 2556 14:21 น. - comment id 1254041
มาเยี่ยมครับ นับว่า เป็นกลอนที่ดีกลอน หนึ่งครับ งดงามมากครับ
แก้วประเสริฐ.
25 มกราคม 2556 18:42 น. - comment id 1254081
ขอบคุณ น้องแบม ตาดำ คุณครูแก้วประเสริฐ
25 มกราคม 2556 22:19 น. - comment id 1254095
ไม่เจอกันเสียนาน สบายดีนะจ๊ะ
29 มกราคม 2556 13:12 น. - comment id 1254268
แวะมาอ่านค่ะ..สบายดีหรือป่าวคะ..
1 กุมภาพันธ์ 2556 07:38 น. - comment id 1254526
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
