(๑)มหัศจรรย์แห่งความคิด
จรดหมึก บรรจงลง บนช่องว่าง ปากกาวาง ร้อยเรื่อง เป็นเป้าหมาย
สมองคิด จิตสั่งงาน ชั่งท้าทาย ให้กลับกลาย เป็นคำกลอน อักษรคม
จากช่องว่าง บังเกิดเป็น ตัวอักษร มาร้อยรอง ถักทอ ให้สุขสม
จากความคิด ที่ล้วงลึก ในกมล มาแปลงลง เป็นเรื่องราว ให้ก้าวไป
ความหมื่นพัน อันละเลง บรรเลงสร้าง ล้วนมาจาก การผสาน อันสดใส
หรือแม่แต่ จะเป็น ความทุกข์ใจ ช่างกระไร กลั่นกรองจาก สมองคน
จะคิดดี หรือ คิดชั่วก็มีภาพฯ ที่ฝันวาด จากความคิด จิตฉงน
จะมีค่า หรือไร้ค่า ก็ความตน จะสุขทุกข์ หรือวกวน เพราะตนทำ
เริ่มสัมผัส อารมณ์ที่ เริงร่า มันนำพา ให้เกิดคิด จิตถลำฯ
จะรู้ลึก รู้ตื้น ก็รู้มัน ปรุงแต่งฯพลัน ให้เกิดภาพ ประหลาดใจ
หากแค่คิด ก็หยุดลง ที่ตรงฉัน พอเริ่มทำ เอ๊ะมันฤๅ จะสดใส ?
ถ้าเรื่องคิด มากจากเรื่อง ของหัวใจ ถ้าเป็นไป ตามธรรมก็ โอเค
แต่ถ้าคิด จัญไร เห้ยมันชั่ว ถูกมอมมัว ด้วยความเลว ไอ้เพลเส
มันนำพา อัปยศ และรวนเร อีกกระทำ ให้หันเห เข้าอบาย
แค่ดีชั่ว สองสิ่ง ก็ตัดสิน ว่าความคิด มันทนจริง ไม่สลาย
แม้ผ่านวัน ผ่านปี มิรู้คลาย ช่างอับอาย ถ้าคิดเห็น ไม่เป็นดี
มันน่ากลัว นะความคิด ให้บรรลัย ทั้งกายใจ ให้เป็นคน ไร้ศักดิ์ศรี
เป็นเหี้ยห่วย ตนได สิงชีวี เห็นมั๊ยหละ...ความอัปปรีย์ ที่มาเยือน
ดูความคิด ในด้านดี ที่จะกล่าว ให้เรื่องราว เป็นเรื่องสวย รวยเสมือน
รวยความคิด จินตนาการ ไม่ฟั่นเฟือน ไม่แชเชือน ความฉลาด ไม่พลาดพลัน
จะ ดีลี๊ด(ลบ)ความคิด มันคงยาก เพราะความจำ สร้างอำนาจ ที่เหนือฉัน
ถ้าลบได้ ก็ไม่ทุกข์ ซิถ้างั้น อย่าโง่ตาม สัญญาจำ แค่นั่นเอง
ความคิด ไม่ต้องรอ ข้อพิสูจน์ ความคิด ไม่ต้อง พูดให้แสลง
ความคิด หากไม่ทำ ไม่สำแดง ก็เหมือนดั่ง ไร้แสง จากแรงเทียน
ดินทุกหย่อม หญ้าทุกใบในสนาม ต่างก็มา จากความคิด ความอ่านเขียน
คิดวางวาด แบบแผน เป็นบทเรียน เพื่อสอนเรียน คนรู้ค่า ศึกษาดี
ประโคมสาด ประกาศก้อง ให้ทั่วหล้า มิใช่มา จากความคิด เช่นนั้นหรือ
มจธ. สำเนียงเยี่มน อาเซี่ยนระบือ ล้วนมาจาก ความคิดซื่อ ที่ถ่องใจ
ทุกเรื่องราว กงเกวียนผัน สนั่นทั่ว ความโด่งดัง ได้ยินทั่ว ทุกสมัย
เพราะความคิด แผนงาน ที่กว้างไกล ส่งต่อให้ อนุชนม์ เป็นบัวบาน
เพราะความคิด ไม่ใช่หรือ ที่กล่อมเกลา จากความคิด ที่สอนเรา ให้กล้าหาญ
มิใช่หรือ เป็นความคิด ของวันวาน ท่านสั่งสม ประสปการณ์ มานานวัน
วันนี้เรา มีความคิด ที่แตกต่าง อย่าแตกแยก สู่ทาง ไม่สร้างสรรค์
ให้ประสาน สัมพันธ์เกลียว ทุกคืนวัน จะสุขสันต์ นับวัน ไม่เสื่อมคลาย
อันความคิด จะพูดไป ก็ไม่จบ พื้นพิภพ กว้างใหญ่ ลึกไพศาล
ค่าดังเพชร สูงส่ง ไม่ร้าวราน ดั่งคำขาน อัด-สะ-จอ- รอ-หัน การันต์-ยอ
KMUTT.
1989
2
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
