รำลึก สืบ นาคะเสถียร

เช้าวันนี้.. เมื่อ ๒๓ ปีก่อน ระลึกย้อนตอนนั้น เหตุการณ์หนึ่ง กลางใจป่าห้วยขาแข้งแห่งคะนึง ปืนนัดหนึ่งซึ่งหาญหัก.. ร่างนักสู้ ! ร่างนักสู้ ผู้ตรากตรำทำงานหนัก ถูกกระชากวิญญาณมิทานได้ อัตวินิบากกรรมที่ทำไป เพื่อตั้งใจปลุกชาวโลก.. ชะโงกมอง ! ชะโงกมอง ผืนป่า.. “ ห้วยขาแข้ง “ ถูกฤทธิ์แรงทุนสามานย์ผลาญผยอง โหมล่าสัตว์ตัดไม้ดั่งใจปอง วางกล้ามผ่องมองข้ามหัว.. ไม่กลัวเกรง ! ไม่กลัวเกรง กฎหมายในบัญญัติ ป่าถูกตัดสัตว์โดนล่า กล้าอวดเบ่ง อำนาจเงินอำนาจรัฐ กัดตัวเอง ไม่กริ่งเกรงดินฟ้า.. กล้าท้าทาย ! กล้าท้าทาย อุดมการณ์อันฉกาจ ความเด็ดขาดจึงป่าวร้องก้องขยาย เจตนารมณ์ที่ล้มร่างให้วางวาย เพื่อกระจายความร้ายกาจ.. ให้รู้กัน ! ให้รู้กัน กับมนุษย์ที่สุดชั่ว ไม่เกรงกลัวบาปกรรมที่ทำนั่น ใช้ความเขื่องเรืองอำนาจ ฉกาจฉกรรจ์ ไล่ฆ่าฟันสัตว์และป่า.. น่าสมเพช ! น่าสมเพช เวทนาป่าและสัตว์ อนุรักษ์ถูกจำกัดปัดเป็นเศษ อำนาจใหญ่เป็นนายป่าน่าทุเรศ สัตว์ป่าเสร็จ สะเด็ดผอง.. ร้องระงม ! ๑ กันยา.. เช้าวันนี้มีรำลึก เพื่อย้อนนึกถึงร่างหนึ่งซึ่งเคยล้ม สืบ นาคะเสถียร ..เจตนารมณ์ เขาได้สมอุดมการณ์ ..นิรันดร !! สืบเอย.. เจ้าจากไปไม่สูญเปล่า สืบเอย.. เจ้าจากไปไม่สูญเปล่า สืบเอย.. เจ้าจากไปไม่สูญเปล่า ๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐ ๑ ก.ย.ของทุกปี

... ขอร่วมรำลึกครบรอบ ๒๓ ปี การจากไปของสืบ นาคะเสถียร