ฝนถึงหัวใจ

Parinya

ทอดสายตาหาความหมายในสายฝน
จากเช้าจนบ่ายสิ้นยังรินหลั่ง
ใครจะบ่นใครจะด่าว่าชิงชัง
ฝนคงยังพรมพรำฉ่ำพื้นดิน
ฤดูร้อนฝนมาน่าประหลาด
ธรรมชาติเรรวนควรถวิล
ฤดูฝนเยี่ยมกรายสายฝนริน
สรรพสิ่งทั้งสิ้นควรยินดี
ถ้าจะลองตรองตรึกให้ลึกล้ำ
ฝนพรมพรำนั่นหรือคือหน้าที่
ซึ่งสมควรมวลชนบนปฐพี
มิเลี่ยงหนีหน้าที่ตนดังฝนพรำ
แต่น้ำฝนเจิ่งค้างในบางแห่ง
ขังเป็นแอ่งในถนนคนเหยียบย่ำ
อาจต้องพบความรุนแรงแห่งน้ำคำ
ฝนระยำ! เดินลำบากยากจริงจริง
เพราะเป็นฝนในที่มิต้องการ
ก็เปรียบปานสิ่งที่มีค่ายิ่ง
ต้องอยู่บนพื้นฐานการอ้างอิง
เป็นสิ่งให้คุณขลังต่อสังคม
อันคนเราจะดีมีคุณค่า
ขึ้นอยู่กับเวลาความเหมาะสม
ไม่ควรเหมือนฝนแห่งแอ่งขี้ตม
แต่ควรเป็นฝนพรมตามฤดู
comments powered by Disqus
  Parinya

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน