ใบไม้แห้งแฝงความจริงสิ่งล้ำค่า มีกลิ่นหอมบุปผาพนาสัณฑ์ ในเส้นใยที่แตกแยกจากกัน มีเขตขันภูผาสง่างาม ในพื้นผิวสีแดงแล้งชุ่มชื้น มีธารคลื่นวารีที่ล้นหลาม ในภาวะผุกร่อนซ่อนนิยาม มีความงามแห่งธรรมอันอำไพ มีผืนดินสายฝนหล่นจากฟ้า มีเมฆหมอกพรางป่าน่าหลงใหล มีร้อนหนาวฤดูกาลผ่านล่วงไป มีต้นไม้คอยคุ้มคลุมแผ่นดิน มีความตายเพรียกหาน่าหวั่นไหว มีโลกอยู่ทั้งใบให้ถวิล มีหวงแหนปกปักรักษ์ชีวิน มีหมู่สัตว์หากินทั่วถิ่นไพร อาจเป็นเพียงใบไม้ในไพรสัณฑ์ ที่แปรผันตามร่องของเงื่อนไข แต่ซ่อนเร้นความจริงเหนือสิ่งใด ค้นพบในใบไม้เพียงใบเดียว ฯ
ภีม 1 มิ.ย. 2546 18:51 น. - ID 34686 
2579
5
0
1 มิถุนายน 2546 18:53 น. - comment id 142409
ตอนเลือกภาพไม่ใช่ภาพนี้นี่นา
1 มิถุนายน 2546 23:18 น. - comment id 142465
ภาวะแฝงมีแจม ภาวะเหงาแฝงไว้หว่างความเงียบ เร้าราวเหยียบหทัยน้ำตาไหล ตัณหาซ่อนอวิชาบังตาไจ สติรู้ว่างในหัวใจยล ภาวะเงียบแฝงไว้หว่างความยุ่ง หยุดความฟุ้งดูใจทุกทุกหน ด้วยสมาธิภาวนาแยบยล สติดลเงียบว่างเวทนา แฝงไว้เสมอเลยเหงาหรือเงียบ
2 มิถุนายน 2546 01:06 น. - comment id 142494
ขวัญแฝงฝันแขวนในเรียวป่า คู่พสุธามาแสนนานหว่านโลกใส ใบไม้ในราวป่ารอผลัดใบ ควะคว้างไพรไกลเกินคว้าร่วงราโรย
2 มิถุนายน 2546 01:17 น. - comment id 142497
ไม่เป็นไร ลูกโป่งก็พอจะเรียกเป็นใบเหมือนกัน จ้า~^_^~! เพราะรากเหง้าเฝ้าซับจับอาหาร ดอกเบ่งบานก้านกิ่งยิ่งขยาย เมื่อเติบโตนานนับก็กลับกลาย ร่วงสลายลงดินสู่ถิ่นเดิม กลอนมีแง่คิดจริงๆจ้า
2 มิถุนายน 2546 16:45 น. - comment id 142590
ภาวะแฝงเกิดได้ในทุกสิ่ง อันความจริงที่มองข้ามยามได้เห็น ว่าก่อนนี้มีที่มาใดจึงเป็น เช่นที่เห็น..เห็นอยู่...ปัจจุบัน เหมือนมนุษย์....ผ่านร้อนและผ่านหนาว ผ่านเรื่องราว...สุขและทุกข์ มามหันต์ ผ่านสิ่งดี...สิ่งร้าย....สารพัน ผ่านคืนวัน....ผ่านคน.....ผ่านพ้นวัย ธรรมชาติ...สอนคน....ให้เรียนอยู่ อย่าหยุดอยู่.....แค่เพียงเห็น...ด้วยตาไม่ จงมองลึก......ค้นหาความ.....จากข้างใน เหมือนจิตใจ....มนุษย์...สุดอัศจรรย์ ++++++++++++++++++++++++++++++++++ ตามมาให้กำลังใจ ภีม เพื่อนกวีที่มากความคิดค่ะ ++++++++++++++++++++++++++++++++++ จะติดตามให้กำลังใจตลอดไปนะคะ
3 มิถุนายน 2546 01:27 น. - comment id 142701
ขอบคุณทุก ๆ คนสำหรับความหลากหลาย เป็นกำลังใจให้กันและกันต่อไปนะครับ
3 มิถุนายน 2546 17:20 น. - comment id 142842
ความจริงที่ค้นพบ ใบไม้กลบทบดินฝัง แต่ละใบร่วงหล่นดัง ไร้ความหวังจะยั่งยืน โลกเรานี่สิแปลก ความแปลกแยกยากจะฟื้น ผืนดินเก่าให้กลับคืน แอบมองพื้นรื้นน้ำตา กลับมาพร้อมกลอนที่แฝงความหมายดีๆเช่นเดิมนะจ๊ะ...ภีม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
