หน้าส่วนตัว
เพรียกไพรพร้องร้องก้องเรียกเสียง
ส่งสำเนียงแจ้วจาไพน่าหวาน
ส่งความสุขไปทั่งให้สำราญ
ร้องเป็นเพลงขับขานกล่อมลำเนา
ไพรนภาฟ้ากว้างร่วงใบไม้
หล่นลงหายปลิวไปกับสายฝน
โอวาสนาเป็นแค่ดั่งสายลม
ไม่มีผลปลิวหายร่างจางไป
เปรียบความรักค่ำคืนฝันละเมอ
เห็นหน้าเธอไม่จืดจางบางไปไหน
รักแรกเริ่มเมื่อวันศุกร์เป็นสุขใจ
ไม่ทันไรสามวันรักกลมเกลียว
เป็นดั่งเชื้อติดไปลุกลามไหม้
เร็วดังใจเบนซินติดไหม้ขอน
อันความรักแบบนี้เป็นสื่อซ้อน
รักปอนปอนแบบว่าหรือได้นาน
หนุ่มเพรียกไพร 13 ต.ค. 2547 18:10 น. - ID 63516 
1121
5
0
13 ตุลาคม 2547 18:40 น. - comment id 350318
- - - เกือบเพลินไปกับเสียงเพรียกแห่งไพรกว้าง แต่ซาดุดนิดนิดกับบางตอนที่ท้ายบทมันไม่สัมผัสกัน - - - อย่าด่าเค้านะตัว เค้าแวะมาทักทายด้วยความตั้งใจ ด้วยจิตใจบริสุทธิ์ครับพ้ม
13 ตุลาคม 2547 19:08 น. - comment id 350324
มาทัก ทายค่ะ ด้วยหัวใจ เกินร้อย
13 ตุลาคม 2547 20:33 น. - comment id 350394
ขอบคุณครับ
13 ตุลาคม 2547 21:47 น. - comment id 350517
เปรียบความรักช่างสุขสันต์ และรักนั้นช่างแสนหวาน ดั่งคล้ายมดใกล้น้ำตาล เมื่อความหวานเต็มบ้านกลอน *-*กลอนแต่งได้น่ารักดีค่ะ*-*
13 ตุลาคม 2547 22:47 น. - comment id 350609
แวะมาทักทายนะคะ กลอนน่ารักค่ะ รูปก็น่ารักค่ะ
14 พฤศจิกายน 2547 16:06 น. - comment id 369965
เย้ เย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
