ผู้ชี้ทาง

มารน้อย

เมื่อโลกทั้งใบก็เป็นเพียงแค่สมมุติ สิ่งที่เกิดก็มาจากความว่างเปล่า 
 จนกลายเป็นจักรวาล กลายเป็นสรรพสิ่ง .....และนี้ก็เป็นเรื่องราวแห่งความหลอกลวง  
เมื่อไรนะ ที่ฉันจะเลิกจับพู่กันแต่งแต้มงานกิเลสศิลป์    
เมื่อไรนะ ที่หนทางแห่งนักแสวงหาอย่างฉันจะสิ้นสุดลง 
ฉันออกคร่าเหยื่อ ..... และเย้ยหยันว่าคน โง่ย่อมตกเป็นเหยื่อของคนฉลาด
ฉันออกคร่าเหยื่อ ..... ด้วยความคิดอันชอบธรรม ว่า ธรรมชาติได้กำหนดไว้แล้ว   ผู้ที่เข้มแข็งเท่านั้นที่จะมีชีวิตอยู่ 
ฉันเกิดความรัก ..... ฉันออกล่าความรัก ออกล่าคนที่ฉันรัก มิสำคัญหรอกว่าเธอจะรักฉันรึไม่  ฉันรักเธอและฉันจะทำทุกวิธีทางที่จะได้เธอมา ด้วยมันสมองด้วนสองมือ และทุกอย่างที่ฉันมี  มั่นใจว่า  อีกไม่นานเธอก็ เปรียบดั่งลูกไก่ในกำมือ .......ฉันทำด้วยความรัก  
ฉันเกิดความโลภ ....... ฉันออกล่า ชื่อเสียง เกียรติยศ เงิน ทอง  ทำลายทุกสิ่งที่มาขัดขว้าง กำจัดมันให้พ้นทาง  มันเป็นธรรมเนียมที่ฉันยึดถือ เพราะนั้นเป็น หลักประกัน การมีตัวตนของฉัน สัตว์สังคมทุกตัวตนต่างยอมรับนับถือ และถือฉันเป็นแบบอย่าง .......นี้ไงความยิ่งใหญ่ของฉัน 
ฉันเกิดความโกรธ ..... ฉันออกล่าเหยื่อ ด้วยความอาฆาตแค้น ฉันรู้สึกว่า ความโกรธช่วยสร้างสรรค์ช่วงเวลาที่สวยงาม   ความรู้สึกนี้ยากที่จะบรรยายเป็นถ้อยคำ เป็นตัวอักษร  บางที หน้าของฉันแดงกร่ำ บางทีมือของฉันกำแน่น รึบางทีฉันก็นิ่งดังสายน้ำ  
ซ้อนไอเดือดแห่งโทษะไว้ภายใน เพื่อมิให้เหยื่อรับรู้ และไหวตัวทัน  แต่ไม่ว่าจะอาการใด ในส่วนลึกแล้วนั้น 
ฉันรับรู้พลังอันยิ่งใหญ่ที่จะปะทุขึ้น   ดั่งกระแสลาวาของภูเขาไฟที่คลืบคลานทำลายทุกอย่าง อย่างบรรจง   ฉันกำสรวลให้กับความพินาศหายนะที่เกิดขึ้นกับเหยื่อ  ...........สะใจที่สุด  
ฉันเกิดความหลง .......เมื่อเกิดความหลง โอ้พระเจ้า เชื่อไหม ว่ามันเป็นช่วงเวลาอันแสนโรแมนติก  ฉันจะมกมุ่นในเรื่อง นั้นๆอย่างไม่ลืมหูลืมตา ลืมเดือน ลืมตะวัน ลืมเวลา จิตใจจดจ่อ จับจอง  แม้บ้างทีมันอาจทำร้าย ตัวฉันเอง  แต่ไม่เป็นไร มันเป็นความเจ็บ  
ที่แลดูสวยงาม ...... ฉันพร้อมจบชีวิตตัวเอง เพื่อสิ่งที่ลุ่มหลง มันเป็นการเสียสละที่ยิ่งใหญ่
นี้เป็นปรัชญาในการครองชีวิต ของฉัน 
หากใครจะปฎิบัติตาม ก็ได้ฉันไม่หวงแต่อย่างใด 
มาพูดคุยปรึกษา วิถีทางแห่งความชั่วร้ายได้เสมอ 
เราจะส่งเสริมให้คนชั่วครองเมือง 
ความเดือดร้อนจะเกิดขึ้นขึ้นทุกย่อมหญ้า 
 
แต่อยากจะขอเตือนทุกท่าน ก่อนสักนิด ด้วยความหวังดี 
ทุกครั้งที่ฉันออกล่า ...... ฉันต้องตกเป็นเหยื่อก่อนแล้ว ก่อนสิ่งใดทั้งสิ้น 
ฉันตกเป็นเหยื่อแห่งอวิชชา .....
 
ความสุข สงบ คือหนทางเส้นขนาดที่ฉันไม่เคยเจอ