เช้าอากาศเหงาหงอยเย็นเยียบ น้ำค้างแห้งเกาะเลียบเล็มหญ้า มดแดงน้อยขนข้าวเต็มขา เดินต่อก้นเร่งล้าท่าคอย ระเหยหมอกโยนตัวระย้า คลุมแดดจ้าอ่อนแรงระเรื่อ หนาวห่มฟ้าเย็นเย็นพร่ำเพรื่อ กระท่อมแห้งกระชับเนื้อผุพัง รักมาลอยหักลงตรงหน้า ที่หนาวฟ้ากลับแน่นเหน็บหนาว ยะเยือกเย็นเยี่ยมย้ำหนาวยาว ที่สิ้นหนาวกลับหนาวยืดเยื้อ ความทรงจำฤดูหน้าหนาว คงถึงคราวไร้ความน่าจำ แล้งฤดูจงเผาใจช้ำ ให้หมดรักหมดคำบอกใคร
ประภัสสุทธ 3 ม.ค. 2550 19:25 น. - ID 96867 
1389
2
0
4 มกราคม 2550 08:30 น. - comment id 643083
ให้เจ็บหายไปภายในหน้าร้อนนะคะ
4 มกราคม 2550 10:39 น. - comment id 643138
รู้สึกอย่างที่แต่งจิงป่าวอะ
4 มกราคม 2550 20:27 น. - comment id 643290
ฤดูที่แตกต่าง......
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
