จุดจบชาวนา..ภาค 1

ประภัสสุทธ

เนิ่นนานก่อเกิดลมแล้ง                    มืดฟ้าฝนแรง
กระหน่ำหึกเหิมโรมรัน                  
ข้าวนาตั้งท้องโยนสั่น                        ปลิดใบสะบั่น
ไม่ทันออกรวงออกใบ
น้ำตาชาวนาตกใน                           อดยากเข็ญใจ
เคราะห์ซ้ำกรรมน้ำนองนา
หมดผ้าซิ่นแสงเต็มประดา                บากหน้าฟันฝ่า
นครเมืองแคว้นแสนไกล
ตกเป็นกรรมกรรับใช้                      ด้วยโง่เกินไป
จึ่งใช้เรี่ยวแรงแทนเงิน
ทนทำเวลาล่วงเดิน                          จนสิบเดือนเกิน
แล้งโรยบ้านผอมซอมซอ				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    7 มกราคม 2550 17:00 น. - comment id 644004

    ชาวนา  คือผู้มีพระคุณต่อคนที่กินข้าวทุกคนค่ะ
  • เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย

    7 มกราคม 2550 18:53 น. - comment id 644063

    อาชีพที่สร้างชีวิตทำไมจึงไม่เห็นค่ากันบ้างนะ10.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน