แก้วประเสริฐ
แรงฤทธิ์เสน่หา
ความพอใจซาบซ่านผ่านห้วงจิต
รอนรึงลิดปลิดสลัดวนเวียนสร้าง
ผูกมัดวางร้างลงอยู่ตรงกลาง
สุดอ้างว้างหลงอยู่สู่ครรลอง
สู้พากเพียรเรียนร่ำพร่ำรำลึก
ยากคลายตรึกผ่อนลงปลงสนอง
วกวนว่ายแหวกแยกแตกเป็นคลอง
เสริมสนองรองรับปรับอารมณ์
ย้อนความคิดจิตภวังค์วงเวียนเวิ้ง
ความระเริงเบิ่งดูคิดสู่สม
ลมระบึงตรึงอยู่บ่ภิรมย์
ล้วนลงปมผูกมัดรัดวิญญาณ
ตรึกตรองลงคงพบแต่ว่างเปล่า
มารุมเร้าสาดซึ่งกึ่งซาบซ่าน
นอกกรอบเขตเฉกเช่นจักรวาล
ดุจดั่งสวรรค์ลงนรกหมกราคิน
สังวาสพบพิศจิตเร้าลุ่มลึก
นำมาตรึกผนึกตรองจนเสียสิ้น
ด