แขม่วแมน
บินมาไกลเหนื่อไหมเจ้านกน้อย
เจ้าเมฆเอ๋ยเจ้าล่องลอยมาจากไหน
เจ้ากระรอกเจ้าโผคล่องช่างว่องไว
เจ้ายอดไม้แกว่งไกวยามต้องลม
นอนหนุนหญ้านอนห่มฟ้าปล่อยใจล่อง
ให้สมองแต่งทำนองระบายสุขสม
ให้ความคิดล่องลอยไปพร้อมสายลม
อย่าไปคิดเรื่องตรมตรมกำลังสบาย
เครียดทำไมคิดทำไมให้ยุ่งยาก
คิดทำไมให้ลำบากล่ะสหาย
นอนหนุนดินหน้าผินฟ้าสบายจะตาย
ไม่ต้องคิดมากมายไม่ตายหรอกเกลอ
รู้แหละนะปัญหายังมีอยู่
แต่ก็แค่พักสักครู่ย่อมได้เสมอ
ที่พูดเนี่ย..ก็ห่วงจิตใจเธอ
เห็นกำลังพร่ำเพ้อไม่สร่างซา
มานี่มา..มานอนข้างข้างฉันนี่
ยังเหลือที่ดีดีมีคุณค่า
มานอนซะ..จะกล่อมให้สบายอุรา
พักเถอะน่า..พักครู่นึง..เดี๋ยวฉ