อุทาหรณ์.. อุทกภัยที่ใหญ่ยิ่ง คือความจริงที่ยิ่งใหญ่แห่งภัยร้าย ไม่น่าเกิดมันก็เกิด เลยเถิดใหญ่ ไม่เคยเห็นก็เป็นได้ ให้สะท้าน สุดหนักหนาสาหัส น้ำจัดหนัก มันฉุกเฉินเกินจะผลักเกินจักต้าน ต้องหนีน้ำที่ท่วมบ่าจ้าละหวั่น ภัยมหันต์เหตุการณ์เปลี่ยนให้เรียนรู้ ความลำบากยากเข็ญเห็นถ้วนทุก โลกธรรม แห่งความสุขทุกข์บังอยู่ บทเรียนหนัก จักจดจำนำเป็นครู ว่าต้องสู้อยู่กับภัย ได้แน่นอน น้ำท่วมบ่า น้ำตาหลั่งชีพยังไหว อึด ฮึด สู้ ต้องอยู่ได้ใคร่ย้ำสอน ประสบการณ์ครั้งนี้ มีบทตอน ปัดภัยร้อน ผ่อนภัยหนักจักจดจำ ! อุทาหรณ์สอนใจ..ในครั้งนี้ หลายสิบปีที่บรรจบพบภัยน้ำ เมื่อมันเกิดต้องเปิดใจในเคราะห์กรรม อยู่กับน้ำ อยู่กับเขา ..อย่างเข้าใจ ! เขาใช่ใคร.. ในกายคือหนึ่งซึ่งธาตุทั้งสี่...
ศรีสมภพ 26 ต.ค. 2554 01:47 น. - ID 142296 
1998
1
0
26 ตุลาคม 2554 11:58 น. - comment id 1212545
ดึกดื่นคืนลึก ได้นึกคิด เงียบสนิทจิตสงบสยบเขลา มีอะไรหลายอย่างรอบข้างเรา ช่วยขัดเกลาเบาจิต ..อวิชชา ! ขอบคุณเด็กน้อยนะ ที่เป็นห่วง
26 ตุลาคม 2554 12:18 น. - comment id 1212614
ท่ามกลางความแรงกล้ามหาอุทก ตื่นตระหนกอกสั่นกันถ้วนหน้า คนรู้ธรรมย่อมรู้ภัยไม่ผวา ตถตาแห่งวารี ..มีแค่นั้น ! รู้เท่าทัน ..กั้นกิเลสเหตุท่วมใจ สบายๆ พุดพัดชา ..คงเริงร่าธาราธรรม
26 ตุลาคม 2554 02:24 น. - comment id 1212663
เข้ามาดึกๆทุกทีเลยนะคะไม่ง่วงนอนหรอค่ะรักษาสุขภาพด้วยนะคะ ฝันดีค่ะ
26 ตุลาคม 2554 08:50 น. - comment id 1212697
คุณศรี ศรีสมภพ พิภพที่รักยิ่ง เช้าสวย ฟ้าใส ใจงามว่างสว่างพรายค่ะ ตื่นมาใส่บาตร พระภิกษุ ท่านมารับน้อยองค์ลง ท่านบอกว่า เกรงใจโยมๆ ที่คงหาของใส่บาตรยากขึ้น เลยบอกท่านว่า บ้านพุดแม้น จะมีเพียงข้าวราวยามสงคราม ยามยาก ก็จะยังคงมีศรัทธาปสาทะ ที่จะสืบทอดพระพุทธศาสนาไว้ค่ะ แล้ว... วันนี้ชื่นใจค่ะ ที่ได้ฟังดร.อานนท์ นักวิชาการ ที่ท่านพูดเรื่อง*น้ำ*ได้อย่างสงบ และอย่างมีสติ อย่างเข้าใจ ไม่ทำเสียงน่าสะพรึงกลัวสะพรึงขวัญ แบบพิธีกร บางท่าน ที่ต้องการขายข่าว ขายความตื่นเต้น เร้าใจ ไม่สนใจว่า จะยิ่งพาให้ผู้คนตื่นตระหนก อกสั่น ขวัญแขวน สักแค่ไหน จริยธรรม ของสื่อ ความไม่ยุติธรรม ความไม่เป็นกลาง ความต้องการยัดเยียดข่าวอย่าง ไม่เปิดใจทุกด้าน ทำให้บ้านเมืองนี้ ไร้ความสามัคคีเข้าไปทุกที หากเราทุกดวงใจ พร้อม ยกระดับจิตลอยเหนือโลก จักเห็นวิปโยคโศกของคนไทย ทั้งแผ่นดิน ที่ต่างว่ายวนร่วมรับวิบากรรม อย่างเสมอเสมือน อย่างหนีไม่พ้น พึงตระหนักว่า เราคือ พี่น้องในผืนแผ่นดินแม่มาตุภูมิเดียวกัน ห้ำหั่นกัน ก็ราวเสมือนการค่อยๆตัดแขนขา ตัดอวัยวะของเราเอง ตราบจนพิการ และ ในที่สุด เราก็จักไม่มีแม้นแต่ลมหายใจ ที่จักกล่าวคำว่า *เสียใจ และ เสียใจ* ต่อชีวิตนี้ ที่แสนโชคดี ที่ได้เกิดมา เพื่อพบพระพุทธศาสนา และ ในผืนหล้าพสุธาทอง ที่ยังผ่องพราวพราย ระยับระย้าด้วยเรียวรวง สุกปลั่งสะพรั่งพรึบไปทั่วแดนดินถิ่นไทย พุดพัดชา...รจนางานอิงธรรม ธรรมชาติมาหลายปี มาตรแม้น พอจะมีความงามความดีอยู่บ้าง ก็ขออุทิศ... ให้.... *แด่แผ่นดินภักดิ์* ที่รักแสนรักนิรันดร์ เทิดไว้เหนือดวงใจ ค่ะ*
27 ตุลาคม 2554 00:44 น. - comment id 1212752
27 ตุลาคม 2554 23:15 น. - comment id 1212942
เราต้องปรับตัวให้เข้ากับเขาให้ได้ชิมิ งั้นสร้างบ้านลอยน้ำดีกร่า อิอิ
28 ตุลาคม 2554 11:02 น. - comment id 1213008
แก้ปัญหา น้ำท่วมเมืองเป็นเรื่องใหญ่ เพราะป่าไม้หายหดหมดรากมั่น มากคนตัด น้อยคนปลูกอยู่ทุกวัน จึงสาหัสสากรรจ์ ..ตราบวันนี้ ต้นไม้ใหญ่ หลายร้อยปีที่ต้นน้ำ คนใจดำก็ล้ำลุกไปทุกที่ ใช้เลื่อยยนต์ตัดโค่นฆ่า แค่นาที เปลี่ยนวิถีธรรมชาติ ฉกาจฉกรรจ์ บ้านเรือนแพ.. นำร่องมองถูกกว่า เร่งปลูกป่ากว่าโตพอ เหมือนรอฝัน ทิ้งบ้านคน นอนบนแพ แน่กว่ากัน เปลี่ยนวิกฤติ คิดพลิกผัน ..บ้านโมเดล งบน้อย สร้างเร็ว เรียบง่าย สบายใจ ... ของเก่าเข้ามาแจม ขอบคุณๆ จวว.ที่มาเยือน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
