ลำนำวิปัสสนา

หลี่เหม่ยจิน

เดี๋ยวฟุ้งซ่านงุ่นง่านเดี๋ยวง่วงเหงา
เดี๋ยวซึมเซาสงบเดี๋ยวสงสัย
เดี๋ยวโกรธเกลียดเดือดดาลรำคาญใจ
เดี๋ยวยึดไว้ท้อถอยเดี๋ยวปล่อยวาง
เดี๋ยวปวดหัวตัวร้อนนอนเป็นไข้
เดี๋ยวห่วงใยคิดถึงเดี๋ยวอ้างว้าง
เดี๋ยวอวดดีมีมานะไม่ละวาง
เดี๋ยวยิ้มกว้างร้องไห้ไม่พูดจา
เดี๋ยวปวดเข่าคันขาชาไปทั่ว
เดี๋ยวเบาตัวท้องจุกทุกข์หนักหนา
เดี๋ยวซู๊กสุข..เฉ๊ยเฉยเดี๋ยวเย็นชา
นี่กูบ้า..หรือเปล่า..ไม่เข้าใจ
..คืออารมณ์วิปัสสนาปรากฏแจ้ง
" ทุกข์ " แสดงให้กำหนดเป็นบทใหญ่
" อนิจจา" เกิดขึ้นแล้วดับไป
" อนัตตา " มิใช่ใครบันดาล
ยืน..เดิน..นั่ง..กิน..ถ่าย ฯลฯ...ให้รู้เห็น
ความเพียรเด่น,สติมา,ปัญญาผสาน
ไม่เผลอ,เพ่ง..เร่งศึกษาอานาปานฯ
" วิปัสสนาญาณ" เกิดที่นี่..เดี๋ยวนี้เอย ฯ 
จากหนังสือ...สุขง่ายๆ แค่ปลายจมูก (ฉบับขยายความ)
โดยพระมหาวิเชียร ชินวังโส				
comments powered by Disqus
  • ก้าวที่...กล้า

    12 มีนาคม 2555 11:36 น. - comment id 1227529

    สุขง่ายๆแค่ปลายจมูก แต่เรากลับมองไม่เห็นปลายจมูกนะคะ36.gif4.gif
  • Dao

    12 มีนาคม 2555 13:17 น. - comment id 1227540

    ไม่ต้องเห็นปลายจมูก แต่ก็..รู้สึกได้
    รู้แค่ปลายจมูก ก็รู้ทั้งตัวได้
    รู้ทั้งตัวได้ ก็รู้.. ว่า ....
    มันม่ายช่ายของตูนี่หว่า
    แล้ว ตัวตูข้าเอง ก็ ไม่มีนี่หว่า ... อิอิ
    
    36.gif36.gif36.gif59.gif11.gif59.gif36.gif36.gif36.gif
  • ปติ ตันขุนทด

    12 มีนาคม 2555 15:23 น. - comment id 1227547

    สุขอื่นเสมอด้วยนิพพาน  ไม่มี16.gif
  • อนงค์นาง

    12 มีนาคม 2555 23:17 น. - comment id 1227562

    36.gif36.gif36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน