รอยยิ้มเอิบอิ่มแลพริ้มเพริศ
พิลาสเลิศเลอสรวงล่วงเวหน
สะกดเนตรสะกิดแดยามแลยล
งามเหนือพ้นตรีภพสยบแดน
ศิโรราบล้านโลกวิโยคไหว
ยามหทัยเหี่ยวห่อสุดท้อแสน
เจ้าปรากฏกายมาคราขาดแคลน
เพียงทดแทนความหวังครั้งจากจร
นาม “อนัตตา” ตระการสะท้านโลก
ดับทุกข์โศกใหญ่น้อยค่อยเพิกถอน
เหล่าอัตตาเล่นกลทนราญรอน
ประหนึ่งพรพระผู้สร้างวางประทาน
แทนความงามไร้ลักษณ์ประจักษ์จิต
เทียมประกาศิตแห่งสวรรค์อันขับขาน
เทียบทิพยดนตรีสุนทรีย์มาน
ก้องกังวานมิรู้สิ้นทั่วอินทรีย์
ดั่งพระพิรุณรุกโถมประโลมหล้า
เพียงพริบตาแล้งร้อนต่างจรหนี
ดินอุดมดอกไม้ได้เปรมปรีดิ์
ทั่วปฐวีชุ่มชื่นดาษดื่นงาม...
คีตากะ 8 พ.ย. 2562 23:38 น. - ID 150182 
2139
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
