...เหมือนน้ำเปี่ยมขอบขันใบน้อย ...เพียงใบไผ่ลอยแผ่วลงสัมผัส ก็ล้นไหล ...ปัจจุบันแปลกใจ เพียงอดีตอันแสนจะพร่าเลือนวูบไหว น้ำตาก็หยาดลงหยดได้ ทุกความทรงจำ ...หลั่งน้ำตา อา...สัจธรรมธรรมดา เคยเผชิญหน้า? ใช่! เอิบอิ่มยิ้มเย็นเป็นเยื้อใย พลิ้วไหวรอยยิ้ม, ที่ริมทางจากน้ำตาคล้ำดำ จำได้ ...ผ่านมาผ่านไปคือใครบ้าง ซื่อใสสร้อยเศร้าเบาบาง เคลื่อนไหวในร่างเราบ้างแล้ว ...สังวร ถอยออกมาจากผู้คน ทอดหัวใจหมองหม่นในความมืด คืนไร้จันทร์ มิได้หวังจะมีเพื่อน แค่กระหายถ้อยกวีสักบท แทนทดความร้าวรานในใจ แค่เพียงสายลมลูบไล้ เป่ารดน้ำตาเนินแก้มให้แห้งจาง ...กิ่งไม้ไร้ใบ เหยียดยาวราวเอื้อมฟ้า ทุกขนานในเรา ล้วนหมายปองสิ่งซึ่งไม่ควร
อัลมิตรา 30 ส.ค. 2545 08:13 น. - ID 21523 
1809
27
0
30 สิงหาคม 2545 08:26 น. - comment id 71484
กัลยาเอ่ยเอื้อนอันใด สิ่งไหนทำหมองใจโปรดตอบ มิอยากให้เจ้าทุกข์โศกและช้ำชอก โปรดอย่าหลอกลวงใจของตนเอง อัลมิตรายอดขวัญสุดที่รัก โปรดอย่าหักจากไกลจากที่นี่ แม่นวลขวัญของฉันแม่คนดี มีวจีในใจเฉลยมา มีสิ่งใดทำกันให้เคืองโกรธ โปรดลงโทษมาที่ฉันได้เลยหนา เธออย่าพูดบอกว่าจะลา อย่ามาทำน้ำตาใครหล่นริน
30 สิงหาคม 2545 08:38 น. - comment id 71486
มิอาจเอื้อม เบือนบัง ความโศรกสรด แสนรันทด เกินที่ หยัดยืนได้ จำใจหัก ทั้งที่รัก แสนอาลัย ดีว่าทน อยู่ภายใต้ บ่อน้ำตา เพื่อนเอย ฯ ปล่อยฉันเถิด ปลดปล่อยฉัน อย่าฉุดรั้ง ปล่อยให้ฉัน ทำปรารถนา ยากเอ่ยโอษฐ์ ขีดเขียน แทนวาจา ด้วยหัวใจ มินำพา ความเปรมปรีด์ คงหลบซ่อน ซุกซอน ตามป่าเขา เป็นลิงป่า อย่างเก่า ตามวิถี ในดินแดน นักปราชญ์ ล้วนมากมี ถ้อยความที่ เชือดเฉือน สะเทือนใจ ก็ใจเรา บังอาจ ไปกว่านี้ ช้ำอีกที ไม่เห็นแปลก อย่าสงสัย อัลมิตรา จำลาจาก รักหักใจ ดีกว่าตาย ทั้งเป็น เช่นดั่งเดิม
30 สิงหาคม 2545 08:48 น. - comment id 71489
อย่าพูดเลยหยุดเอ่ยซึ่งวาจา ที่รักจ๋าไว้ยังมีฉัน แม้อาจไม่เป็นเช่นคนสำคัญ แต่ใจฉันยังยืนยันยังรักเธอ ดินแดน ปราชญ์ แห่งนี้ยังมีรัก จะนำชักอัลมิตราลืมขื่นขม ทุกข์ใดที่ทำให้กังวล โปรดให้ลมพัดพาให้จากไกล
30 สิงหาคม 2545 08:50 น. - comment id 71490
จะลาไปไหนกัน...ยังไม่ทันได้พูดจากันเลย.... ธรณีนี่นี้......................เป็นพยาน ใดรวดราดดวงมาน......แตะต้อง หนอคำโศกพาดปาน....ลาล่วง กาลจ่อจารจดจ้อง........ลับแล้วอำลา
30 สิงหาคม 2545 08:54 น. - comment id 71491
...ถึงจากกันไกลแล้ว.............แค่กาย แต่ใจยังไม่วาย....................รักแท้ เพื่อแท้ใช่เพียงภาย..............นอกเอย ใจยังผูกพันแล้...................เพื่อนนี้ยืนยัน ฯ
30 สิงหาคม 2545 08:55 น. - comment id 71493
ความทรงจำของวันก่อน จะช่วยหล่อมหล่อรักอัลมิตรา หากเธอเองพบเจอความเหว่ว้า กัลยาอย่าหมองแลอกตรม อยากจะหยุดวันเวลาที่ดีดี อยุดตรงนี้ให้เธอคลายและลืมเศร้า ให้ลมช่วยพัดและบรรเทา ขอเถิดเจ้าอัลมิตราอย่าลืมกัน
30 สิงหาคม 2545 08:59 น. - comment id 71494
วาจาระทดท้อ.............ตรอมตรม ยอมย่างหลบระทม......ล่วงก้าว ฤาลวงใช่ปลดปม..........ชีพชื่น ใจจ่อใดรวดร้าว............หักไห้หายสูญ
30 สิงหาคม 2545 09:02 น. - comment id 71495
...ฤารักร้างปล่อยให้................เรียมคอย หลงละเมอเพ้อพลอย...............ค่ำเช้า คอยก็แต่เจ้ากรอย..................ใจพี่ หากพบสบพักตร์เจ้า................บอกให้นัยความ
30 สิงหาคม 2545 09:03 น. - comment id 71496
ตอบสดายุ.. ...ไว้ใจกลายกลับได้..............เหินห่าง ผลลับคือจืดจาง..................จากให้ หมดสิ้นสุดหนทาง.................กลายกลับ เดิมแล คือจุดอ่อนจากไว้-.................จิตไซร้นงคราญ ฯ
30 สิงหาคม 2545 09:07 น. - comment id 71498
ตราบระวีส่องสิ้น.......ดินนภา คนึงต่อตรงอุรา.........ผ่านฟ้า โบยบินส่งวาจา..........นานเนื่อง นยะหทัยท้า..............ผูกแล้วพจนา
30 สิงหาคม 2545 09:12 น. - comment id 71499
นวลเอยไยหมกไหม้........รอยใจ เหตุนิวรณ์อาลัย...............ท่วมท้น สัญญาผูกพันนัย..............กลายเปลี่ยน คนต่อคนมักล้น..............เลื่อนล้ารอยคำ
30 สิงหาคม 2545 09:18 น. - comment id 71500
.....ยังจำคำเกี่ยวใว้................................ในใจ รจน์เรียงเสียงโศกใด.............................ใคร่ร้อง เพียงพจน์สลดใน.................................เพลงพร่ำ คำขยาย ยังจำคำเสียวซ้อง..................................ถ่องถ้วนซวนเซ ฯ
30 สิงหาคม 2545 09:20 น. - comment id 71502
ลืมเลือนฤาโลกหล้า......สุดตาม ใยช่อยังงดงาม...........อยู่ได้ เพียงคุณค่าแวววาม.......แสงส่อง เหตุใช่พึงตรมไซร้........ลุกสู้ขจัดความ
30 สิงหาคม 2545 09:26 น. - comment id 71503
.....ภาพความทรงจำจ้อง......................มองเมียง คอยพร่ำคำรักเรียง-.............................ร่ายล้อ วันเวียนเปลี่ยนแปลงเพียง....................เสียงแผ่ว โสตสดับ ใยเธอเผลอลืมพ้อ-..............................ก่อเกื้อเจือจาน ฯ
30 สิงหาคม 2545 09:28 น. - comment id 71505
หนีเอยจะใช่พ้น..............ถวิลนา เกาะเกี่ยวกอดกลมพา.....เหตุข้อง หนีฤาหากวิญญาณ์...........ตามติด กระหวัดอกใจคล้อง........นี่นี้อุปาทาน
30 สิงหาคม 2545 09:29 น. - comment id 71506
.....เคยบอกตอกพร่ำย้ำ........................คำเตือน ใจเอย ในส่วนลึกลางเลือน..............................เหมือนแกล้ง มิเคยเผยแชเชือน................................เบือนบ่าย หมายเฉลียว ความจริงอิงเสแสร้ง.............................เหือดแห้งแทงใจ ฯ
30 สิงหาคม 2545 09:41 น. - comment id 71507
นิวรณ์ยากตัดให้...........ขาดใย สาวหนุ่มกุมอกใจ.........ชื่นสร้าง แปรปรวนบ่งความไหว....ควรทราบ หมุนรอบสังขารคว้าง......เปลี่ยนได้ธรรมดา
30 สิงหาคม 2545 09:49 น. - comment id 71509
หวานคำคติล้วน.................หลอกลวง รักเกลียดหมดใจดวง........ชอกช้ำ ฤาคำรื่นหูหวง...................เก็บแนบ โสตผึ่งจรดย้ำ..................เชื่อแล้วพจนา
30 สิงหาคม 2545 09:54 น. - comment id 71510
.....เก็บฝันวันเก่าเกื้อ...........................เจือใจ เงียบเหงาคราวครวญใคร.....................หน่ายร้าง เดียวดายร่ายรจน์ใด............................ทรวงซ่อน โศกสลด ปลอดเปลี่ยวเสียวทรวงค้าง..................ห่างให้ใจตรม ฯ
30 สิงหาคม 2545 09:58 น. - comment id 71512
ธรรมใดเกิดแต่ห้วง........ธรรมใด ธรรมย่อมเสาะเหตุนัย.....จึ่งแก้ ความดับแห่งปัจจัย.........ธรรมก่อ ทางส่งมรรคาแท้............ขจัดแล้วทุกขัง
30 สิงหาคม 2545 10:04 น. - comment id 71513
รักพึงเกิดแต่ให้..........เมตตา รักย่อมวกกลับมา.......สู่ผู้ รักหวังรักคืนครา.........เสมอตอบ รักนั่นเพียงหวงรู้.......เร่ร้างก็ระทม
30 สิงหาคม 2545 10:04 น. - comment id 71514
....ปราศกายหมายเยี่ยมคล้อง................ปองหรรษ์ ปราศสิ่งติงจำนรรค์.............................ผ่านถ้อย ปราศลักษณ์จักผูกพันธ์.......................วรรณร่าย รจนา ปราศเงาเราเกี่ยวก้อย..........................คอยคล้องปองใจ ฯ
30 สิงหาคม 2545 10:23 น. - comment id 71517
เผลอใจจึงโศกสิ้น..........ตรอมตรม โรยร่างรินรดพรม............สวาทกล้ำ ใดฤาอาบใจรม...............นวลรื่น ยกย่างเหยียบรอยช้ำ.......ซับสิ้นนัยนา
30 สิงหาคม 2545 10:32 น. - comment id 71519
.....เอื้อนโอษฐ์สบถเบื้อง.......................บทพยางค์ เคารพประสบพลาง..............................ปณตน้อม รมณีย์สิรจน์วาง..................................บทกล่อม คมกริบกระพริบพร้อม..........................พร่างแพร้วแนวจาร ฯ
30 สิงหาคม 2545 10:46 น. - comment id 71528
เค้าชอบตรงนี้จัง เพราะมากๆ เลยอ่ะ ...ปัจจุบันแปลกใจ เพียงอดีตอันแสนจะพร่าเลือนวูบไหว น้ำตาก็หยาดลงหยดได้ ทุกความทรงจำ
30 สิงหาคม 2545 10:50 น. - comment id 71530
อืมมมม มังกิ สืบข่าวได้ถึงไหนแล้ว ล่ะ เรื่องมันจบแล้ว ปิดข่าวแล้วล่ะ
30 สิงหาคม 2545 11:18 น. - comment id 71533
พูดไม่ออกบอกไม่ถูกไม่รู้จะพูดอย่างไร แค่ไม่อยากให้เธอเคืองโกรธโทษกันเลย สิ่งใดเธอเอื้อนเอ่ยฉันพร้อมจะยอมทำ แค่อยากให้ความฝันวันเก่าก่อนกลับย้อนคืน รัก..............จากใครคนหนึ่ง
30 สิงหาคม 2545 11:28 น. - comment id 71535
.....ก็เพราะคิดว่าไว้.........................ใจเธอ ได้ทุกยามเสมอ..............................ทุกมื้อ บ่เคยนึกจะเจอ..............................จรจาก เจ้านา ไว้ใจที่จะซื้อ..................................จิตเจ้าเราควร ฯ รักไอซ์ เช่นกัน ...
30 สิงหาคม 2545 11:36 น. - comment id 71538
อยากให้เธอไว้ใจ มิอยากจะใช่คนที่หลอก นอกเหนือจากคำว่าชอบ คำตอบมากกว่านี้ไม่ต้องการ
30 สิงหาคม 2545 11:38 น. - comment id 71539
ปาก...........ก็ไม่เคยลวงเธอ ใจ..............ก็ไม่เคยลวงเธอ วิญญาน......ก็ไม่เคยลวงเธอ แต่ภาพที่เห็น......อาจลวงตาเธอ
30 สิงหาคม 2545 12:21 น. - comment id 71548
:)
30 สิงหาคม 2545 12:42 น. - comment id 71553
...หวั่นตัวเองจะลิขิตติดอักษร ช่างยอกย้อนเจ็บแปลบแสบใจหาย ดั่งโดนมีดบาดเข้าเนื้อเถือจนตาย มิเสียดายหากทำได้จักยอมพลี...นะไอซ์
30 สิงหาคม 2545 12:53 น. - comment id 71561
ผ่านร้อนหนาว นานมา ก็หลายหน ผ่านผู้คน จากทาง ทั้งมากหลาย ผ่านเรื่องช้ำ หลายครา น้ำตาพราย ผ่านมาได้ ทุกครั้ง ยังหายใจ แต่บางอย่าง ผ่านยาก ลำบากนัก ไร้คนชัก จูงนำ ลำบากหลาย ไม่รู้จะ ผ่านพ้น แต่หนใด อีกเมื่อไหร่ จะหมดสิ้น ที่ดิ้นรน จะมีไหม ใครที่ ประคองเข้า เคียงข้างเรา ทุกทาง ระหว่างหน จะมีไหม เข้าใจ ใครสักคน ที่จะทน ทุกอย่าง ในทางเดิน
30 สิงหาคม 2545 13:00 น. - comment id 71564
รดโศกวิโยคร้าย.............สลายตัว ฤานวล รดหม่นรดหมองมัว.........ผ่านพ้น รสรักเหน็บมิกลัว............การณ์ก่อ กรณี รสช่างหวานดาลล้น........ไล่ไล้ฤดีสม
30 สิงหาคม 2545 13:20 น. - comment id 71567
.....มิตรภาพตราบสิ้น...........................ดินฟ้า มวลมิตรแวะเวียนมา.............................มากได้ ลืมเศร้าโศกสรรหา...............................สุขมุ่ง มิตรแล ปราศทุกข์ขจัดไร้................................คราบสิ้นอัสสุชล ฯ
30 สิงหาคม 2545 14:16 น. - comment id 71581
กัลยาไปไหนเล่าบ้าง อย่าปล่อยใจฉันคว้างไขว้เขว กลัวถูกทิ้งเดียวดายกลางทะเล อย่าปล่อยให้ว้าเหว่เพียงคนเดียว จาปายหนายอะ อย่าปายเลย บางกอกกกกกก
30 สิงหาคม 2545 15:26 น. - comment id 71593
...ใยเอ่ยอ้างพรางใจใคร่อยากถาม ใช่อำพรางพร่างพรายใจให้เห็น เขียนกลอนฝากน้ำตาคราเมื่อเย็น มิอาจเร้นความเศร้าเหงาทุกข์ทน
30 สิงหาคม 2545 15:49 น. - comment id 71595
เพียงเอื้อนเอ่ยออกมาเป็นคำกลอน อยากจะย้อนเพียงถามตามสงสัย ฉันไม่รู้หรอกว่าเกิดอะไร เพียงแต่ไม่อยากให้เธอไปเลย แต่ถ้าอยากจะไปตามใจพี่ ผมคนนี้คงได้แต่อยู่เฉยเฉย ได้แค่รอให้คิดถึงกันเหมือนอย่างเคย ช่วยเอื้อนเอ่ยทักมาถ้าเจอกัน
30 สิงหาคม 2545 15:58 น. - comment id 71597
...เจ็บปวด ใจแปลบ อ้างบอกกล่าว น้ำตาพราว รดแก้ม แต้มใบหน้า เจ็บเจ้านัก เจ็บไป ทั้งกายา เปรียบตัวข้า แสนปวด รวดร้าวทรวง ...สายฝน...โรยริน...รดหลั่งใจ สายใย...พันผูก....เกี่ยวข้องหวัง สายลม...เอยช่วย...บรรเทาพลาง สุขสุดชื่น...สมหวัง...อย่างตั้งใจ
30 สิงหาคม 2545 16:08 น. - comment id 71601
อยากช่วย บรรเทา ความเศร้า ความเหงา ให้จาง ห่างหาย เจ็บช้ำ ยังเป็น กำลังกาย เหนื่อยหน่าย หัวใจ จะเคียง ข้างเธอ
30 สิงหาคม 2545 19:01 น. - comment id 71629
หน้าส่วนตัว
^*^
^*^
^*^ ...งง..อ่ะจ้า..
เกิดอะไรขึ้น..วานบอก^*^
..................................
30 สิงหาคม 2545 19:42 น. - comment id 71640
ตกข่าว...น่ะจ่ะ มาดู มาอ่านแล้วก็ยัง งงๆ รู้แต่ว่าถ้าจะมีการจากลากันด้วยความเศร้าล่ะก็ ไม่อยากให้เกิดขึ้นเลย จากกันแบบนี้มันเลวร้าย จากกันมิได้ช่วยคลายรักที่ขม เพราะจากแล้ว..เชื่อเถอะเธอก็ยังตรอมตรม เพราะทุกลมหายใจเธอยังไม่ลืม เรื่องราว อาจโน้มน้าวใจเธอไม่ได้ เพราะเธอตัดสินใจแล้วใช่มั๊ยจ๊ะน้องสาว แต่ขอบอกนิดชีวิตยังอีกยาว และมีเรื่องราวรอเกิดอีกมากมาย พรุ่งนี้อาจแย่กว่าวันนี้ อตีตเป็นครูที่ดีนะสหาย ยิ่งเจ็บยิ่งช้ำยิ่งทำให้เราแกร่งทั้งใจกาย เพียงแต่อย่าหนี อย่าอาย โลกดีหรือร้ายอยู่ที่เรา..ให้ค่ามัน
31 สิงหาคม 2545 02:14 น. - comment id 71740
ความทรงจำที่ดีย่อมมีความหมาย ..ชอบมากครับ อืม ..คุยกันเป็นกลอนเลยแฮะ อาจารณ์จะไปจริงจริงเหลอครับ ลูกศิษย์ยังแต่ง กลอนยังโคลงเคลงอยู่เลย... ยังไงก็อย่าเพิ่งทิ้งกันนะ ขอร้อง นะครับ
31 สิงหาคม 2545 03:47 น. - comment id 71767
มาอ่านซะเต็มอิ่มเลยจ้า......... นะนะนะ
31 สิงหาคม 2545 22:53 น. - comment id 71999
:) ดีจังที่ได้เจอ หว่ออ้ายหนี่ ...นึกว่าจะไม่ทันร่ำลากันเสียแล้ว ไปก่อนนะ ขอบคุณนะคะ เจ้าลม นู๋แน๊ท วรรณกาญจน์ พี่เก๋
31 สิงหาคม 2545 23:28 น. - comment id 72011
จะไปไหนเหลอครับอาจารณ์.. อย่าเพิ่งทิ้งกันนะครับ มีปัญหาอะไรครับอาจารณ์ ปลับความเข้าใจกันจะดีกว่านะครับ อย่าทิ้งกันนะครับ ขอร้องนะครับ
1 กันยายน 2545 15:39 น. - comment id 72103
หว่ออ้ายหนี่ ...ขอโทษนะ ...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
