30 พฤษภาคม 2548 20:11 น.
กาฟิวส์
แค่จะเอาเรื่องที่เกิดขึ้นและความรู้สึกดี ๆ มาเล่าสู่กันฟังเท่านั้นเอง
อยากให้ลองอ่านดูหน่อยนะคะ
เผื่อจะเกิดวิธีการดี ๆ ขึ้นบ้างในการจะจีบใครสักคน
เมื่อ...
ผู้หญิงอยากจีบผู้ชาย
------------ลองอ่านกันดูนะคะ-------------
ชั้นเริ่มความรู้สึกดี ๆ กับเค้าด้วยการที่แอบมองเค้าตลอดเวลาเที่ยงวันที่เค้ามานั่งเล่นที่ห้องเรียนของชั้น
และมันทำให้ชั้นรู้ว่าเค้าเป็นเพื่อนของเพื่อนสนิทชั้นในตอนนี้นี่เอง
เค้าน่าตาดูมีความสุขมาก น่าค้นหาและพูดคุย
แต่ก็ไม่มีโอกาสสักครั้งที่เราจะได้คุยกัน
เพราะเหมือนว่าชั้นจะรู้สึกเหมือนมีกำแพงมากั้นไม่ให้ชั้นพูดออกไปได้
เพื่อน ๆ บอกว่าเค้าเป็นคนที่น่ารักมากเลยทีเดียวล่ะ และพวกนั้นก็สนับสนุนให้ชั้นเริ่มจีบเค้า
( คุณอาจจะรู้สึกไม่ดี เมื่อได้ยินว่าผู้หญิงจีบผู้ชาย ซึ่งมันก็เป็นเรื่องธรรมดาไปแล้วในสังคมปัจจุบัน เพราะผู้หญิงก็มีสิทธิ์ที่จะชอบและรักใครสักคนได้เหมือนกันนี่นา...)
ชั้นเริ่มจากการที่มอง แล้วต่อด้วยการสักถามประวัตินิด ๆ หน่อย ๆ พอให้ได้ชื่อว่าอย่างน้อยเราก็ได้เริ่มทำอะไรแล้ว
จากนั้น ชั้นก็เริ่มจะเป็นผู้สนับสนุนอย่างเป็นทางการของลูกอมบอกรักยี่ห้อดัง
โดยชั้นจะซื้อให้เค้าทุก ๆ วัน วันละ 10 เม็ด
อาจจะดูไม่ค่อยมีค่านัก แต่ชั้นก็ตั้งใจให้เค้านะ...ก็คนมันตกหลุมรักนิ่ แบบว่า สะดุดน่ะ ( เหมือนจะติดลูกอมไปหน่อยมั้ง )
ชั้นฝากเพื่อนไปให้เค้า เค้าถามว่าชั้นเป็นใคร แต่คนอย่างชั้นน่ะหรอจะพลาด
ก็สั่งเพื่อนไว้แล้วน่ะสิว่าห้ามบอกเด็ดขาด
ทำอยู่อย่างนั้นจนกระทั่งปิดเทอม
เบอร์โทรก็ได้มานะ แต่ไม่กล้าโทรน่ะ ให้ตายสิ!!
รอจนเปิดเทอมมาอีกครั้งด้วยใจที่หวังว่าเค้าจะไม่ติดนายร้อยที่เค้าไปสอบช่วงปิดเทอม ไม่ใช่กีดกันนะ แค่อยากเห็นหน้าเค้าต่อไปเท่านั้นเองน้ะ
แล้วเค้าก็ไม่ติดจริง ไม่ใช่เค้าไม่ฉลาดหรอกนะ แต่เค้าตกสัมภาษณ์น่ะ ดีใจจัง
แต่ดีใจได้ไม่กี่วันเท่านั้น เค้าก็เข้ามาในห้องแล้วมานั่งจู๋จี๋กับเพื่อนในห้องของชั้นอย่างไม่แคร์สายตาใครเลย โอ๊ย...ชั้นจะบ้า
ความคิดเริ่มผุดขึ้นมาทันทีว่าเค้าน่าจะสอบติดนายร้อยนะ จะได้ปวดใจน้อยกว่านี้
นี่ถ้าชั้นกล้ามากกว่านี้ก็คงจะดีสินะ เพราะอย่างน้อยก็คงไม่เสียใจเพราะว่ายังสามารถบอกตัวเองได้ว่า "ทำดีที่สุดแล้ว"
มานึกเสียใจคงจะสายไป ชั้นจึงคิดอย่างหนึ่งได้เมื่อตอนเย็นก่อนที่จะมาเขียนนี่เองว่า...
จะสั่งลูกอมบอกรักเค้าเป็นครั้งสุดท้ายเพื่อยินดีกับเค้าทั้งสอง 100 เม็ด
เฮ้อ...
ไปเถิดทั้งคู่...ไปสู่ประตูสวรรค์
ฮือ ๆ ๆ
ถ้าคุณรักใครสักคน อย่ารีรอนะคะที่จะบอกรักเค้า อย่าให้สายไปแล้วมานั่งเสียใจเพราะยังไม่ได้ทำอย่างดีที่สุด
ด้วยรักและอย่างเล่าเพื่อประโยชน์ ( บ้างไหม ) น่ะค่ะ
21 พฤษภาคม 2548 15:20 น.
กาฟิวส์
ฉันแอบรักเพื่อนสนิทคนหนึ่ง
เค้าเป็นคนที่น่ารักมาก
ไม่ใช่ที่น่าตาของเค้าหรอกที่ดึงดูดฉัน
...แต่เพราะเค้าเป็นคนที่เงียบ
ทำให้น่าค้นหา
เพราะเค้าเป็นคนที่มีน้ำใจให้คนอื่น
ทำให้น่าขอความช่วยเหลือ
น่าตาของเค้านั้นธรรมดามากเลยล่ะ
แต่เสน่ห์ของเค้านั้นอยู่ที่นิสัย
ตัวเค้าซึ่งเป็นผู้หญิง...
จึงทำให้มีคนมาชอบมารักเค้ามากมาย
ทั้งผู้หญิงผู้ชาย
ซึ่ง 1 ในจำนวนผู้หญิงที่ชอบเค้านั้น
มีฉันรวมอยู่ด้วย
แต่ไม่ใช่เพราะฉันวิปริตหรอกนะ
แต่มันอาจจะเป็นความรู้สึกที่สับสนมากกว่า
วันหนึ่งซึ่งเราจะต้องแยกย้ายกันไปเรียนคนละที่
ฉันได้บอกรักเค้าออกไป
ซึ่งมันเป็นเหมือนเพลง ๆ หนึ่ง
เพลงดาวนั่นเอง
เนื้อร้องท่อนที่ว่า
" เพราะฉันเพิ่งบอก..รักไปและเค้า
ก็รับฟังทุกอย่าง ทุกถ้อยคำ
เหมือนความฝัน แต่ฉันก็ยังไม่อาจ แน่ใจ
พรุ่งนี้ เรื่องของเราจะสุข
หรือแสนเศร้า...จึงวอนขอดาวให้ช่วยบอกที "
เค้าไม่ตอบรับ
เค้าไม่ตอบปฎิเสธ
เค้าเงียบ...
แล้วเราก็แยกกันไป 1 ปีเต็ม
ระหว่างนั้นเราติดต่อกันตลอด( เป็นฉันซะมากกว่าที่ติดต่อเค้า )
จนวันนึง
ฉันตัดสินใจถามเค้าว่า
ตอนนี้เค้ารักใครอยู่หรือเปล่า??
เค้าตอบมาว่า " อืม "
แต่ไม่รู้เพราะอะไร
จนถึงตอนนี้ที่ฉันบอกกับใคร ๆ ว่าฉันเลิกรักเค้าได้แล้ว
แต่ในใจของฉัน
ทุกลมหายใจเข้าออก
มีแต่ชื่อของเค้า
จนวันนี้...
มีเพื่อนฉันบอกกับฉันว่า
บางที...คำว่าเพื่อนสนิทกับคนรัก
มันก็อยู่ใกล้กันมากเกินกว่าจะแยกได้
แต่จะบอกเค้าคนนั้นในใจฉันไว้เลยว่า
ไม่ว่าเค้าจะรักใคร
จะเจ็บแค่ไหน
เค้า..จะมีฉันที่พร้อมจะเข้าใจและรักเค้าอย่างนี้
ตลอดไป....
12 พฤษภาคม 2548 13:56 น.
กาฟิวส์
พี่ไผ่ ๆ ๆ เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะ ออกมาคุยกันเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นเค้าจะ
เออ ๆ เข้ามา ๆๆ ปิดประตูด้วยล่ะ
ใช้เค้าอีก พี่ไผ่บอกแพรมานะ ว่านี่มันเรื่องอะไร พี่เห็นแพรเป็นตัวอะไร ทำอะไรทำไมไม่บอกไม่ถามแพรสักคำ แพรเป็นน้องสาวพี่ไผ่นะ ToT
ชั้นรักพี่ชายมาก เพราะเรามีกันแค่สองคนพี่น้อง แต่พี่ไผ่ทำอะไรก็ไม่เคยจะสนใจชั้นเลย วันนี้ น้ำตาที่อัดอั้นมานานได้เวลาระเบิดออกมาซะที T_T
พี่รักแพร ถึงได้ทำอย่างนี้ รู้ไหม ว่าเมื่อเช้า พวกไอฟลัสมันเดินมาบอกกับพี่ว่า น้องสาวเมิงหรอ น่ารักดีนะ กรูขอ แพรจะให้พี่ทำยังไง พอไออาร์ตมันได้ยินอย่างนั้น มันจะเข้าไปต่อยกับไอฟลัส พี่เลยบอกมันว่าแพรเป็นแฟนอาร์ต พวกมันเลยยอมกลับไป
แล้วทำไมมันต้องมายุ่งกับแพรด้วย พี่กับพวกเพื่อนกลุ่มของพี่ไปทำอะไรไว้ บอกแพรมาให้หมดนะ ToT
พี่กับพวกไอฟลัสไม่ถูกกันมาตั้งนานแล้วล่ะ ตั้งแต่ ม.ต้น มันเลยคอมจ้องหาเรื่องพวกพี่ตลอด เพราะพี่ดีกว่ามันน่ะสิ มันเลยแค้น
เอาล่ะ ชั้นพอจะเข้าใจเรื่องนี้แล้ว แต่ว่า
แล้วเรื่องพี่อาร์ตล่ะ พี่จะว่ายังไง ทำไมไม่เคยเห็นพี่ไผ่เล่าให้แพรฟังเลย
อาร์ตหรอ มันน่ะชอบแพรมานานแล้ว ปีกว่ามั้ง มันน่ะมาเล่นที่บ้านเราบ่อย ๆ แล้วมันก็เจอแพร แต่แพรจำมันไม่ได้มั้ง แล้วมันก็ขอพี่จีบแพร แต่ตอนนั้นพี่ยังเห็นว่าแพรยังเด็ก ไม่อยากให้มีแฟน เลยบอกมันไปว่ารอแพรไปเรียนด้วยกันก่อน ค่อยให้มันจีบ
พูดตรงกันแหะ นัดกันมาดีละสิท่า -_-
แต่พี่ไม่นึกว่ามันจะจริงจังรอแพรตามที่พี่บอก จนวันที่แพรมาบอกว่าเหยียบเท้ามัน แล้วจังหวะเดียวกันมันก็โทรมาบอกพี่ว่าเจอแพรแล้ว แพรได้เรียนที่เดียวกับพี่และมัน มันก็ทวงสัญญาที่พี่ลืมไปแล้วด้วยซ้ำ
โห พี่ชั้น -_- เป็นพี่ชายที่ดีจริง ๆ เลย อยากจะหาใครมาเทียบเปรียบกับพี่ต้นไผ่ได้ ตูล่ะเซ็ง
หลังจากที่นั่งคุยกับพี่ชายได้สักพัก ชั้นก็กลับไปนอนที่ห้องของตัวเอง และหลังจากเข้าสู่ห้วงของนิทราได้แป็ปเดียว พี่ไผ่ก็มาเคาะประตูห้อง
ปัง!! ปัง!! ๆๆ
มันเคาะหรือมันจะพังห้องตูฟะ -_- ตามมาด้วยเสียงจากชายผู้หนึ่ง
แพร ๆ รับโทรศัพท์ซิ ไออาร์ตโทรมาน่ะ
จ้า ๆ ๆ รู้แล้ว ๆ
เสียงโทรศัพท์มาตั้งแต่เมื่อไหร่ฟะเนี่ย ไม่เห็นรู้เรื่องเลย -_-
ค่ะแพรค่ะ
แพรหรอ!! เค้าเองน๊าา~.~
เสียงที่ตะโกนมาจากปลายสายเป็นเสียงที่ประมาณว่า พ่อตูถูกหวยบนดินรางวัลที่หนึ่ง!!! -_-
มีไรหรอพี่อาร์ต
เค้าคิดถึง นอนแล้วหรอ ไม่เห็นรับสายเลยโทรบอกไอไผ่มาปลุกให้
เพิ่งนอนน่ะค่ะเลยไม่รู้เรื่อง
พี่โทรมากวนรึเปล่าเนี่ย T_T
อยากจะตอบว่า เออ แต่กลัวโดนตบเอ้ย!! ต่อยเอาซะก่อน
ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เดี๋ยวแพรนอนใหม่ได้ แล้วพี่อาร์ตเอาเบอร์แพรมาจากพี่ไผ่หรอ
ก็ใช่น่ะสิ ขอมันเกือบตาย กว่ามันจะยอม
เฮ้อ ๆ ๆ ไม่ปรึกษากันอีกแล้ว พี่ไผ่บ้า!!!
พรุ่งนี้เค้าจะไปรับน๊า รีบแต่งตัวรอเค้าล่ะ ^O^
แพรไม่นั่งมอเตอร์ไซค์อีกนะพี่อาร์ต แพรกลัวตกน่ะ - -*
เออน่าวันนี้เค้าไม่รู้ว่าแพรจะกลับด้วย ไม่งั้นก็ไม่เอามอไซค์ไปหรอก
พี่จะมากี่โมง แพรจะได้แต่งตัวถูกเวลา
สัก 7 โมงครึ่งละกันจ๊ะ^_^
ต้องแหกขี้ตาตื่นอีกแล้วสิชั้น -_-
โอเคค่ะ แพรจะรอ
กู๊ดไนท์นะจ๊ะที่รัก บั๊บบาย ^o^
ฝันดีค่ะ
@@@จบการสนทนา@@@
แล้วชั้นก็หลับไปอีกรอบ ตื่นมาอีกทีก็ตอนที่เสียงนาฬิกาปลุกตอน 7 โมง ห๊าา 7 โมง อ๊าย>_< พี่อาร์ตจะมารับตอน 7 โมงครึ่ง ตายล่ะ ถ้าช้าไม่ทันแน่ ๆ ไม่ได้ ๆๆ ต้องรีบอาบน้ำ
แพร!! เสร็จรึยังน่ะ ไออาร์ตมาแล้ว ลงมากินข้าวเร็ว ๆ สิ
มาละ เสียงเตือนภัยรอบที่ 1
ค่ะ ๆ เสร็จแล้ว จะลงไปเดี๋ยวนี้ล่ะค่ะ
ทันเวลาพอดีเป๊ะ ^-^ เธอนี่เก่งจริงเลยนะแพรไหม ( ไม่ค่อยจะหลงตัวเองเลยนะ - - )
หวัดดีคับน้องแพร ^___^
ค่ะพี่อาร์ต ขอโทษด้วยนะคะที่แพรช้า ^^
ไม่เป็นไรหรอก พี่ว่าเราไปทานข้าวที่โรงเรียนดีกว่านะจ๊ะ เดี๋ยวไม่ทัน ^_^
ดูไปดูมา แพรว่า พี่อาร์ตชักจะสวยกว่าแพรแล้วนะเนี่ย^^ ดูรอยยิ้มพี่เค้าสิ น่ารักออกอย่างนั้น มองแล้วอบอุ่นจริง ๆ แม่จ๋า เค้าจะปกป้องคุ้มครองแพรได้ใช่ไหมคะแม่^^
รถที่พี่อาร์ตเอามาในวันนี้ รู้สึกว่าจะแตกต่างจากเมื่อวานนี้มากมายเหลือเกิน เพราะว่ามันคือเก๋งนั่นเอง หลังจากที่พี่อาร์ตเปิดประตูให้ชั้นขึ้นไปนั่งในรถ ชั้นก็นึกขึ้นมาได้ว่า ใบหม่อนเพื่อนรักของชั้นมันจะไปโรงเรียนยังไง O_o ลองถามพี่ไผ่ดูดีกว่า
พี่ไผ่ แล้วหม่อนมันจะไปยังไงอ่ะ เค้าไม่อยากทิ้งหม่อน
เดี๋ยวไปรับหม่อนก่อนไง แล้วถึงไปโรงเรียน - -
มันตอบมาประมาณว่า เมิงเพิ่งจะนึกออกหรือไง
หม่อน ๆ เสร็จหรือยังน่ะ
O_o อ้าวหนูแพรเองหรอ นึกว่าใครที่ไหน ^_^
พ่อของใบหม่อนเองล่ะค่ะ คุณลุงเป็นคนที่น่ารักมาก บ้านของใบหม่อนฐานะพอใช้ได้ แต่คงสู้ชั้นไม่ได้หรอก จริงไหม แต่บ้านนี้มีสิ่งหนึ่งที่ชั้นอิจฉาอยู่ก็คือ บ้านของใบหม่อนอยู่กันพร้อมหน้าทุกวัน แต่ชั้น T_T
หวัดดีค่ะคุณพ่อ แพรมารับหม่อนน่ะค่ะ ^^
เดี๋ยวก็ออกมาแล้วล่ะจ๊ะ เห็นแต่งตัวเสร็จแล้ว นั้นไง มาพอดี ^^
ใบหม่อนวิ่งออกมาด้วยท่าทางที่รีบร้อน
ไปก่อนนะคะพ่อ สายแล้ว หวัดดีค่ะ /|
แพรไปนะคะ หวัดดีค่ะ /|
พี่ไผ่ พี่อาร์ต แพร ขอโทดนะคะที่ทำให้สาย
หม่อนบอกพี่ชายและแฟนคนแรกของชั้น ( จะมีอีกกี่คนยะหล่อน )
ไม่เป็นไรหรอกหม่อน ^^
พี่ชายชั้นจะดีกับคนอื่นเสมอล่ะ ยกเว้นน้องของตัวเอง - -
แพรเค้ามีเรื่องจะเล่าให้ฟังด้วย แต่
หม่อนพูดด้วยอารมณ์ที่ประมาณหาแฟนได้อย่างนั้นแหล่ะแก - -*
ไว้คุยที่ห้องนะ แล้วชั้นจะเล่าให้ฟัง
อ่าวนี่มันพูดให้อยากแล้วจากไปนี่หว่าส์ ไหงทำกันอย่างนี้ล่ะเพื่อนรัก แกทำไมต้องทำให้ชั้นเกิดอารมณ์แล้วจากไปอย่างนี้ทุกทีด้วยฟะ อย่าให้รู้นะว่าเล่ามาแล้วไร้สาระน่ะ ชั้นจะฆ่าแกหมกส้วมเลยล่ะ -_-
เออ ๆ อย่าลืมเล่านะแก
มีอะไรกันรึเปล่าแพร พี่เห็นซุบซิบกันตั้งนาน ( อาการสอดรู้สอดเห็นของพี่อาร์ตตี้เริ่มทำงาน )
ไม่รูเหมือนกันพี่อาร์ต หม่อนมันยังไม่เล่าให้แพรฟังเลย - -
แล้วไม่นานรถของเรา( ของแกซะเมื่อไหร่ล่ะน่ะ ของพี่อาร์ตเค้าย่ะ )ก็มาถึงโรงเรียนได้ทันเวลา แถมยังเหลือเวลามานั่งทานข้าวกันที่โรงอาหารอีกตะหาก แต่นั่งไปได้ไม่นาน หม่อนก็เริ่มมาสกิดแขนชั้นให้มองตามอะไรสักอย่างที่มันกำลังมองอยู่ แต่ที่ชั้นเห็นก็คือO_O พี่ผู้ชายที่เอาดอกไม้มาให้ชั้นในวันที่ชั้นไปดูเกรดที่โรงเรียนน่ะสิ
คนที่แกบอกว่าเป็นเดือนของโรงเรียนข้าง ๆ เรารึเปล่าอ่ะหม่อน - -
เออคนที่เอาดอกไม้ให้แกแล้วบอกว่าชอบแกนั่นแหล่ะแพร
จะย้ำทำไมเนี่ย เทอรู้ไหมหม่อน เทอกำลังจะให้แฟนที่เพิ่งคบกันมาได้1วันเลิกกันน๊าาา ( ถ้าไม่มีพี่อาร์ตล่ะก็ชั้นจะวิ่งไปหาเค้าแล้วล่ะ ) เริ่มจำกันได้รึยังคะ ถ้ายังขอย้อนให้ไปอ่านตอนต้นแรกเลยนะคะ( ไม่ค่อยเลยนะ ) ว่าแต่วันนั้นที่แกบอกชั้นว่าไอนักวิ่งคนนี้มันเรียนที่โรงเรียนข้าง ๆ โรงเรียนหญิงล้วนของเรานี่หว่า ไหงวันนี้มาโผล่ที่โรงเรียนประจำจังหวัดได้ล่ะ - -* ชั้นงงแล้วนะใบหม่อน
ช่างมันเห่อะว่าแต่แกเห่อะหม่อน อย่าพูดดังนัก พี่อาร์ตอยู่นะเว้ย ชั้นยังไม่อยากได้ชื่อว่าเลว Y_Y
12 พฤษภาคม 2548 13:37 น.
กาฟิวส์
แพรตอนเย็นรอที่ห้องนะ เดี๋ยวพี่ให้ไออาร์ตมันไปรับแพรไปส่งบ้าน +O+
อ้าว!! แล้วพี่ไผ่กับใบหม่อนล่ะ แล้วทำไมต้องให้เค้ากลับกับพี่อาร์ตด้วย TOT
เออน่า แล้วจะกลับไปเล่าให้ฟังทีหลัง
พูดยังไม่ทันจบ พี่ไผ่ตัวแสบก็เดินหายไปจากสายตาของชั้น -_- นี่ชั้นต้องเป็นพี่น้องกับแกนานแค่ไหนเนี่ย
สามคาบที่เรียนไปตอนบ่าย ไม่มีอะไรเข้าหัวชั้นเลยแม้แต่น้อย ( ที่จริงแกก็ไม่ได้เรียนตั้งแต่เมื่อเช้าแล้วนี่หว่าส์ ไอแพร จะพูดทำไม ) เมื่อคาบสุดท้ายที่แสนยาวนานผ่านไป ไอหม่อนก็ลุกขึ้นจัดกระเป๋าเตรียมตัวกลับบ้าน ทั้งที่มันไม่รู้เลยว่ามันจะกลับยังไง ( มั้ง )
ไม่กลับหรอแพร O_O
มันร้องถามขึ้นมาเมื่อเห็นชั้นนั่งเฉย ๆ ไม่รีบที่จะเก็บกระเป๋าเหมือนทุก ๆ วันที่เราเคยนั่งด้วยกัน
ยังง่ะ พี่ไผ่บอกว่าให้แพรรอพี่อาร์ตมารับที่ห้อง -_-
อ่าวหรอ งั้นหม่อนกลับก่อนนะ พรุ่งนี้เช้าเจอกันจ่ะ บั๊บบาย
อือ กลับบ้านดี ๆ นะเฟ้ย
แล้วเมื่อไหร่ชั้นจะได้กลับบ้านล่ะเนี่ย อิตาพี่อาร์ตเมื่อไหร่จะมาอ่า
รอนานไหม - -
ไม่อ่ะ หม่อนเพิ่งกลับไปได้สักพักเอง - - แล้วทำไมพี่ไผ่ต้องให้แพรกลับกับพี่อาร์ตล่ะคะ
อ๋อจะพาเราไปกินไอติมอ่ะ ไปกันเถอะ
เดี๋ยว ๆ ๆ จะพาแพรไปไหนนะ O_O
รีบไปเห่อะน่า
อ่าว ซวยล่ะสิชั้น ไหนบอกจะพาไปส่งบ้านไงไอพี่ไผ่บร้า!!! ~~
แล้วชั้นก็ต้องโดนลากมาที่โรงจอดรถหลังโรงเรียนจนได้ ( รู้สึกใครจะลากไปไหนก็ไปนะแพร - - ) ไปยังไงฟะเนี่ย ไม่เห็นอยากจะกินอะไรตอนนี้เลย แล้วชั้นก็ต้องตะลึง O_O เมื่อพาหนะที่เค้าจะพาชั้นไปกินไอติมมันคือ.
มอเตอร์ไซค์ ทั้ง ๆ ที่ชั้นใส่กระโปรงแล้วก็ไม่เคยนั่งมอเตอร์ไซค์มาก่อนเนี่ยนะ นี่นายจะพาชั้นไปฆ่าหรือไงนะ
พี่จะให้แพรนั่งไงอ่ะ แพรไม่เคยนั่งนะ
เลิกเรียกว่าพี่ได้ไหม เรียกอาร์ตเฉย ๆ ได้ไหม มันไม่คุ้นหู - -
เรื่องมากอีกแล้วนะ ยังกะผู้หญิง เชอะ!!
อือ ๆ ๆ ได้ แล้วอาร์ตจะให้แพรนั่งไงล่ะ
ยังไม่ทันที่กระพริบตา เค้าก็จับชั้นยัดลงไปในมอเตอร์ไซค์ของเค้าจนได้ เฮ้อ ๆ ยุ่งยากชะมัด
เอานี่ !! หมวกกันน็อก ใส่ซะ ก็พี่เทอมันไม่บอกนี่หว่าส์ว่าจะให้ไปส่ง จะได้เอารถที่บ้านมา เฮ้อ!! - -
นั่งได้สักพักเค้าก็ออกรถ ว๊าย ~~ ตาบ้า!! ชั้นกลัวนะยะ
จับแน่น ๆ สิ เดี๋ยวก็ได้ตกลงไปหรอก
ชั้นจะตกก็เพราะนายนี่แหล่ะ อีกแป็ปเดียวหลังจากที่ชั้นจับเอวเค้าแน่น เราก็มาถึงร้านไอติมร้านหนึ่งที่อยู่แถวๆ โรงเรียนมั้ง ( เพราะชั้นไม่ได้มองทางเลยนะสิ ) เป็นร้านเล็ก ๆ แต่ตกแต่งได้น่ารักมากเลยล่ะ พี่อาร์ตพาชั้นมานั่งที่โต๊ะริมสุด ที่สามารถมองผ่านกระจกออกไปนอกร้านได้ แต่ชั้นอยากบอกว่าชั้นชอบนั่งโต๊ะในสุดมากกว่านะคะพี่ แต่ทำไงได้ล่ะ ก็พี่เค้าลากชั้นมานี่หน่า!! - -
วันนี้พาสาวมาด้วยหรอจ๊ะอาร์ต น่าตาน่ารักเชียว ทานไรดีจ๊ะ ^o^
พี่สาวหน้าตาน่ารักที่อยู่ในชุดเสื้อเชิร์ตสีขาวเข้ารูป และกระโปรงสั้นสีชมพูที่มีผ้ากันเปื้อนลูกไม้บังอยู่ ยิ้มทักทายอย่างคุ้นเคยกับพี่อาร์ต แล้วส่งยิ้มมาทางชั้น ชั้นจะทำอะไรได้ล่ะ - - นอกจากยิ้มตอบกลับไป
เอาเหมือนเดิมนะครับพี่ แพรจะกินอะไรดีล่ะ สั่งพี่เค้าได้เลย ^O^
ประโยคหลังเค้าหันมาถามชั้นด้วยรอยยิ้ม ท่าทางดีใจอย่างกับเด็กผู้หญิงอายุสัก 7 ขวบได้ทานขนมที่ตัวเองชอบ น่ารักเป็นบ้าเลยล่ะ
เอาสตรอเบอร์รี่ซันเดย์คะ ^^
ว๊าว O_O!!ชอบเหมือนอาร์ตซะด้วย รอแป็ปนะจ๊ะ ^o^
พี่อาร์ตเอามือบังหน้าไว้ แล้วหันหน้าออกถนน แต่สายตาเรดาร์ของชั้นก็ไมพลาดที่จะเห็นว่าพี่เค้าน่าแดงด้วยล่ะ อายอะไรฟะเนี่ย - -
พี่อาร์ตมาาา
ทำไมต้องส่งสายตาพิฆาตมาที่ชั้นด้วยเล่า !! ~~
อาร์ตมาที่นี่บ่อยหรอ ดูท่าทางสนิทกับพี่เค้าจัง ^^ ใจดีสู้เสือไว้แพรไหม
ก็มาบ่อยน่ะ ชั้นชอบกินไอติมที่สุดเลยล่ะ ^o^
เออ ชั้นเริ่มแน่ใจแล้ว ว่าพี่อาร์ตเหมือนผู้หญิงเข้าไปทุกทีเลยล่ะ - -
แพร มีแฟนรึเปล่า
อึ้ง!!! O_O แพร มีแฟนรึเปล่า แฟนงั้นหรอ แฟนหรอ อ๊ายย!!! เค้ามีกันยังไงอ่ะ ~~
แพรหรอยังเลย เพราะแพรเรียนหญิงล้วนมาตลอด เลยไม่รู้ว่าแฟนสะกดยังไงอ่ะค่ะ
ที่จริงชั้นก็พอจะดูหนังน้ำเน่า หรือ ละครหลังข่าวมาอยู่หรอกนะ แต่ชั้นไม่แน่ใจหรอกว่า ชีวิตจริงเค้าเป็นอย่างนั้นกันหรือเปล่า - - เฮ้อ ๆ น่าสงสารจริงเลย ไอแพรไหม
คบกับอาร์ตนะ!!!
ม่ะไม่เร็วไปหรอคะ O_O คือแพรยังไม่
พี่รอแพรมาตั้ง 1 ปีเต็มเลยนะแพร พี่ชอบแพรมาตั้งแต่ตอนที่แพรอยู่ ม.3 ด้วยซ้ำ
อึ้ง ๆ ๆ ๆ โอ๊ย !!! พูดไม่ออก จะให้ชั้นพูดอะไรล่ะ รอแพรมาตั้ง 1 ปีเต็ม อะไรเนี่ย เราเพิ่งเจอกันเมื่อวันก่อนโดยบังเอิญเองนี่หน่า แล้วพี่อาร์ตยังไม่ค่อยชอบขี้หน้าชั้นอยู่ด้วย พี่ชอบแพร ๆ ๆ ๆ มันก้องอยู่ในหูชั้นประมาณ 128 รอบต่อนาทีได้มั้ง
พี่รู้ว่าแพรงง แต่พี่กลัวแพรไปเจอคนอื่น ไปชอบคนอื่นก่อน เพราะไอไผ่มันบอกว่า รอแพรขึ้น ม.4 ออกจากหญิงล้วนเมื่อไหร่ มันถึงจะยอมให้พี่คบกับแพร พี่ถึงต้องรอวันนั้นตามที่มันบอก พี่ไปบ้านแพรบ่อย ๆ แต่แพรคงจำพี่ไม่ได้ พี่เลยน้อยใจ ที่วันนั้นพี่ก็มาดูชื่อแพรที่บอร์ดโรงเรียน จนทำให้โดยแพรเหยียบเท้าเอานั่นแหล่ะ
แล้วทำไมพี่ทำไมอาร์ตต้องทำหน้าโมโหใส่แพรด้วยล่ะ
ก็แพรจำพี่ไม่ได้ TTOTT จนพี่น้อยใจน่ะสิ
เอาล่ะ พี่คงไม่ใช่สาวประเภท 2 หรอกนะ ผู้ชายอะไร อย่างกับผู้หญิง เฮ้อ !! Y_Y
แล้วชั้นจะเอายังไงล่ะเนี่ย จะตอบเค้าว่าไงดีเนี่ย
แพรยังไม่ชอบพี่ไม่เป็นไรนะ แต่ลองคบกับพี่ก่อนได้ไหม ลองดูนิสัยพี่ก่อน แต่พี่รับแพรได้ทุกอย่างนะ แล้วอีกอย่างหนึ่งก็คือพี่จะได้ดูแลแพรจากพวกไอฟลัสมันด้วย พี่ยิ่งได้ข่าวมาว่ามันจ้องแพรอยู่ ถ้าพี่บอกมันว่าแพรเป็นแฟนพี่ อะไร ๆ ก็คงจะง่ายขึ้น พี่จะได้ดูแลแพรอย่างเต็มตัว น๊า ๆ ๆๆ ~~
เชื่อเลย สับสนทางเพศรึเปล่าฟะเนี่ย
แต่แพรขออะไรอย่างนึงได้ไหมคะ
( . . )( - - )( . . )( - - )
แพรขอเรียกเป็นพี่ได้ไหมคะ แต่หลังคำว่าพี่จะตามมาด้วยอะไร แพรไม่รับปาก นะคะ ^O^
อ่าว ไหนบอกว่าได้ไงล่ะ ยังไงเนี่ย - -
นะคะ แพรชอบเรียกพี่มากกว่า น๊าพี่ตี้น๊า!!
ทำไมถึงเรียกว่าพี่ตี้ล่ะ O_O
เห็นพี่ไผ่บอกว่าพี่ชื่ออาร์ตตี้ไม่ใช่หรอคะ แพรว่าพี่ตี้หรือพี่อาร์ตอ่ะ น่ารักดีนะคะ พี่อยากให้แพรเรียกแบบไหนคะ ^O^
ไอติมได้ละจ๊าา
หายไปไหนมาตั้งนานฟะ แต่มาตอนนี้ก็ดี ทำลายความเงียบไปได้เยอะ แต่พอพี่สาวเอาไอติมมาให้เราก็เดินกลับเข้าไป อ่าวว แล้วชั้นจะทำยังไงเนี่ย
แพรทำอะไรให้พี่ไม่พอใจรึเปล่าคะ แพรเรียกอาร์ตเหมือนเดิมก็ได้นะคะ
ไม่เป็นไรหรอก เรียกอะไรก็แล้วแต่แพรเถอะ กินไอติมได้แล้ว เดี๋ยวอาร์ตจะได้พาไปส่งบ้าน ^^
ทำไมดูรอยยิ้มมันเจ็บปวดยังไงไม่รู้นะ คิดมากไปได้แพร - -!!
12 พฤษภาคม 2548 13:25 น.
กาฟิวส์
ชั้นกับใบหม่อนเลือกนั่งหลังสุดที่มุมห้อง ( แกไม่หน้าจะรอดเกรด 0 เกรด ร มาได้เลยนะแพรไหม ) ด้วยเหตุผลที่ว่าเราจะได้คอยนั่งมองเพื่อน ๆ ผู้ชายในห้องที่หล่อ ๆ ได้อย่างถนัดและไม่เสี่ยงต่ออาจารย์ ^_^ ปลอดภัยอย่างยิ่ง นี่เป็นไอเดียใบหม่อนเลยนะเนี่ย ไม่น่าเชื่อว่ามันจะคิดเรื่องแบบนี้ได้ -_-
แพร ๆ O_O แกดูคนที่เพิ่งเดินมานั่งข้างหน้าเราสิ หน้าตาดีนะเว้ยแก หล่อว่ะ ^_^
ดูสิ่งแรกที่มันทำสิ -_- ชั้นล่ะเอือมระอาจริง ๆ
อย่านะไอหม่อน!! คนนั้นน่ะชั้นจองแล้ว ชั้นน่ะมองมาตั้งแต่เค้าเข้าห้องมานะเฟ้ย ^o^
( คือแกสองคนนี่ไม่ได้ต่างอะไรกันเลยนะเนี่ย เฮ้อ -_- )
ไอแพร ออกมานี่ดิ๊ ชั้นลืมบอกอะไรแกไปอย่าง - -
ไอพี่ชายตัวแสบชั้นเองล่ะที่มาตะโกนเรียกชั้นอยู่หน้าห้อง เล่นเอาผู้หญิงร่วมห้องชั้นมองตาเป็นมัน ( กุ้งยิง )
มีไรอ่ะพี่ไผ่ เร็ว ๆ นะ แพรรีบ ( ไปนั่งดูผู้ชายต่อ )
ตอนเที่ยงพี่จะมารับแพรกับหม่อนไปกินข้าวด้วยกันนะ
แล้วพี่ไผ่ก็ทิ้งความงงไว้เบื้องหลัง - - มันมาบอกชั้นแค่เนี้ย !! แล้วมันก็เดินจากไป พี่ชายตู
พี่ไผ่มีอะไรหรอแพร
ตอนเที่ยงพี่ไผ่จะมารับไปกินข้าวด้วยกันน่ะ YOY
นั่งที่ได้แล้วจ๊ะนักเรียนทุกคน ^o^
เสียงนี้ที่มีอิทธิพลพอจะทำให้นักเรียนทั้งห้องทำตามคำบอกได้ อาจารย์สาวอายุราว 30 ต้น ๆ น่าตาน่ารักเชียวล่ะ ( ถึงจะ แก่ไปหน่อยก็เถอะ ) แล้วท่านก็เริ่มแนะนำตัวว่าชื่ออะไรนี่แหล่ะ ( ซึ่งชั้นไม่ได้ฟัง ) เป็นครูประจำชั้นห้อง 4/6 ของเรา เจ๊แกบอกว่าห้องเราเป็นห้องคัด ( ทิ้งละมั้ง ) แล้วก็เริ่มสอนวิชาที่ชั้นชอบที่สุด คณิตฯไงล่ะ ดูไม่น่าเชื่อใช่ไหมละที่ชั้นจะชอบวิชานี้ แต่ชั้นทำได้ดีนะจะบอกให้ ^_^
แพร ๆ ๆ ตื่นได้แล้ว เที่ยงแล้วนะเนี่ย - -
( ไหนบอกว่าชอบไงฟะ ทำไมมันหลับรวดเดียว 3 คาบเลยฟะเนี่ย )
แพร..หม่อน ไปกินข้าวกัน ^o^
เสียงเหมือนพี่ชายชั้นเลยเน๊อะ ^.^ แต่เอ๊ะทำไมมันมากันเยอะจัง คนที่ยืนข้างพี่ไผ่นี่หน้าตาคุ้น ๆ เน๊อะ
เฮ้ย!! O_o นั่นมันอิตาขี้บ่นที่ชั้นเหยียบเท้ามันเมื่อวานก่อนนี่หว่า ทำไมมาอยู่กับพี่ชายชั้นได้ฟะ
นี่พวกเธอใช่ที่เหยียบเท้าชั้นเมื่อวันก่อนใช่ไหมเนี่ย O_+
ตายล่ะทีนี้ ~~ ตาบ้านี่จำชั้นได้
ทำไมตานั่นมาอยู่กับพี่ไผ่ได้ล่ะ คนนี้แหล่ะที่แพรเล่าว่าแพรเหยียบเท้าเค้าน่ะ Y_Y
เออนี่ไอตี้ น้องสาวกรู ชื่อแพร เพื่อนพี่เองน่ะแพร ชื่อตี้
คนบ้ารัยฟะชื่อตี้ ตั้งง่ายดีจัง +_+
อาร์ตตี้เฟ้ย
ตาบ้านั่นแย้งพี่ไผ่ขึ้นมาทำลายสมาธิชั้น
ไปกินข้าวกันเถอะ กรูหิว ~~
พี่ชายตูหรอฟะเนี่ย แล้วชั้น หม่อน พี่ไผ่ ตาบ้าเอ้ยพี่อาร์ตตี้ แล้วก็เพื่อน ๆ พี่ไผ่อีก 2 คนก็ไปกินข้าวกัน โรงอาหารคนเยอะมาก ๆ ๆ ชั้นจะได้กินไหมเนี่ย TOT แต่แปลกแหะ พอเราซื้อข้าวกันเสร็จ ก็มีที่ว่างโดยอัตโนมัตเหมือนกับว่าตรงนี้เป็นที่ประจำของพวกเค้าอย่างนั้นแหล่ะ
เดี๋ยวกรูไปซื้อน้ำให้ เธอกะเพื่อนเอาอะไร - -
พี่อาร์ตตี้ถามชั้นกะหม่อน เฉยชาชะมัด
โค๊กค่ะ ชั้นตอบ
เฮ้ย!! แพร ไปช่วยไออาร์ตมันถือหน่อยสิ น้ำมันเยอะ
ทำไมต้องแพรล่ะTOT
เมื่อวานเหยียบเท้าไออาร์ตมันไม่ใช่หรอ ถ่ายโทษหน่อยเซ้
ยังไม่ทันที่ชั้นกะพี่ไผ่จะเถียงกันเสร็จ พี่อาร์ตตี้อะไรนั่นก็เดินไปถึงร้านน้ำเรียบร้อยแล้ว ชั้นเลยต้องรีบวิ่งตามไป
เอ่อพี่
ชั้นกำลังจะเรียกชื่อเค้า แต่เค้าก็ชิงพูดมาก่อน
เรียกอาร์ตเห่อะ อาร์ตตี้มันยาว ชั้นไม่ชอบ
เอาใจยากจังแหะตานี่
ค่ะพี่อาร์ต พี่ไผ่ให้แพรมาช่วยยกน้ำค่ะ แล้วแพรก็ต้องขอโทษพี่อาร์ตด้วยนะคะที่ไปเหยียบเท้าพี่เมื่อวันก่อน
ช่างมันเห่อะ หยิบหลอดแล้วเดินตามชั้นมา
โหดจริง ๆ เลยตาบ้าเนี่ย แต่จะพูดไป พี่เค้าก็ดีนะ ไม่ให้ชั้นยกด้วย แค่ถือหลอด หุหุ ^_^ สบาย
อ่าว หม่อนไม่มานั่งข้างแพรล่ะ
พอกลับมาถึงโต๊ะ ชั้นก็ต้องแปลกใจเพราะแทนที่ชั้นจะได้นั่งข้างหม่อน กลับต้องมานั่งข้างพี่อาร์ตแทน
ก็ตรงนั้นมันร้อนน่ะ หม่อนเลยมานั่งข้างพี่ไผ่ มันเย็นกว่าน่ะ ^O^
ไม่ค่อยเลยนะ ใบหม่อน!!!
รังเกียจชั้นหรอ
ป่ะเปล่าค่ะ แค่แปลกใจนิดหน่อยY_Y
กินข้าวได้แล้ว เย็นหมดแล้วน่ะ - -
และแล้ว อาหารอันแสนจะอร่อย ก็ลงไปอยู่ที่กะเพราะน้อย ๆ ของชั้นเรียบร้อย ( ถึงไม่อร่อยแกก็กินหมดนั่นแหละ ) แล้วพวกเราทั้งหมด 6 คนก็กำลังจะเดินไปที่ไหนสักที่ที่ชั้นไม่รู้จัก โดยมีพี่บอยและพี่นิซึ่งน่าตาน่ารักมาก ( หื่น ๆ ๆ ) เดินนำหน้า อ่อ..ลืมบอกไปว่าพี่บอยกะพี่นิคือเพื่อนของพี่ไผ่อีก 2 คนที่เหลือที่ชั้นไม่รู้จักยังไงเล่า
แล้วพี่เค้าก็มาหยุดอยู่ที่ม้าหินอ่อนใต้ต้นหูกวางหน้าตึกเรียนของชั้นนี่เอง
เออแพรกับหม่อน เลิกเรียนแล้วมารอพี่ที่ม้าหินอ่อนตรงนี้นะ ตรงนี้เป็นที่สิงสถิตของพวกพี่ ^.^
ไม่ได้สิงที่ต้นไม้หรอกหรอพี่ไผ่ หุหุ + +
แกบอกแพรเรื่องกลุ่มเรายังฟะไผ่
พี่อาร์ตถามพี่ไผ่ที่นั่งกินขนมอยู่อย่างสบายอารมณ์ -_-
ยังว่ะ ฝากเมิงด้วยละกันไออาร์ต
อ่าว ทำไมไม่บอกเองฟะ ทำไมต้องให้พี่อาร์ตมาบอกตูด้วย คนยิ่งถูกชะตากันอยู่ - -"
คือกลุ่มเราเป็นกลุ่มที่ถูกจับตามองมากที่สุดในโรงเรียน ไม่ว่าจะเป็นนักเรียนหรืออาจารย์ ส่วนใหญ่ก็ไม่ค่อยจะมีใครกล้ามายุ่งกับพวกเรามากนัก วันนี้พวกเราเลยต้องพาแพรกับหม่อนไปกินข้าวด้วย เพื่อประกาศว่าแพรกะหม่อนอยู่ในความดูแลของเรา ไม่งั้นอาจจะโดนแกล้งเอาก็ได้
โห!! ชีวิตตู เสี่ยงมากเลยใช่ไหมนิ่ TOT
แล้วน้องแพรก็ระวังไว้ด้วยนะ จะมีพวกที่ชอบยุ่งกับคนที่กลุ่มเราดูแลอยู่ พวกนั้นมันอาจจะมาเกาะแกะเอาก็ได้ น้องแพรยิ่งหน้าตาน่ารักด้วยล่ะก็ มีหวังไอฟลัสมันอาจมาก่อกวนน้องแพรได้
พี่บอยพูดว่าชั้นน่ารักหรอเนี่ย อ๊ายย ~.~ อยากกระโดดหอมแก้มพี่บอยจริง ๆ เลย แล้วอิตาที่ชื่อฟลัสมันเป็นใครกันฟะเนี่ย ชื่อแปลก ๆ
ฟังอยู่หรือเปล่าแพร เข้าใจที่พวกเราพูดไหมเนี่ย!!!
โหยดุยังกะแม่ พี่ตี้นี่นิสัยเหมือนผู้หญิงจริง ๆ ด้วยแหะ ชอบให้คนอื่นสนใจตัวเอง - -
แล้วกลุ่มพี่ไผ่มีกันแค่ 4 คนนี่หรอ
ไม่หรอก มีอีก แต่วันนี้มันมาไม่ได้
ผู้ชายหรอ หล่อไหมอ่ะพี่ไผ่ O_O
ผู้หญิงเฟ้ย -_- เป็นแฟนไอนิกับไอบอยมันน่ะ
อ่าว O_O พี่บอยสุดที่รักของชั้นมีแฟนแล้วหรอเนี่ย แล้วทำไมต้องมาให้ความหวังชั้นด้วย อ๊าย!!O_o ยังมาทำหน้าตาน่ารักใส่ชั้นอีก ไม่ยอม ๆ ๆ
แล้วพี่ไผ่กับพี่อาร์ตยังไม่มีแฟนหรอคะ
คุณใบหม่อนผู้ซึ่งเงียบฟังไปนานก็ถามขึ้นอย่างมีความหวัง -_- มันชอบพี่ตูหรือเพื่อนพี่ตูฟะเนี่ย
ไออาร์ตมันเคย
ช่างมันเห่อะไผ่ ไม่ต้องพูดแล้ว YOY
เอ๊ะ ทำไม่พี่อาร์ตทำหน้าอย่างกะโดนอดีตที่โหดร้ายทิ่มแทงหัวใจเอานะ ( ไม่ค่อยจะเวอร์เลยเน๊อะ ) แล้วที่พี่ไผ่จะพูด - - มันคืออะไรน๊ะ
หน้าส่วนตัว
1505
