17 กรกฎาคม 2547 17:24 น.
กิ่งอ้อกะกดไผ่
หากปล่อยให้ใจเป็นใหญ่ ไม่คิดถึงใจใครบ้าง
คิดถึงแต่ตัวเองทุกทาง ไม่คิดบ้างใจใครใช่ใจเรา
หากหวังอยากอยู่คนเดียว เดินบนทางเปลี่ยว ๆ เหงา ๆ
ที่อยู่ใกล้ชิดคงมีเพียงเงา หากเราไม่เข้าใจกัน
ลมหนาวแผ่วเบา ใจของเราก็สั่นก็ไหว
หากมีอีกใจ ร้อนหนาวคงไม่อาทร
ก็ต้องยอมรับกันบ้าง เต็มร้อยทุกอย่างหาได้ที่ไหน
ปลายทางใกล้ ๆ จะดูเหมือนไกล หากเราไม่เข้าใจกัน
16 กรกฎาคม 2547 16:15 น.
กิ่งอ้อกะกดไผ่
สุดสายธารทอดยาวเรามีรัก
สุดจะหักห้ามจิตคิดถึงเธอ
คนมีรักเหมือนมีรุ้งอยู่กลางใจ
เป็นอย่างไรจะรักเธอมั่นคงนาน
มีความสุข สุขสดใสใจหวานชื่น
เปรียบเสมือนสัมพันธ์มั่นไม่ห่างหาย
ฉันหรือเธอที่รักกันจนวันลา
จะเสื่อมคลายรักจากเธอหรือเปล่าหนา
หรือเป็นดังสายใยผูกพันธ์กันอย่างหวานชื่น
วันและคืนผ่านไปไม่หวั่นไหว
ฉันและเธอเดินทางตามเข้าใจ
ไม่ว่าไงก็รักเธอรักทุกวัน
เธอเป็นคนดีที่สุดที่ฉันพบ
เธอเป็นเหมือนความสุขที่มอบให้
เธอเป็นดั่งสายธาราที่กลางใจ
อุ่นละไมเมื่อได้รับรักจากเธอ
กับสายธารของความคิดถึง
อุ่นไอความคำนึงถวิลหา
กอบเก็บความรักเฝ้านับวันเวลา
เพื่อมอบความรู้สึกอันมีค่าให้แด่เธอ
13 กรกฎาคม 2547 12:26 น.
กิ่งอ้อกะกดไผ่
บนถนนทุกสายใต้ปลายฟ้า
ได้นำพาเด็กน้อยร่อนเร่ไป
ไร้จุดหมาย...ไร้อนาคต...ไร้หนทาง
ก็เพื่อสร้างความฝันหวังเป็นจริง
ยามหนทางมืดมิดไร้ทิศทาง
กลับสว่างพลันสดใสมีแสงฉาย
ยามกลางวันดวงตะวันสาดส่องแรง
ยามกลางคืนแสงจันทร์นวลรวมแสงดาว
มาเปลี่ยนไปเป็นไฟส่องมองหมุนไป
ผ่านทั้งกาลผ่านเวลาผ่านร้อนหนาว
ผ่านทุกข์สุขเคร้าทั้งรอยยิ้มคราบน้ำตา
หลงชื่อเสียงหลงเงินทองของนอกกาย
เลยลืมเพื่อนลืมสัมพันธ์กลับห่างหาย
กลับมาใหม่ในวันนี้ดีกว่าเก่า
ถักทอฝันวันก่อน ๆ ย้อนคืนมา
เรื่องครั้งหลังกลายอดีตไม่มีเหลือ
ทั้งต่างวัยต่างเวลาและต่างกรรม
เพียงวันนี้และวันหน้า ข้า เพื่อน กัน
12 กรกฎาคม 2547 19:40 น.
กิ่งอ้อกะกดไผ่
กำลังใจอันนี้พี่มีให้
มีมากมายเท่าฟ้ามหาสมุทร
มีให้มากเท่าที่ใจน้องต้องการ
แต่สำคัญ ! กำลังใจสร้างได้เอง
ชีวิตหนึ่งเกิดมากว่าจะดับ
ต้องผ่านพบหลากหลายในปัญหา
ทั้งชั่วดีมีให้พบปะปนไป
เพื่อสร้างใจให้เข้มแข็งและทระนง
เดินต่อไปเถิดน้องพี่ขอบอก
ใช้ปํญญาของตนเลือกหนทาง
แม้วันนี้วันหน้าเป็นเช่นไร
ก็อย่าหวั่นอย่าไหว ใจมั่นคง
10 กรกฎาคม 2547 20:46 น.
กิ่งอ้อกะกดไผ่
เมื่อความรักมาทักทาย
แล้วบินหายไปกับกาลเวลา
สิ่งที่เหลือไว้เป็นความทรงจำ
ที่มีค่าและงดงามเสมอ
ความรักที่เกิดขึ้นจากหัวใจ
อะไรอะไรภายนอกที่เปลี่ยนแปลงไป
ก็ไม่อาจลบล้างความงามในใจได้
แม้ รัก เป็นคำพยางค์เดียวที่เรียบ ง่าย
แต่ให้ความรู้สึกมากมายที่บางครั้งยากเกินอธิบาย
เป็นคำที่ไม่มีนิยามตายตัว
เพราะคำนิยามเป็นของแต่คนแต่ละใจ
ที่มักให้คำนิยามในแบบฉบับของตัวเอง
แม้ในบางครั้งจะมีคำถามมากมายภายในใจ
ในขณะที่คุณรู้สึกมากมายกับคำถามนั้น
บางคำถามที่เราหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้
เหมือนมีคำถามมากมายในโลกที่ต้องการคำตอบ
อาจมีคำตอบเดียวที่ตอบได้ทุกคำถาม
คำตอบนั้น คือ ฉันรักเธอ
หน้าส่วนตัว
813
