30 มีนาคม 2551 17:31 น.
กุ้งก้ามกราม
ฤดูกาลผันเปลี่ยนเวียนบรรจบ
อีกคำรบร้อนแรงแห่งคิมหันต์
ไม้ล้มลุกเหี่ยวแห้งสิ้นแรงพลัน
ทิ้งเมล็ดพันธุ์ เหง้า ราก ฝากผืนดิน
ไม้ยืนต้นสลัดใบในมิช้า
ยืนต้นท้าแสงสุรีย์มิสร่างสิ้น
ความแห้งแล้งเยือนทั่วธรณิน
ยังถวิลเย้าหยอกผลิดอกบาน
ทุกถิ่นทั่วสุดจะเงียบสงัด
ประดาสัตว์เร้นหายย้ายสถาน
ดั่งชีวิตหลับใหลไร้วิญญาณ
ดนตรีการกล่อมไพรกลับเงียบงัน
รอฤดูหมุนเวียนเปลี่ยนอีกครั้ง
พิรุณหลั่งจากฟ้าคราวสันต์
มวลพฤกษาผลิใบทั้งไพรวัน
เมล็ดพันธุ์งอกงามท่ามวนา
เหล่าส่ำสัตว์เริงร่าออกหาคู่
วิหคกู่ก้องไพรให้หรรษา
ดนตรีไพรบรรเลงบทเพลงป่า
วสุธาพลิกฟื้นตื่นอีกคราว
หากมนุษย์หลงนิวรณ์เร่าร้อนนัก
มิรู้จักผัดผ่อนเรื่องร้อนหนาว
มิอาจกลับพลิกฟื้นอย่างยืนยาว
จักปวดร้าวร้อนรุ่มดั่งสุมไฟ
.....................................
18 มีนาคม 2551 16:57 น.
กุ้งก้ามกราม
เธอคือดาวหนึ่งดวง ณ ห้วงหาว
สุกสกาวสดใสท่ามใจฉัน
แม้นมิอาจส่องแสงแข่งเพ็ญจันทร์
เถิด...เชื่อมั่น รักมอบให้ไม่เปลี่ยนแปร
แม้นบางคืนบางคราฟ้ามัวหม่น
แต่กมลตระหนักในรักแท้
ด้วยความรัก ห่วงใย ใคร่ดูแล
ไร้ข้อแม้ถามทวงจากดวงดาว
ดาวจะรักบ้างไหมไม่อาจรู้
ยอดพธูอาจมีใครให้เหน็บหนาว
เพียงได้ฝันก็แสนสุขอยู่ทุกคราว
ลืมรวดร้าวในฝันอันสุนทรี
แม้ดวงดาวแสนไกลสุดไขว่คว้า
แต่อุรารักท้นแทบล้นปรี่
หวั่นเกรงเจ้าเร้นฟ้าหลบราตรี
ทิ้งถิ่นที่เคยสถิตในนิทรา
เธอคือดาวหนึ่งดวง ณ ห้วงหาว
สุกสกาวกล่อมเห่เสน่หา
แม้นผิดหวังย่อยยับอปรา
ดาวบนฟ้าที่ใฝ่ฝันนั้น...คือ...เธอ
.....................................
16 มีนาคม 2551 21:54 น.
กุ้งก้ามกราม
รัตนชาติล้ำค่าธาตุคาร์บอน
บ่มความร้อนใต้หล้ามหาศาล
ผจญแรงกดดันทุกวันวาร
เผชิญกาลผ่านผันนับพันปี
หลอมละลายใกล้แกนโลกล้นระอุ
รอปะทุคุโชนไหลล้นปรี่
จากลาวาเป็นหินแร่อินทรีย์
อัญมณีงามสง่าอ่าโอฬาร
เจียรนัยจนงามวาววามนัก
เหลี่ยมรูปลักษณ์เจิดรุจีศรีสัณฐาน
ความแข็งแกร่งแฝงไว้หาใดปาน
ตราบเนิ่นนานทรงคุณค่าทุกอณู
เปรียบดั่งผู้พบปะทุกข์มหันต์
ทุกคืนวันมิท้อหมั่นต่อสู้
แรงกดดันหลายหลากจากศัตรู
ตรอง เรียนรู้ มิรันทดหมดเรี่ยวแรง
สิ่งพลั้งพลาดผิดหวังที่สั่งสม
นำเพาะบ่มหัวใจให้กล้าแกร่ง
สร้างชีวิตงามสง่าราคาแพง
จรัสแสงดุจเพชรเก็จตระการ
หากสลดทดท้อรอวันล้ม
คงเหมาะสมเปรียบเป็นเฉกเช่นถ่าน
จะเปื่อยยุ่ยสลายลับไปกับกาล
ยากพบพานความสำเร็จเช่นเพชรงาม
.....................................
เอื้องสยามงามล้ำจำปาน่าน เหลืองตระการหอมกรุ่นละมุนอ่อน ระย้าย้อยลมล้ออรชร ดุจสมรสดใสหาใดเกิน
เอื้องสามปอยขุนหลวงบ่วงสวาท มิสามารถหักใจให้ห่างเหิน เจ้าชูช่อสล้างริมทางเดิน แสนเพลิดเพลินจับจิตคิดครอบครอง
เอื้องสามปอยขุนตาลสีหวานล้ำ คราคืนค่ำกลิ่นขจายคลายหม่นหมอง แม้นวันใดไร้สุขทุกข์เนืองนอง มาเมียงมองเจ้าหมายคลายระทม
สีสดใสใช่น้อยสามปอยนก ขอหยิบยกภาพให้เห็นเป็นปฐม เอื้องกลิ่นหอมรูปงามตามนิยม ชวนภิรมย์ชมชื่นทุกคืนวัน
เอื้องสามปอยชมพูแรกรู้จัก ก็หลงรักเจ้าดั่งนางในฝัน เมื่อดมดอมกลิ่นผกาวิลาวัณย์ ยิ่งตระหนักรักมั่นมิผันแปร
เอื้องเข็มแสดสดใสในพงพฤกษ์ ความรู้สึกดุจประจักษ์ความรักแท้ คราพบเห็นซ่านซึ้งตะลึงแล หลงโฉมแม่เอื้องสีเหลืองงามเรืองรอง
เอื้องเข็มม่วงลวงใจให้ลุ่มหลง จากแดนดงงามกระไรไม่เป็นสอง เมื่อพบพานใจเต้นเช่นเสียงกลอง อยากจับจองเป็นเพื่อนสู่เรือนใจ
เอื้องเข็มแดงผ่องฉวีด้วยสีส้ม งามเหมาะสมเกินห้ามจิตหวามไหว ดูโดดเด่นเกินกว่าผกาใด ทั้งหทัยพร้อมพรักให้พักพิง
สราญรมย์ชมเอื้องถิ่นเมืองเหนือ มิรู้เบื่อเอื้องคำนำสุขล้น กลิ่นขจายคลายร้อนให้ผ่อนปรน ดับร้อนรนด้วยประดาผกาไพร
งามเอยงามงามกระไรไอยเรศ ทั่วทุกเขตแนวพนาอิงอาศัย ระย้าย้อยเย้ายวนตาดั่งมาลัย ชวนหลงใหลใฝ่หาโอ้มาลี
ช่างงามล้ำมำเลืองเอื้องเขาแกะ ใคร่กระแซะสูดกลิ่นถึงถิ่นที่ เจ้าซ่อนเร้นแฝงพฤกษาวนาลี ยังยินดีเฝ้าเห่อชะเง้อแล
งามกล้วยไม้จันทบุรีที่ลือเลื่อง นามคือเหลืองจันทบูรณ์จำรูญแท้ ยามแย้มบานโดดเด่นเป็นแผงแพ หลงชะแง้ชื่นชมสุขสมใจ
วิไลลักษณ์เหลือหลายสายน้ำครั่ง บานสะพรั่งลาวัณย์จนหวั่นไหว สีสดสวยแสนหวานซ่านฤทัย แม้นวันใดจากเจ้าเศร้าฤดี
แสนงดงามนามกระเดื่องเอื้องสายหลวง พิศพุ่มพวงช้อยชดสวยสดสี ละลานตาคลับคล้ายสายวารี หลั่งไหลลงปฐพีแสนภิรมย์
โอ้..เอื้องสายสามสีที่แสนสวย ชื่นนาสิกหอมระรวยรูปสวยสม หมู่ภมรรายล้อมเฝ้าดอมดม สิ้นระทมสดชื่นระรื่นทรวง
เอื้องพวงหยกวิไลล้ำสิ้นกำสรด ยังจำจดแม้นกาลผ่านเลยล่วง หลงเจ้าแล้วเป็นแน่ทั้งแดดวง จึงสุดห่วงโหยหาด้วยอาวรณ์
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกุ้งก้ามกราม
หน้าส่วนตัว
983
