26 มกราคม 2548 18:00 น.

:::ความหอมหวานของชีวิต:::

ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์



     ผลตอบแทนต่อการเคี่ยวกรำงาน  ของชีวิต  คือความหอมหวาน
ที่เราเองกล่าวขานอย่างเป็นสุขถึง  ได้อย่างบ่เบื่อ
ร่องและรอยของชีวิต เรานั้นเองแหละลิขิตด้วยตนทุกเมื่อ
ยิ่งต้องฝ่าข้ามขวากหนามเป็นเบือ พ้นแล้วเห็นงามเหลือแหละชีวิตเรา

     ยิ่งทุกข์ยิ่งไม่ควรจะท้อให้ใครเขาทับถม
ยิ่งเจ็บยิ่งควรเก็บสะสม ความขมขื่น ความขลาดกับความเขลา
นั่นแลสิ่งมีค่า  ในนามของสิ่งที่เรียกว่าประสบการณ์ อันบ่ควรดูเบา
ตรองดูไหม  ความหอมหวานนั้นเกิดหลังความทุกข์เศร้า  หลังตัวของเรารู้จักคุณค่าแห่งตน


				
25 มกราคม 2548 01:11 น.

::ทุกการต่อสู้คือความโดดเดี่ยว::

ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์


1.  หัวใจของผมเคยเรียกร้องและถามหาคนสักคนเคียงข้าง
     เพื่อจะเดินไปอย่างไม่เปล่าเปลี่ยว เดียวดายรวมทั้งคลายเหงา
     เพื่อที่จะมีกันและกันในวันที่ร้าวล้าเหมือนว่าเป็นดังเงาของเงา
     แล้ววันนี้ผมก็ได้พบความจริงอันแสนเศร้าว่าแท้จริงแล้วผมเดียวดาย

2.  ทุกการต่อสู้แท้จริงคือความโดดเดี่ยว
     ก็จริงล่ะที่คนรอบข้างที่เรียกสหาย-เพื่อน-เสี่ยวของเรามีมากหลาย
     บนสังเวียนชีวิตระหว่างความเป็นกับความตาย
     แท้ที่จริงทั้งการชนะและการพ่าย เรานั้นสู้กับตัวเอง

3.  ก็เมื่อเป็นเช่นนั้นทุกการต่อสู้จึงโดดเดี่ยว
     ตอนที่พ่ายแพ้อาจแห้งเหี่ยว ตอนชนะอาจมีแรงเรี่ยวละโลดเร่ง
     ต่อให้เจนเวทียิ่งกว่ายิ่ง และใครก็ว่ายอดจริงจริงยิ่งกว่ายอดเก่ง
     แท้แล้วทุกการต่อสู้เป็นเพียงบทเพลงของการที่เราต่อสู้กับตนเองทั้งนั้น


     
     
				
23 มกราคม 2548 15:29 น.

:::กลอนแกล้มภาพ:::

ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์


--------------------------------------------------------------
  ชวนเขียนกลอนประกอบภาพอีกครับผม
--------------------------------------------------------------				
22 มกราคม 2548 22:16 น.

::กลอนแกล้มภาพ::

ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

-------------------------------------------------------
ชวนเขียนกลอนประกอบภาพครับผม
-------------------------------------------------------				
22 มกราคม 2548 13:07 น.

::แรงบันดาลใจ::

ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์


1.	เมื่อได้เห็นวิถีชีวิตคุณอีกคน
ที่ก้าวพ้นความขมขื่นสู่ความสุข
จากบาทก้าวที่ย่ำฝ่านานาทุกข์
เป็นบาทพ้นคอกคุกขังหทัย

2.	ก็เกิดแรงจากเบื้องลึกชวนฮึกเหิม
ให้คิดฝันต่อเติมเต็มสมัย
ให้มีค่างดงามขึ้นตามวัย
ถึงเส้นชัยคือสัมฤทธิ์สมมโน

3.	โปรดรู้คุณคือแรงบันดาลใจ
ที่เชื่อมใยโยงขยายเป็นสายโซ่
ผมจะต่อห้วงใฝ่ให้ใหญ่โต
เหมือนบัวโผล่พ้นน้ำบานผ่องปานจันทร์

4.	เมื่อได้เห็นวิถีชีวิตของหลายคน
ผมนั่งลงสรุปตนตามความฝัน
อา ! -   เส้นทางที่ดูว่า ร้าวล้านั้น
แท้จริงคือ ทางสวรรค์ของผมเอง 


				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
Lovings  ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  1 คน เลิฟก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
Lovings  ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
Lovings  ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์