12 กรกฎาคม 2550 00:52 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
๏วิหกเคียงคู่เคล้า............................คลอกัน
คืนอุ่นเพ็ญวสันต์.....................แจ่มฟ้า
ราตรีกล่อมโดยจันทร์........แลหมู่ ดาวนอ
ออออด บ อ่อนล้า..........ชื่นซึ้งเริงสรวง ๚
๏ทั้งดวงใจพี่นั้น...........................พลีนาง
เคียงอยู่จนรุ่งสาง....................ห่อนเร้น
วาวเดือนที่ยังราง...............ทรวงบ่ รางเฮย
หวานอิ่มทรวงบ่เว้น......เหนี่ยมโน้มแนวถวิล ๚
๏รวยรินยินย่อมรู้..........................ปราณสมัย
รักบ่ พาห่างไหน...................แน่งน้อย
คืนเรือนเช่นดวงไถง..........คืนรุ่ง แลฮา
มาอยู่เคียงเพื่อร้อย.........โซ่คล้องกมลเสนอ ๚
๏เคียงเสมอเคียงบ่ให้..................ซมโหย
เคียงต่อ บ ให้โอย-.................โอดไห้
เนาเคียงชื่น บ โรย ..........แรงเหนือย เลยแล
เคียงต่อทางไกลใกล้.....เปลี่ยนร้าวเป็นสรวล ๚ะ๛
8 กรกฎาคม 2550 22:41 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
1.เดินทางมายาวนาน
พบพานมามากมาย
ผ่านป่าข้ามทิวเขา
พบเรื่องราวที่หลากหลาย
เก็บภาพและถ้อยคำ
เก็บความทรงจำที่ดีไว้
อืม.....รักของเรา
เหมือนบทเพลงของหัวใจ
2.เดินทางมายาวนาน
ที่ร้าวรานก็ลืมไป
ผ่านป่าข้ามทิวเขา
ผ่านเรื่องเศร้าอันหลากหลาย
นึกถึงภาพและถ้อยคำ
กับความทรงจำในดวงใจ
อืม...ฝันของเรา
เหมือนบทเพลงยามซึ้งใจ
3. ฉัน..ยังคิดถึงวันเก่าเก่า
เรา..มีความผูกพันอันเชื่อมใจ
ยัง..คิดถึงอยู่เสมอ
อยากกลับไปเจอ คนของใจ
4. ยังเดินทางอีกยาวนาน
คงต้องพบพานอีกมากมาย
อีกกี่ป่าและกี่เขา
แล้วเรื่องเศร้าเศร้าคงอีกหลาย
จะเก็บสิ่งดีที่ควรจำ
มาเรียงเป็นคำชูใจ
อืม..รักของเรา
เหมือนเพลงที่เราร้องคลอไป
7 กรกฎาคม 2550 16:45 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
1.มิตร..
ข้าหรืออาจหลอกหัวใจของข้าเอง
และท่านก็คงด้วย ที่ไม่อาจทำเช่นนั้น
2.วันเวลาอันเนิ่นนานมา
ข้าและท่านคบกันมาอย่างไร
เราต่างรู้ และซื่อสัตย์ต่อความจริงใจนั้น
ท่านคือมิตรของข้า และข้าก็คือมิตรของท่าน
บางเวลา ข้ารู้หัวใจของข้า
แต่ข้าไม่ปรารถนาที่จะทำลาย สิ่งที่เราสร้างขึ้นมาอย่างสวยสดงดงาม
ด้วยเวลา ไมตรี กับทั้งสิ่งอื่น ๆ
ขอมิตรภาพจงอยู่ต่อไปเถิด
แม้ต้องเจ็บและปวดกับความปรารถนาของใจ
3. แม้อย่างไร
ข้าและท่านก็มีอิสระที่จะปล่อยสำนึกส่วนลึกให้ทำงานยามหลับไหล
เพื่อเราจักได้ไม่ต้องหลั่งเลือดชำระบาป
ในมิตรภาพอันหมองด้วยมลทิน
4.ใช่..
ถ้อยของท่านนั้นถูกและตรง
อ้อมกอดแห่งปรารถนาอันเกินจากมิตรภาพ
แม้นอาจมี ก็ควรดำรงอยู่แต่ในความฝันยามหลับของเราเท่านั้น
5. มิตร..
ได้โปรดยิ้ม ต่อมิตรภาพอันมั่นคงของเรา
6 กรกฎาคม 2550 00:52 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
1.ข้าไม่กล้าสบตาท่าน..
เพราะข้ากลัวว่าท่านจะล่วงรู้หัวใจของข้า
ข้าทำดังนี้ ราวนักพรตรักษาศีลบริสุทธิ์
มาต่อเนื่องยาวนาน
2.ท่านต้องการให้ข้าสบตา..
นั่นเป็นสิ่งที่ยากเย็นยิ่งนักที่ข้าจะทำ
ขอให้ข้าเบือนหน้าและหลบสายตาของท่านเถิด
เพื่อที่หัวใจของข้าจะได้ไม่ต้องหลอมละลายลงต่อหน้าต่อตาของท่าน
3.ท่านผู้กล้า..
ท่านได้ฝึกสายตาอันคมยิ่งกว่าคมนี้มาจากสำนักใดหรือ
ข้าได้เห็นมาอย่างน้อยก็สองครั้ง
ที่สายตาของท่านได้ทำให้นักรบผู้กล้ากับพ่อค้าผู้มั่งคั่ง สยบ
และสลด ต่อความต่ำต้อยของตนเมื่ออยู่ต่อหน้าท่าน
ข้าเป็นเพียงชายโซและโง่เขลา
ดังนั้นได้โปรดอย่าเรียกร้องการจ้องตอบ
หรือแม้แต่คาดหวังที่จะจ้องเข้ามาในม่านหัวใจของข้า
ได้โปรดให้ข้าเก็บงำความรู้สึก
ให้เป็นเพียงสิ่งซ่อนเร้นล้ำลึกตามลำพังเถิด
เพราะนี่คงเป็นเพียงสิ่งเดียว
ที่ทำให้ข้ารู้สึกว่าข้ามีค่าบ้าง
หน้าส่วนตัว
1255
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
