25 สิงหาคม 2552 16:20 น.
ก้าวที่...กล้า
เหม่อมองดวงดาราบนฟ้านั่น
เห็นแสงจันทร์หวั่นไหวอย่างไรเล่า
กะพริบตาถี่ถี่ อ้อ!!นี่เรา
ที่ซึมเซาเงาทาบอาบดวงตา
อ๋อเมื่อวาน เมื่อวาน เมื่อวานนี้
เหมือนว่ามีอะไรอยู่ในหน้า
เพ่งพินิจพิศอยู่แหงนดูฟ้า
ฝนตกมาดื้อดื้ออื้อฮือแฮะ
ทำให้เปียกปอนอยู่ไม่รู้จบ
ลงกระทบซ้ำซ้ำชุ่มฉ่ำแฉะ
จะหาร่มมากาง-ไม่ว่างและ
ได้ยินเสียงเปาะแปะเปาแปะชิด
.
.
เพิ่งนึกได้ว่าตายอยู่ตรงนี้
วินาทีสยองหม่นหมองจิต
ฝนตกไม่ทั่วฟ้าชะตาชีวิต
ประกาศิตผ่าลง-ตรงพอดี
21 สิงหาคม 2552 15:00 น.
ก้าวที่...กล้า
บนใบหญ้า
แก้วดาราวิบวับประดับฝัน
ละอองลอยพร่างพลิ้วท่ามริ้วจันทร์
อยู่ตรงนั้นตรงนี้-ดูซิที่รัก
ปล่อยคิดถึงเป็นรุ้งสาย
ฉ่ำระบายโอบอุ้มให้กุมกัก
เป็นภาพฝันวันเก่านานเนานัก
กาลเวลาฟูมฟักฝากรักไว้
เฉกดั่งบทกวี
ท่ามฤดีร้าวรอนอันอ่อนไหว
แม้นปวดปร่าลึกล้ำ-หากอำไพ
ฝังฝากในชีวานานมาแล้ว
ละอองลอยพร่างพลิ้ว ......... พรายแสง
ดังหนึ่งบทกวีแฝง .............. ฝากไว้
เวลาอาจเปลี่ยนแปลง ........ ปรากฏ การณ์นอ
หากแต่หาเปลี่ยนได้ .......... ประหนึ่งแก้วกรองกานท์
4 สิงหาคม 2552 16:40 น.
ก้าวที่...กล้า
บนความเศร้าเราโศกเมื่อโลกซ่อน
ความสะท้อนอ่อนละมุนในคุณค่า
ร่องรอยกาลทดท้อท่วมทรมาน์
ถมวิญญาณ์จ่อจรดกำหนดชิด
กับจ่อมจมขมขื่นกล้ำกลืนกด
ที่บางบทสนทนาอ่อนล้าจิต
กับตัวตนคลุมครอบตีกรอบคิด
อยู่ในสิทธิ์เสรีภาพอันซาบซึ้ง
เมื่อความมืดมีความหมายอยู่ภายใน
และกายใจนิรมิตให้คิดถึง
สถิตภาพรอยจำย้อนคำนึง
ที่ตราตรึงในอกสะทกสะท้าน
บนความเศร้าเราโศกเมื่อโลกซ่อน
ได้กลับย้อนคงเคยล่วงเลย ผ่าน-
มาอิงแอบแนบชิดจิตวิญญาณ
แม้นต้องทุกข์ทรมานสักปานใด
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟก้าวที่...กล้า
หน้าส่วนตัว
1111
