4 ธันวาคม 2549 20:38 น.

พระมิ่งขวัญปกเกล้าฯ

ขาว-กรมท่า

ห้าธันวามหาราชชาติสยาม		   
กึกก้องนามชั่วยามสามพิภพ
ปวงชาวชาติยินยิ้มนอบน้อมนบ		   
ผู้พาพบสรรพสุขด้วยเมตตา
	   
    พระมิ่งขวัญปกเกล้าผองชาวไทย	   
ดุจไทรใหญ่ให้เงาเหล่าสัตว์ป่า
พาพ้นทุกข์เพราะพระกรุณา			   
ด้วยมหาบารมีมิเสื่อมคลาย
	
    มีโครงการส่วนพระองค์ที่ทรงคิด	   
เศรษฐกิจพอเพียงเลี้ยงหญิงชาย
หยุดฟุ่มเฟือยสรรสร้างสุขสบาย		   
ประยุกต์ง่ายหากรู้หลักเข้าใจ
	 
    ทั้งแก้มลิงแกล้งดินผลงานโต	   
อีกไบโอดีเซลเสริมอุทัย
กังหันน้ำชัยพัฒนาพาพ้นภัย			   
ฝนหลวงไซร้อีกอื่นคุณหนักหนา
	   
    ขอทวยเทพอำนวยสวัสดี		   
แด่ภูมีจอมขวัญดลสุขมา
ฑีฆายุโก โหตุ มหาราชา			    
สถิตใจประชาราษฏร์นิรันดร์เทอญฯ				
18 เมษายน 2549 14:06 น.

เสียงสีขาว

ขาว-กรมท่า

พอเหอะจงพอเหอะ
สันติเถอะจะได้ไหม
สุขสันต์หาอยู่ไย
ถ้าเราไม่สามัคคี
 
 เลิกเถิดโปรดเลิกเถิด
สุขจะเกิดคงริบหรี่
มัวเฝ้าหาทางตี
แล้วสุขมีได้ฉันใด

  จบหน่อยรีบจบหน่อย
อย่าให้คอยถึงขั้นปลง
ต่างฝ่ายต่างทรนง
มัวแต่ตามต่อยตีกัน
  
   คนจบภัยก็จบ
จะได้ลบซึ่งปัญหา
ตอนนี้ขอปัญญา
ที่จะมาพัฒนา

  เลิกยังจะเลิกยัง
ชาติจะเพราะพ้องเภท
เลิกได้จะหยุดเหตุ
จะได้สุขกันเสียที

  สันติจงสันติ
ของมิมีสิ่งบ่ดี
สุขสันต์จักคงมี
จงละเลิกซึ่งจองหอง

  ต่อไปทำต่อไป
ให้ล้วยท้วนอยู่ปรองดอง
ขอภัยอย่าซ้ำสอง
งั้นไม่ล้วนสมฤดี
 
   เห็นไหมท่านเห็นไหม
ถ้าเราไม่มั่วกลี
โลกหล้าจะเปรมปรี
ให้ล้วนถ้วนอยู่ปรองดอง
 
    รีบหน่อยรีบทำหน่อย
เราล้วนคอยนานหนักหนา
เหลือแต่พวกท่านนา
ที่ยังอยู่ยังไม่ทำ...				
18 เมษายน 2549 13:52 น.

กัลยาวตาร

ขาว-กรมท่า

เมื่อโลกเยือนย่างข้าว   กลียุค
บาปบั่นบุญบี้บุก          ทั่วหล้า
ทั่วถิ่นทุกทางทุกข์       เหลือหลาย
เกิดก่อกิเลสกล้า         มล้างมลายธรรม

   ยามทรามลามสุดแล้ว  ฉันใด
จักเกิดท่านเทพไท้        จากฟ้า
อวตารดับเภทภัย           พาพ้น
ปาฏิหารย์ประจักษืหล้า  แต่ต้องหวังขลัง

        วิษณุเทพผู้           รักษา
ซึ่งหมั่นธำรงโลกา          จากร้าย
ปางสิบเสด็จมา              ยามยาก
มามุ่งพามารร้าย       ดับสิ้นโสมม

      เป็นบุรุษขี่ม้า          สีขาว
มีดาบเชิดชูวาว             แกว่งแกล้ว
แต่ต้องจักรอยาว           เมื่อมา
ปราบบาปให้คลาดแคล้ว ชื่อนั้น"กัลกี"
   
    จงตั้งตัวตั้งมั่น          ไว้เถิด
สักวันจักก่อเกิด           ประจักษ์หล้า
ครานั้นบาปจักเตลิด     แพ้พ่าย
จากบาปให้คลาดแคล้ว  ทั่วทั้งสากล
  
      โปรดทำดีอย่าท้อ     พวกเรา
ยามบาปบุกมัวเมา         อย่าใกล้
ใครมัวหมุ่นปลุกเขา       ช่วยเถิด
เพราะว่ท่านเทพไท้     จักได้เสด็จมา				
26 มีนาคม 2549 09:55 น.

แด่ดวงยิหวา"อารี พยุหธรรม"

ขาว-กรมท่า

คนเราหนีไม่พ้น  ความตาย
ว่าแต่ไร้คู่กาย        ช่างเศร้า
ถวิลสุดบ่เลือนหาย  เทพแกล้ง
ใจห่างห่วงแต่เฝ้า   อยู่ได้ฉันใด
    
    ทำให้จากรักแท้   รักมั่น
เธอหลับอยู่นิรันดร์   ดับแล้ว
หมายอยู่คู่ด้วยกัน     ผิดหรือ
จึงพรากเธอคลาดแคล้ว  แต่ทิ้งกายา
  
     รู้จักกันครั้นแต่   เยาว์วัย
ไฉนนางมีอายุขัย     แค่นี้
ทิ้งร่างยอดดวงใจ      ให้กอด
กรรมเคราะห์ใดให้ลี้  จากหล้าสู่ฟ้า
   
     เสียใจสุดโศกเศร้า อาดูร
หาจะลืมสาญสูญ           ไม่ได้
ยิ่งนานยิ่งทวีคูณ       คร่ำครวญ
แล้วที่สัญญาไว้         ต่อแต้มได้ไย

      จักยังคงรักพร้อม  ปฏิญาณ
ว่าจะรักชั่วกาล            ไม่ทิ้ง
ต่อให้นานแสนนาน    ชั่วกัลป์
จะมั่นคงอยู่หิ้ง             ติดตั้งในใจ

      แม้นคู่ในภพนี้      ไม่ได้
ขอโปรดส่งผลไป          ภพหน้า
และขอติดชิดใกล้         ตลอดกาล
แม้นร่างเปลี่ยนเป็นบ้า เทพไท้โปรดยอม
  
    อาลัยเรื่องรักเร้า    เศร้าใจ
อาวรณ์สุดห่วงใย       แบบบ้า
อาดุรเพราะพิสมัย      ทุกครา
อารีที่รักข้า              สู่ฟ้าสุขาวดี
  
    อุบัติเหตุพรากข้า   จากเธอ
รู้ข่าวถึงพร่ำเพ้อ        ร่ำไห้ 
แต่ดีที่ยังเจอ             ช่วงท้าย
แต่หลังเธอไปไซร้   โกรธแค้นชะตา

    ชะตาเหมือนกลั่นแกล้ง สองเรา
ดอกรักถึงคราเฉา        เหี่ยวแห้ง
เหมือนกับที่ข้าเศร้า      เพราะเธอ
อดปลูกต่อปล่อยแล้ง     เพราะต้องร่วมใจ
 
   ปาฏิหารย์จงเกิดประจักษ์นี้
โอ้อารี พยุหธรรม ยอดรักฉัน
จักไม่ลืมอดีตที่ร่วมกัน
จากคู่หมั้น นรินทร์ คนนี้เอย...				
15 กุมภาพันธ์ 2549 20:31 น.

เพลงยาวร้าวใจ(กลอนสุภาพ&โคลงสี่สุภาพ)[ขอpostย้อนหลัง]

ขาว-กรมท่า

อักขระร้อยเรียงเป็นเพลงยาว
สื่อร้อยกรองลองลงแต่ง
รักนั้นแลที่ได้เป็นแก่นแรง
ช่วยส่งแรงกวีปลุกวิญญาณ

   อันนารีปราโมทย์มามุ่งเขียน
ทุ่มเทเพียรเพ้อเม่อตามใจขาน
ลงบรรจงลิขิตให้เบ่งบาน
ก่อเป็นสารสื่อจิตสถิตใจ
  
   กวีร่างรางชางแบบอักษร
โคลงกาพย์กลอนฉันท์ร่ายหลายแบบใช้
จะมากน้อยคล้อยตามใจดลไป
สื่อสิ่งใดโวหารน่าจะมี
    
    พรรณนาว่าด้วยบอกตัวเธอ
ว่าละเมอเพ้อพร้องอย่างไรดี
หลังจากที่รู้จักมานานปี
ดงจะดีไม่มากก็ไม่น้อย

    อุปมาเปรียบเทียบถ้าอยากนัก
ต้องรู้จักหาสิ่งมาใช้สอย
เปรียบไป่ดีมีแห้วเวียนหาคอย
มีไม่น้อยเสาะหาค้นให้ดี

    แต่เดี๋ยวนี้มีหรือชื่อเพลงยาว
หาจะกล่าวยุคนี้คงไม่มี
ของนอกนั้นเขยิบมาแทนที่
ประเพณียุคเก่าเศร้าเพราะหาย
  
   ลองมาแต่งจีบหญิงยุคนี้สิ
จะคลาสสิกตราตรึงไม่ขาดสาย
ของนอกนั้นต่างชาติจงบอกบาย
เป็นชายไทยรึเปล่ามาลองดู
  
    แต่งร้อยกรองของตนตามแต่คิด
ฝึกใกล้ชิดอย่าเบื่อบ่นเพื่ออู้
ลืมต่างชาติที่พูดไอเลิฟยู
คนชาติกูต้องบอกฉันรักคุณ
 
   หว่ออ้ายหนีเจอแตมแกมต่างชาติ
มาอุกอาจทำไมช่างพาวุ่น
ของไทยล้วในชาติเราจงค้ำจุน
แต่การุณที่เราเกิดชาติไทย
   
    ถ้าออกไปเที่ยวหล้า  แดนดิน
จำสุขที่ฐานถิ่น              มั่นไว้
ดินเคยนั่งนอนกิน       เคยรื่น ชื่นอุรา
ธรรมเนียมเก่าเก็บไว้  อย่าทิ้งปนลืม				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟขาว-กรมท่า
Lovings  ขาว-กรมท่า เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟขาว-กรมท่า
Lovings  ขาว-กรมท่า เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟขาว-กรมท่า
Lovings  ขาว-กรมท่า เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงขาว-กรมท่า