27 ธันวาคม 2555 13:17 น.

พ่อจ๋าหนูเหงา

คนกรุงศรี


วันก่อนหนอ พ่ออยู่ หนูมีสุข			
กินข้าวคลุก พริกป่น ก็ทนไหว
มีอดบ้าง อิ่มบ้าง ช่างประไร			
พ่อเคียงใกล้ ไม่เหงา เราสองคน

อาชีพพ่อ ก่อสร้าง แต่ช่างฝัน			
ให้ลูกนั้น ได้เรียน เพียรฝึกฝน
พ่อแสนเหนื่อย เมื่อยแท้ แต่อดทน			
หวังลูกพ้น งานก่อสร้าง อย่างพ่อเป็น

สามปีก่อน ตอนนั้น แกมั่นหมาย			
คนมากมาย มั่งมี ที่เคยเห็น
ลุงข้างบ้าน บอกไว้ ได้ประเด็น			
มิใจเย็น พ่อหนอ ขอร่วมงาน
	
เดินทางไกล ไปกรุง ด้วยมุ่งหวัง		
รวมพลัง กันไว้ ใจประสาน
ขอประชา ธิปไตย ให้เบ่งบาน			
อีกไม่นาน พ่อนะ จะกลับมา
		
พ่อกลับหลัง ครั้งนี้  มีเงินเหลือ			
ส่วนใหญ่เพื่อ ให้ลูกเรียน เพียรศึกษา
อดทนหน่อย นะพ่อ รอเวลา			
ต้องสัญญา ว่าไป ไม่นานเนา
		
แล้ววันนี้ พ่อหนู อยู่ที่ไหน	
ทุนเรื่องเรียน หนูได้ มาไหมเล่า
เฝ้าคอยรอ พ่อแต่ ไร้แม้เงา			
หนูนั้นเหงา จริงหนอ พ่อมิคืน

คนกรุงศรี ฯ					
กลุ่มวรรณกวีศรีอยุธยา   

				
25 ธันวาคม 2555 10:43 น.

วิถีชาวนา

คนกรุงศรี

	
เหลียวเมื่อยัง ครั้งเก่า อยู่เขาป่า		
ทำไร่นา พอเพียง เลี้ยงลูกหลาน
หาผักปลา กุ้งปู อยู่ลำธาร				
ตั้งแต่กาล ก่อนเก่า เราอยู่มา
		
พอเช้าขึ้น แบกไถ ออกไปทุ่ง		
ด้วยใจมุ่ง พร้อมทุย ลุยออกหน้า
สองเราย่ำ กรำไถ สุดปลายนา			
จวบแดดแรง แสงจ้า กลับมาเรือน
		
ลงสวนผัก หักไม้ ไว้หุงหา			
กับถางหญ้า กวาดไผ่ ที่ใบเกลื่อน
หางานทำ ร่ำไป ไม่แชเชือน			
บางครั้งเยือน เพื่อนบ้าน เบิกบานใจ

ข้าวล้อลม พรมเขียว ใบเรียวพลิ้ว	
แลลิบลิ่ว ขจี สีสดใส
ปล่อยน้ำเข้า เลี้ยงโคน ต้นโยนไกว			
มินานได้ รวงกลม รอคมเคียว

พองานว่าง ต่างมา เลี้ยงปลากัด		
นั่งเลือกคัด แดงล้ำ น้ำเงินเขียว
อีกไก่ชน เลี้ยงไว้ ตัวใดเปรียว			
ประลองเชียว มิพนัน สุขกันดี
		
แลทุ่งทอง เมื่อคราว ลมหนาวล่อง		
ชวนพวกพ้อง  ช่วยกัน ขมันขมี
ร่วมลงแขก คว้าเคียว เกี่ยวอีกที			
คือวิถี ชาวนา ผ่านมานาน

คนกรุงศรี ฯ
กลุ่มวรรณกวีศรีอยุธยา								๑๖/๑๒/๒๕๕๕

				
13 ธันวาคม 2555 22:28 น.

หนาวลมเหนือ

คนกรุงศรี


ผ้าห่มกรอม พร้อมรับ กับลมล่อง		
กอดเข่ามอง จ้องฟ้า เมื่อคราหนาว
จันทร์เสี้ยวหงาย คล้ายเหมือน เป็นเพื่อนดาว	    
ก่อนย่างก้าว หลบแถว แนวพนา
	
ลมเหนือพัด ซัดกาย คล้ายเตือนย้ำ	
คิดถึงคำ คนหนึ่ง ซึ่งห่วงหา
เคยนั่งเรียง เคียงกัน พร้อมสัญญา		
จะกลับมา เมื่อคราว ลมหนาวเยือน
	
ก็หลายปี ที่เรา คอยเฝ้าฝัน		
รอนับวัน เอาเวลา มาเป็นเพื่อน
ด้วยความหลัง ฝังใจ ไม่ลืมเลือน			
คอยแอบเตือน ตนไว้ ว่าให้รอ
	
หลายปียัง นั่งคอย แม้หงอยเหงา		
ตรงที่เก่า เราเคย เอ่ยปากขอ
คำสัญญา เพียงใน ใจก็พอ			
ทุกวันหนอ ยังมั่น ตามสัญญา
	
จะรอไป จนกว่า ชีวาลับ			
เจ้ามิกลับ หวนไป ก็ไม่ว่า
มองความหลัง ครั้งผ่าน เนิ่นนามมา		
สุขอุรา ยังซับ อยู่กับมาน
	
ผ้าห่มผืน เก่ากรอม พันล้อมอก		
เสียงวิหก กลางไพร เริ่มไขขาน
หมดเวลา อีกครั้ง ดั่งวันวาน			
มิร้าวราญ วันรุ่ง ยังมุ่งรอ

				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟคนกรุงศรี
Lovings  คนกรุงศรี เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟคนกรุงศรี
Lovings  คนกรุงศรี เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงคนกรุงศรี