27 กรกฎาคม 2550 15:27 น.
คนของสายลม
ถ้าความรักเหมือนจิ๊กซอว์ที่ต้องต่อ
แม้ว่าต้องอดทนรอภาพที่สมบูรณ์แค่ไหน
ฉันเชื่อว่าถ้าลองได้ต่อแล้วคงไม่มีใคร
ที่จะทิ้งมันไว้ได้ครึ่งๆ .....กลางๆ
ความรักของเราก็เหมือนจิ๊กซอว์
ที่แม้ว่าต้องรอนานสักเพียงไหน
เราต่างก็รู้ว่าเราคือชิ้นส่วนหัวใจ
ที่ขาดกันไม่ได้ทุกลมหายใจจริงๆ
ถ้าความรักถูกต่อจนเสร็จ
แม้ว่าต้องเหน็ดเหนื่อยสักเพียงไหน
คุณค่าของการมองดูหลังจากทุกอย่างผ่านไป
คือการได้รื้อฟื้นว่าเรารักกันแค่ไหนที่ผ่านมา
16 กรกฎาคม 2550 20:24 น.
คนของสายลม
ฉันทุ่มเทมากกับเรื่องของเรา
เมื่อเธอบอกลาฉันจึงเศร้าอย่างนี้
เธอบอกว่า ขอบคุณสำหรับสิ่งดี ดี
แต่วันนี้เธอคงต้องจากไป
ถ้าฉันวอนขอให้เธออยู่ต่อ
เพื่อชะลอความปวดร้าวอ่อนไหว
ถ้าฉันร้องขอให้เธออย่าเพิ่งไป
เท่ากับรั้งคนที่ "ไม่รักกัน" ไว้ใกล้ตัว
บอกหัวใจให้ยอมรับ "การจากลา"
แม้ว่าความจริงอ่อนล้า. . .อ่อนไหว
ถึงเธออยู่ต่อก็ไม่ได้ช่วยอะไร
คงได้แค่สะกดน้ำตาให้ไหล...ช้าลง
6 กรกฎาคม 2550 16:07 น.
คนของสายลม
มีคนเคยเปรียบเอาไว้......
ผู้หญิงเหมือนหนังสือที่ผู้ชายอยากค้นหา
ถ้าน่าสนใจมากก็อ่านตลอดเวลา
ไม่เคยละเลยจากสายตา...หัวใจ
หนังสือเก่าๆ จะดูมีคุณค่า....
เมื่อมันรู้ว่ามีคนโหยหามันแค่ไหน
ผู้หญิงทุกคนเพียงแค่ต้องการใคร
ที่จะไม่ทอดทิ้งหัวใจให้...ร้าวราน
หากฉันเป็นหนังสือบางๆ เล่มหนึ่ง
คงเป็นหนังสือธรรมดาซึ่งไม่น่าค้นหา
รอใครสักคนที่บังเอิญผ่านเข้ามา
เปิดอ่านถึงหน้าสุดท้ายจะพบว่า "จริงใจ"
5 กรกฎาคม 2550 13:52 น.
คนของสายลม
ถ้ามีการประกวด..."คนใจร้าย"
ฃิงตำแหน่งยอดชายจอมเจ้าชู้
จะลองส่งเธอเข้า...ชิงแชมป์ดู
ในบทบาทชายผู้ไม่จริงใจ
ไม่ต้องลุ้นให้เสียเวลา
เดี๋ยวคะแนนก็มารับไม่ไหว
เพราะเธอคือตัวเก็งของใคร ๆ
คุณสมบัติ "ทอดทิ้งหัวใจ" เธอได้เต็ม
4 กรกฎาคม 2550 15:12 น.
คนของสายลม
ถึงแม้เราจะเลิกกัน
ฉันยังเก็บทุกความฝันไว้ตรงนี้
ไม่ใช่เพราะฝืนทำหรอก..คนดี
แค่ยืดมั่นกับสิ่งที่มีในหัวใจ
ถึงแม้จะต้องอ้างว้าง. . .
ทุกสิ่ง....ทุกอย่างที่ยังเก็บไว้
คงพอให้หล่อเลี้ยง...หัวใจ
ให้อยู่ต่อไปได้อย่างแข็งแรง
ฉันจะจดจำทุก ทุกสิ่ง. . .
แม้ว่าความจริงมันไม่เหมือนเก่า
ทุก ๆ อย่างที่เคยผูกพันเรา
จะฝังแน่นติดราวกับ..ลมหายใจ
หน้าส่วนตัว
993
