18 กรกฎาคม 2546 14:52 น.

I love you,babe

คนไร้ถิ่น

เบื่อกับชีวิตตัวเอง   ที่ยังคงเคว้งคว้างอยู่อย่างนี้

ไม่เลยสักวันที่หัวใจจะมี                  ความยินดีเข้ามาปลอบโยนใจ

ฉันทุกข์ ฉันเหงา ฉันเศร้า               เขาสุข สดชื่น แจ่มใส

อยากหนีให้พ้นโลกนี้ไป                   เมื่อเขาไม่สนใจใยดี

ห้องใหญ่เคยสดใสสุขสันต์                วันนี้ปิดลงตามวิถี

เมื่อความรักที่จะเติมเต็มห้องไม่มี    ห้องแห่งนี้ก็แคบลงไปกับตา

หมอนที่เคยเปื้อนรอยยิ้ม                 หลับพริ้มวันที่เธอห่วงหา

แต่วันนี้หมอนใบเดิมเปื้อนน้ำตา      เมื่อความห่วงหาเธอไม่เหลือเลย

เจอหน้าอยากส่งยิ้มให้                      เธอไซร้กลับทำเมินเฉย

ฉันแทบอยากตะโกนออกไปเลย       กูรักมึงไอ้เห่ยเข้าใจไหม!				
2 กรกฎาคม 2546 15:49 น.

เหงา

คนไร้ถิ่น

ไม่รู้ว่าชีวิตนี้  จะมีสักคนบ้างไหม

ที่จะคอยเป็นกำลังใจ  ในยามที่ใครไม่เหลียวแล

ประคบประหงมยามเศร้า  คลอเคล้าเมื่อยามมีแผล

แต่ขอร้องได้ไหมอย่าเป็นแก  ไอ้ตูบอย่าเลียแผลไปไกลๆ				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟคนไร้ถิ่น
Lovings  คนไร้ถิ่น เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟคนไร้ถิ่น
Lovings  คนไร้ถิ่น เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟคนไร้ถิ่น
Lovings  คนไร้ถิ่น เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงคนไร้ถิ่น