25 มกราคม 2553 17:20 น.

คิดยังไงบ้าง เมื่อคุณอ่านจบ

ครูพิม

แม่ของฉัน กับเจ้านายของฉัน ......... ใคร เคยทำกับแม่แบบนี้บ้าง ?


	ทุกวัน ฉันต้องตื่นเช้า เข้างานแปดโมง วันนี้..ก็เหมือนเคย 
แต่เมื่อคืนฉันทำงานจนดึกตื่นสาย.. อารมณ์ตอนนั้น โมโหตัวเองมาก 
ที่ลืมตั้งนาฟิกาปลุก (โดนเจ้านายด่าแน่ๆ ) 
แม่มาเคาะประตูห้อง .... “ ตื่นหรือยังลูก หกโมงแล้ว 
“ ฉันหงุดหงิดมาก ........... 
ธ่ !! แล้วทำไมแม่ไม่ปลุกหนูให้เร็วกว่านี้  เนี่ย..
หนูไปทำงานไม่ทันแล้ว วันนี้.. มีประชุมด้วย 
“ แม่ทำข้าวต้มให้หนูอยู่ เมื่อคืนเห็นนอนดึก 
อยากให้กินอะไรร้อนๆหน่อย “ ........ 
แม่ไม่ต้องมาพูดเลย ไม่กง ไม่กินมันแล้ว 
.....แม่จับแขนฉันเบาๆก่อนเดินออกจากห้อง 
อาบน้ำ แต่งตัวเสร็จ ลงมาข้างล่าง แม่นั่งรออยู่ที่โต๊ะกินข้าว 
“ กินข้าวต้มกับแม่ก่อนนะลูกนะ แม่รอหนูอยู่ 
“หนูไม่กิน พูดโดยไม่มองหน้าแม่ เดินออกมาจากบ้านทันที  
ถึงที่ทำงาน 
"ไม่รู้หรืองัย ว่าวันนี้มีประชุม แล้วรายงานอยู่ไหน"
ยกมือไหว้ .. ขอโทษค่ะพี่ ....รีบส่งรายงานให้อย่างอ่อนน้อมถ่อมตน 
"พี่เลื่อนประชุมไปเป็น 10 โมงนะ เดี๋ยวช่วยไปหาอะไรให้พี่กินหน่อ ยสิ"... 
ได้ค่ะพี่ ... 
วิ่งเข้าห้องครัว หยิบโจ๊กกึ่งสำเร็จรูป รีบ รีบ รีบ เติมน้ำร้อน ... 
ว๊า !! น้ำร้อนลวกมือ ... 
มาแล้วค่ะพี่ โจ๊กร้อนๆเลยค่ะ.... 
ออกจากห้องประชุมเกือบเที่ยง แม่โทรมาจากบ้าน 
“ มื่อเช้า.. หนูวางผ้าเช็ดหน้าไว้ตรงไหนลูก แม่หาในตะกร้าไม่เจอ 
จะเอาไปซักน่ะ “ 
หาไม่เจอก็ไม่ต้องซักหรอก หนูจำไม่ได้ คงโยนไว้ที่ไหนน่ะแหละ เมื่อเช้าหนูรีบ ....... 
“ ไม่เป็นไรลูก แล้วเย็นนี้..กลับกี่โมง มากินข้าวกับแม่นะ” 
ยังไม่รู้หรอกแม่ ว่างานเสร็จเมื่อไหร่ 
ยังงัย..แม่กินไปก่อนเลยแล้วกัน ไม่ต้องรอ ..... 
วางหูโทรศัพท์ ก้มหน้า ก้มตาทำงาน เอาใจเจ้านาย .... 
“เอ!! พี่วางบัญชีรายชื่อลูกค้าทิ้งไว้แถวนี้มั่งรึเปล่า ไม่รู้ไปลืมไว้ที่ไหน หาไม่เจอ.. 
ไม่เป็นไรค่ะพี่ เดี๋ยวหนูช่วยหา 
พี่ลงไปทานข้าวเถอะค่ะเที่ยงกว่าแล้วนะคะ 
.... หา หา หา หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ 
โธ่..พี่ขา ก็พี่มาทำหล่นไว้ใต้เก้าอี้ในห้องประชุมนี่นา 
โอย !! เที่ยงครึ่งแล้ว ลงไปกินข้าวไม่ทันแน่ๆ 
ไม่เป็นไร..บะหมี่ซักห่อพออิ่มก็แล้วกัน 
...พี่คะ เจอแล้วนะคะ พี่ทำหล่นไว้ที่ห้องประชุมค่ะ 
“ อ้าว..เหรอ “ รับเอกสารคืน ไม่มีแม้แต่ขอบใจสักคำ 
แต่ฉันกลับปลื้ม ที่ทำให้เจ้านายพอใจได้ ใกล้เลิกงานแล้ว.. รีบกลับบ้านไปนอนดีกว่า 
“ ช่วยแก้งานตรงนี้ให้พี่หน่อยนะ เสร็จแล้ววางไว้บนโต๊ะพี่เลย พี่กลับก่อนล่ะ 
ว่าแต่ว่า เราน่ะมีธุระอะไรรึเปล่า คงต้องกลับช้านิดนึงนะวันนี้ “ 
... ยิ้มรับ.. ไม่มีธุระอะไรค่ะพี่ เดี๋ยวหนูพิมพ์ให้เลยค่ะ 
โทรหาเจ้านายตอนเกือบทุ่ม .. พี่ขา หนูแก้ไข และตรวจทานเรียบร้อยแล้วค่ะ 
หนูวางไว้บนโต๊ะนะคะ 
“ กลับดึกจังลูก จะอาบน้ำก่อน หรือ กินข้าวก่อนล่ะ ?? “ 
....เงียบไม่มีเสียงตอบ 
ไม่มีรอยยิ้ม ... 
“ มา มา แม่ช่วย “ แม่รวบของจากมือฉันไปวางบนโต๊ะ ... 
หนูเหนื่อยมากเลยแม่   หนูอยากพักผ่อน 
กำลังจะเดินขึ้นห้อง ... 
ฮัลโหล..สวัสดีค่ะ..เจ้านายเหรอคะมีอะไรรึเปล่าคะ ... 
อ๋อ !! ไม่ยุ่งค่ะ เดี๋ยวหนูจัดการให้เลยค่ะ 
กุลี กุจอ เปิดคอมพิวเตอร์ ... เจ้านายคะ เรียบร้อยแล้วค่ะ 
แม่..หายไปไหน ในครัวไม่มี ห้องนอนไม่มี 
. . . แม่นั่งอยู่หลังบ้านเหงา ๆ คนเดียว . . . 
แม่แอบร้องไห้ ... ใจหายวาบเพราะฉันสินะ ฉันทำให้แม่ต้องร้องไห้ 
แม่..ดูแลฉันมาทั้งชีวิต 
เป็นห่วงฉัน รักฉันมากกว่าใครๆ 
แต่..ฉันตอบแทนได้สาสมเหลือเกิน 
ฉันเริ่มทบทวน... เจ้านายคนที่ให้เงินเดือนฉัน กับ แม่คนที่ให้ความเป็นคนแก่ฉัน 
เพื่อประจบสอพลอเจ้านาย ฉันทำร้ายผู้ให้กำเนิดได้เพียงนี้เลยหรือ.. 
แม่ ... หนูขอโทษ 
ใคร??? เคยเป็นแบบฉันบ้าง ......
...............................................................................
ใน ชั่วชีวิตของคุณ คุณอาจจะเปลี่ยนงานหลายๆ ครั้ง 
คุณอาจจะมีเจ้านายนับไม่ถ้วน แต่ตลอดชีวิตของคุณ.....
คุณมีแม่มีเพียงคนเดียวค่ะ คนเดียวจริงๆ ทำดีกับท่านไว้เถอะค่ะ 
อย่าทำให้ท่านต้องร้องไห้เพราะการกระทำของคุณเลย....
คุณอาจจะรักท่านน้อยลง ทุกๆ วัน 
แต่ท่านไม่เคยรักคุณลดลงเลย ตรงกันข้ามท่านกลับรัก
และเป็นห่วงคุณมากขึ้นทุกๆ วัน 
 
เมื่ออ่านจบ...คิดถึงอ้อมกอดนั้น..จริงๆนะ..				
13 ธันวาคม 2552 15:26 น.

กรวดน้ำครานี้...ลาทีปีเก่า

ครูพิม

ธรณีนี่นี้.......................เป็นพยาน
อันตัวลูกทำทาน...........เสร็จแล้ว
จึงยืมถังท่านสมภาร.......มากรวด น้ำเฮย
คนอื่นใช้ขวดและแก้ว..ลูกว่าเล็กไป

เพราะสิ่งหวังในใจลูก....มากมี
ขึ้นศกใหม่ทั้งที.............ต้องเริด
จะขอเผื่อสามี................และบุตร ด้วยแฮ
ชวนมาวัดทำเชิด..........ทั้งลูกและผัว

หากชาติหน้าเกิดอีก......ฉันท์ใด
ขอเกิดประเทศไทย......นะแม่
เกิดต่างแดนคงทำใจ.....ลำบาก
ภาษาอังกฤษฉันแย่.......แต่เล็กจนโต

ขอให้สวยสุดหล้า............ปฐพี
ได้ประกวดบนเวที.........หมู่บ้าน
มีสติปัญญาดี..................มิโง่
ให้โลกสะเทือนสะท้าน....นี้แหละหญิงไทย

ขอผัวที่ดีเก่ง..................และรวย
ผัวกระบักกระบวย.........ขอเว้น
มีผัวผิดคิดจน................ผัวเหนียว
ได้ดั่งใจลูกจะเซ่น.........ด้วยกิ๊กหนึ่งคน

ถ้ามีลูกขอลูกอย่า...........ทิ้งฉัน
เวลาแก่ตัวมัน...............ลำบากเน้อ
เลี้ยงโตแล้วทิ้งกัน..........หนีหมด
ปล่อยแม่คิดถึงเก้อ.........นี่หรือลูกเรา

ขอตัวเวรกับเจ้าหนี้.........ทั้งปวง
ชาตินี้ไม่มีดวง ..............จ่ายให้
จงอย่าเสียเวลาทวง.........วานบอก ทีแม่
ชาติหน้าอาจจ่ายได้.........ถ้าผัวฉันรวย

ขอมากไปหรือแค่ ...........ชิวชิว
แค่ตอนนี้ลูกเป็นตะคริว..ช่วยด้วย......
........................................................

๑๓ ธันวาคม  ๒๕๕๒
งานหนักเหนื่อยหนักพักสักหน่อย..				
18 กุมภาพันธ์ 2552 21:47 น.

ขำขำ ว่าด้วยเรื่องก่อนและหลังของคน(เคย)รัก

ครูพิม

เมื่อก่อนเจอกัน อ่ะของฝาก
เดี๋ยวนี้ เมิงอยาก ก็ซื้อดี๊
เมื่อก่อนขับรถรับส่งฟรี
เดี๋ยวนี้เฮ้ย! แท๊กซี่ เอาอีนี่ไป

เมื่อก่อนร้องไห้คอยกอดปลอบ
ป่าวประกาศช๊อบ ชอบบบบ คนอ่อนไหว
เดี๋ยวนี้กรูร้องไห้ โอ้ย...เป็นอะไร
อ่ะ กระแดะเข้าไป อยากได้อะไร บอกดีๆ

เมื่อก่อนยิ้มให้ โหย...ใจเต้น
เดี๋ยวนี้ยิ้มให้เห็น " กูปวดขี้"
เมื่อก่อน เฮ้ย..ขาว ว๊าว ดูดี
เดี๋ยวนี้ซีดยังกะผี ดูมันชม

เมื่อก่อนข้ามถนนเดินจูงมือ
ข้าวของเงี้ยช่วยถือ กลัวเราล้ม
เดี๋ยวนี้ยกมือขึ้นพนม
โอม เพี้ยง...ให้มันล้ม รถเหยียบคอ


เมื่อก่อนสาวมองทำเป็นเงียบ
เดี๋ยวนี้ขอเบอร์เพียบ ไอ้หน้าม่อ
เมื่อก่อนจะไปไหน เดี๋ยวผมรอ
เดี๋ยวนี้ไม่ง้อ จะไปไม่ไป ...

เมื่อก่อนทำอะไรผิด โอ้ย... นิดหน่อย
เดี๋ยวนี้ เดี๊ยะ ต่อย ...ดีๆหน่อยได้มั้ย?
เมื่อก่อนใครมอง โกรธเป็นไฟ
เดี๋ยวนี้ ใครอยากได้ กรูให้ฟรี

เมื่อก่อนกินข้าวเดี๋ยวผมจ่าย
ก็นะ ...เกรงใจ คุณเป็นเลดี้
เดี๋ยวนี้...หลอกแดกกูฟรีๆ
เซ็งจังอีนี่เกาะกูกิน

เมื่อก่อนเรางอน ทำเป็นง้อ
โวยวายตัดพ้อ ชีวิตจะสิ้น
เดี๋ยวนี้เรางอน...ทำท่าจะบิน
" งั้นเลิก" ฟังจนชินต้องง้อมัน

เมื่อก่อนโทรตามเอาใจใส่
เดี๋ยวนี้โทรไปปิดซะงั้น
เมื่อก่อนแมสเสจส่งทั้งวัน
เดี๋ยวนี้เครื่องสั่น ลืมจ่ายตังค์


ก็แค่...อยากให้นายรู้บ้าง
คบแล้วทิ้งขว้าง รักมั่ง ไม่รักมั่ง
ถ้าเล่นๆ ก็บอกดิ ไม่จริงจัง"
จะเผื่อใจไว้คราวหลัง หลายๆคน

พวกนายเจ้าชู้ เออ ...ก็ได้
แต่ไม่อยากจะเป็นควายหลายๆหน
มากๆชักจะหมดความอดทน
เราก็คนปุถุชนธรรมดา

แต่นี่บอก ไม่เจ้าชู้...ตูละเบื่อ
ในสต๊อกที่เหลือมันใครหว่า?
ทำเป็นรักเดียวใจเดียว...ออกหน้าออกตา
ใครตอแหล มารยา ลองคิดดู

กรูโนะเนะก็บอกกรูกระแดะ
กรูกระแซะก็ว่า กรูกะหรี่
กรูเฉยๆ ก็ว่าหยิ่งสิ้นดี
กรูอ้อนที ก็บอก "น่ารำคาญ"

กรูไม่รับโทรศัพท์ เชิญไปบวช
พอกรูรับ 5 สายรวด โถ...อีร่าน
กรูบอกไม่มีแฟนล่ะหน้าบา น
พอจีบติดไปนานๆ ก้อ ทิ้งกรู!!!!!!!!!

อยากจะเปลี่ยนถ้อยคำ

แต่ก็เกรงว่าจะเสียอรรถรสในการอ่าน

ทั้งๆที่ขัดใจ..ครูภาษาไทยจริง...

ต้องขออภัย..ถ้าถ้อยคำบางคำจะทำให้คนอ่าน..รำคาญใจนะคะ

ขอให้มีความสุขในการอ่านค่ะ


มีเพื่อนมาขอต่อ..

สวัสดีครูอ้อ ขอต่อนิด                   
ตะ...ก่อนรถติด นั่งหลับ เขาจับไหล่
โอบมาซบ ตรงไหล่ซ้าย ว๊ายชื่นใจ   
ขับรถไป เมียงมองมา น่าจุ๊ฟจัง

มาบัดนี้ ลองนั่งหลับสัปหงก
ผลักแทบตก ติดประตู ขู่อีงั่ง
ถอยออกไป น่ารำคาญ พาลเสียงดัง   
บอกให้นั่ง เลี้ยงหมา มาทำไม
้
นี่เป็นกระทู้แรกค่ะ
อ่านแล้วยิ้ม..
อยากให้เพื่อนยิ้มด้วย..				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟครูพิม
Lovings  ครูพิม เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟครูพิม
Lovings  ครูพิม เลิฟ 0 คน
ผู้แต่งกลอนเรื่อง"การเลี้ยงลูกแบบไหน"คือท่านอาจารย์ทองสุข นาศฤงคาร โรงเรียนเซิมพิทยาคม จังหวัดหนองคายครับ ท่านแต่งไว้ก่อนปี๓๗ แล้วพิมพ์เป็นเอกสารแจกลูกๆของท่าน ปี๔๖ ครับ