19 มิถุนายน 2550 22:52 น.
ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก
ประสงค์ใดไยมุ่งร้าย รุนแรง ท่านเอย
คิดฆ่ากันฟันแทง ทิ่มเนื้อ
ใจคอส่อแสดง แดนเถื่อน เทียวนา
เราร่วมโลกหากเอื้อ อุ่นให้หายหมอง
คิดปองร้ายหมายมาดฆาตเชียวหรือ
เรามีเพียงสองมือถือชอล์กเขียน
ยึดอาชีพที่เรารักสอนนักเรียน
มิเบียดเบียนผู้ใดไยชังเรา
อาจจะเผลอพลั้งไปอภัยบ้าง
ระหว่างทางผิดพลาดขลาดและเขลา
เจตจำนงคงอยู่เพื่อผู้เยาว์
จึงยึดเอาแนวทางนี้ย่างเดิน
หากเคียดแค้นแสนชังฟังสักนิด
ทุกชีวิตจักหมดลาภยศสรรเสริญ
เรื่องสุขโศกสร้างไว้ให้เผชิญ
อย่าล่วงเกินด้วยการประหารกัน
เราไม่มุ่งร้ายใครในชีวิต
เพียงผ่านในความคิดผิดมหันต์
หากคับแค้นแสนเคืองเรื่องรายวัน
พอผ่านผันนานไปใจก็เลือน
เราพึงเป็นเพื่อนพ้อง ผองชน นี่แล
ใครมุ่งคิดวิกล เข่นฆ่า(ข้า)
ทวยเทพแห่งนภดล พึงปก เรานา
ขออย่าติดตามล่า ขุ่นให้เหือดหาย
18 มิถุนายน 2550 00:30 น.
ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก
ว่าจะเขียนบทกวีที่แสนหวาน
กลับเคยผ่านวันคืนอันขื่นขม
ไม่เคยซึ้งถึงค่าแห่งอารมณ์
ที่เขาชมรักหวานซ่านอุรา
ว่าจะเขียนบทกวีเรื่องชีวิต
ได้แต่คิดประเด็นเป็นปัญหา
ระหว่างทางสายนี้ที่ผ่านมา
เป็นเวลาร้อนรนผจญภัย
มิอาจเขียนสุนทรีย์แห่งชีวิต
เรื่องถูกผิดเผากมลแต่หนไหน
จึงมีมากขวากหนามตามเราไป
เปิดหัวใจเขียนงานเพียงด้านเดียว
จึงขีดเขียนออกไปตามใจคิด
และยึดติดแนวทางอย่างแน่นเหนียว
เป็นเรื่องของตนแท้แน่จริงเทียว
อาจข้องเกี่ยวใครบ้างบางรายการ
เก็บข้อมูลมากมายเอาไว้เขียน
ไว้ปรับเปลี่ยนเป็นกลอนอันอ่อนหวาน
อาจมีวันซาบซึ้งถึงดวงมาน
สร้างสรรค์งานด้านใหม่ให้ดูดี
เป็นบทกลอนอ้อนรักสลักจิต
เป็นบทกลอนชีวิตงามตามวิถี
เป็นบทกลอนอ่อนละมุนสุนทรีย์
บรรจงถ้อยร้อยวจี...เพื่อชีวิต
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟครูใหญ่โรงเรียนเล็ก
หน้าส่วนตัว
2587
