12 เมษายน 2556 21:27 น.
คีตากะ
นำศัตราแห่งเจ้า...เข้ามาเถิด !
อีกเวทย์มนต์ล้ำเลิศประเสริฐแสน
ถ้อยวาจาคารมพรมทั่วแดน
แม้เมืองแมนยังอาจพ่าย...ข้าหมายลอง !
เผยความงามเหนือสามโลกคลอนโยกจิต
มหิทธิฤทธิ์สรรพเวทย์เรืองเดชผอง
กุศโลบายแยบคายหลายทำนอง
ขอประลองสัประยุทธ์...สุดชื่นชม
เจ้ามีชัยครองใจชนคนทั้งหลาย
สะกดร่ายมนตรามาครอบห่ม
ลวงล่อใจให้ยึดติดจิตตรอมตรม
โปรยหว่านคมคำลวงบ่วงมายา
ชนต่างทุกข์รุกเร้าล้วนเศร้าสร้อย
ด้วยบทร้อยเพลงซึ้งซึ่งมุสา
เพลินเวียนว่ายหลายหนก่นวิญญาณ์
หลงวาจาแห่งเจ้าเฝ้าร้าวราน
ตราบกาลลับดับไปไร้สาระ.....
เจ้าหาละเว้นปล่อยคอยล้างผลาญ
จองจำกายไม่พอล่อวิญญาณ
ใช้เยี่ยงทาสทรมานจนซานซม
บริวารแห่งมารห้าวหาญนัก !
ทั้งจงรักภักดีมีมากถม
สุดคณานับคำนวนล้วนกรานก้ม
ต่างนิยมในเจ้าเอากายพลี....
กลเกมเจ้าดุจเงาเขาวงกต....
แสนเลี้ยวลดคดเคี้ยวยากเทียวหนี
ก้าวหลงไปทำใจล้าคร่าชีวี
จำนอนพลีชีพก่ายกองนองแผ่นดิน
แม้นข้าหนึ่ง...ถึงเจ้ามากยากชำนะ
ข้าหาจะหวาดหวั่นพรั่นพรึงผิน
ขอรับรู้อุบายมารผลาญชีวินต์
ให้หมดสิ้นก่อนชีวาข้าวายปราณ
มาตรแม้นว่าหิมาลัยไซร้ถล่ม
กายข้าจมแผ่นดินสิ้นสังขาร
ขอตั้งรับระงับจิตพิชิตมาร
ด้วยปัญญาญาณแทงทะลุวิมุตติธรรม.....
อันพลังแห่งสมาธิก่อให้เกิดปัญญาญาณที่กล้าคมยิ่งกว่าศัตราอาวุธใดใดในสามโลก......เมื่อแสงแห่งปัญญาอุบัติขึ้นย่อมสรรค์สร้างอาวุธถึงจำนวน 84,000 ชนิด เท่ากับจำนวนกองกิเลสแห่งมารที่จะต้องผจญ ซึ่งจะใช้เป็นเครื่องมือในการสัประยุทธ์และสามารถกำชัยชำนะเหนือมายาทั้งปวงได้ในที่สุด....ธรรมะย่อมชนะอธรรม !
30 มิถุนายน 2556 23:09 น.
คีตากะ
จิบกาแฟยามเช้าคราวฟ้าใส
เผลอปล่อยใจเหม่อลอยพลอยเพ้อฝัน
ถึงใครหนึ่งซึ้งจิตคิดผูกพัน
สบตากันวันก่อนนอนละเมอ
กาแฟเดิมเติมถ้วยเก่าปรุงเท่านี้
จะกี่ปีไม่เคยเปลี่ยนเพียรเสมอ
ตั้งแต่วันนั้นมาพบหน้าเธอ
กาแฟเอ่อความหวานพานเปลี่ยนไป
หวานกาแฟแพ้รักประจักษ์รส
ทุกหยาดหยดหอมหวลชวนหวิวไหว
เหมือนคำรักสลักถ้อยเรียงร้อยไป
สู่ห้องใจเต็มเติมเพิ่มไมตรี
เพราะกาแฟรสรักจักกลมกล่อม
ใจยินยอมพร้อมชิมลิ้มรสสี
กาแฟหอมย้อมชมพูดูโสภี
ด้วยใจนี้มีความรักปักทรวงใน.....
12 เมษายน 2556 20:30 น.
คีตากะ
คืนนี้จันทร์สว่างกระจ่างจ้า
ท้องนภาสวยสดหมดจดใส
ดาวพราวฟ้าสุกปลั่งนั่งคอยใคร
เธอรู้ไหมฉันคิดถึงคำนึงครวญ
เป็นเพียงแค่กระต่ายคอยหมายจันทร์
นั่งรำพันวันเก่าเฝ้าคิดหวน
จันทร์สกาวตรงราวฟ้าน่าเย้ายวน
กลิ่นไอรักยังอบอวลรัญจวนใจ
จันทร์อยู่ไกลเกินไปสุดไขว่คว้า
เพียงโหยหาพร่ำเพ้อเธออยู่ไหน
เคยหยอกเย้าเราสองต้องร้างไกล
แสนอ้างว้างหัวใจยามไกลกัน
จันทร์เจ้าเอ๋ยมองมาสบตาบ้าง
ไยเหินห่างแรมไกลได้แต่ฝัน
ไกลแสนไกลเอื้อมไปไม่ถึงจันทร์
หัวใจยังรักมั่นต่อจันทร์เอย.
1 สิงหาคม 2558 00:38 น.
คีตากะ
เมื่อสิ้นคำพิพากษาอาญารัก
สะบั้นหักรักขาดเคยวาดฝัน
ตัดเยื่อใยไมตรีที่ผูกพัน
ฟ้าลงทัณฑ์กลั่นแกล้งเหมือนแสร้งลวง
สายฝนซัดสาดโหมชโลมหล้า
ชะล้างคราบน้ำตาพาลับล่วง
น้ำตาคนปนฟ้าบ่าล้นทรวง
รินไหลร่วงแหลกสลายไปพร้อมใจ
ทรุดเขาล้มก้มหน้าน้ำตาหลั่ง
กายเซซังซวนซบหลบร่ำไห้
ท่ามกลางฝนหล่นหลั่งฝังกายใจ
คร่ำอาลัยครวญแค้นแสนจาบัลย์
ยามรักลับกลับลวงดวงใจหมอง
สุดประคองต้านไหวใจเปลี่ยนผัน
เกินหน่วงเหนี่ยวเกี่ยวไว้ใจดึงดัน
แสนโศกศัลย์เต็มตื้นสะอื้นลา.....
What has happened to the word love.
What has happened to the word love.
But the truth is that it hurts me more than any word.
What has her heart made from.
"Until the end of the world". Who has promised these kind of things.
"Loving without cheating", where is the one who said that?
The sky is still blue, and the earth still looks to be alright.
The love has just disappeared.The thing that broke is my heart.
The person who said she love me has gone away.
It's still painful since then until now.
I always miss you and my heart is calling for you.
I can't sleep, and I still cry.
"Until the end of the world", I would not love anyone.
12 เมษายน 2556 20:33 น.
คีตากะ
ทุกนาทีที่ผ่านไปมีความหมาย
ยามรักกรายคืบคลานผ่านใจสอง
ซึ้งมากมายสบสายตาคราเหม่อมอง
ใจร่ำร้องใช่เธอแน่พ่ายแพ้ทาง
รักผลิบานตระการสราญจิต
เหนือความคิดตรองไตร่ใจสะสาง
ยามไม่พบสบเจอเพ้อครวญคราง
อกไม่สร่างไข้ใจหวั่นไหวทรวง
อยากพบหน้าสบตามาชิดใกล้
เติมเต็มใจอ้างว้างจนจางล่วง
เปลี่ยนวันเหงาเปล่าเปลี่ยวโดดเดี่ยวทรวง
ทุกห้องห้วงหัวใจมีใครครอง
เก็บทุกสิ่งที่ดีวันนี้ไว้
ยามห่างไกลจดจำคำทั้งผอง
เคยบอกรักฝากใจให้เธอจอง
เพียงเราสองมั่นใจไม่ไกลเกินจริง....
. 
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคีตากะ
หน้าส่วนตัว
1826
